Een groot deel van de spiritisten is nog veel materialistischer dan de gewone materialisten! De gewone materialisten zeggen: ‘Er bestaat geen geest’, en ze noemen de materie ‘materie’. Maar een groot deel van de spiritisten wil, opdat ze de geest zien, de geest op materiële wijze zien, hetzij doordat hij in een lichtstraling verschijnt, dus materieel, hetzij doordat hij op een of andere manier tastbaar is. Er liggen immers in deze contacten met de geesten verschillende nuances. Het is een vermaterialiseren van de hele geestelijke wereld.
We moeten ons de mogelijkheid verwerven een diepere werkelijkheid te veronderstellen dan die welke op uiterlijke wijze door de zintuigen bemiddeld wordt. Het wordt zelfs iets zeer absurds, als de spiritist, de materialistische spiritist, uiteindelijk de doden met zijn fysieke ogen zien wil, terwijl hij er toch niet van uit kan gaan dat hij na de dood de doden met fysieke ogen zal zien; want de fysieke ogen heeft hij immers afgelegd na de dood. Men moet proberen, als men een dode zien wil, hem zo te zien zoals men hem zelf als dode kan zien, dat betekent zonder de fysieke ogen vanzelfsprekend.
Bron: Rudolf Steiner – GA 163 – Zufall, Notwendigkeit und Vorsehung – Dornach, 6 september 1915 (bladzijde 130)
Eerder geplaatst op 23 februari 2015
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Een heel terecht citaat. Natuurlijk gebruiken we woorden die zich aan de fysieke wereld ontwikkeld hebben – we hebben geen andere manier, maar daarmee kun je de geestelijke wereld, of de immateriële wereld, niet beschrijven. De kunst is om de taal zó te gebruiken dat je erdoorheen kunt ervaren wat eigenlijk bedoeld wordt, zoals goede dichters dat kunnen. Daarbij geldt ook nog, dat wat ik in de geestelijke wereld ervaar, anders is dan dat een ander ervaart. Het is niet de materiële wereld waarin alles vast ligt en waarin wij allen dezelfde dingen concreet zien.
Ik voel het als mijn overleden zus bij mij in de kamer staat, zien kan ik het niet. (is ook niet iets wat ik echt na streef). Maar soms kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat daar waar ze staat in mijn kamer het licht iets anders is.
Toen ik vorig jaar om deze tijd een levensbedreigende vorm van Trombose had, (waarvan ik me op dat moment totaal nog niet bewust was) voelde ik ook dat er een geestelijk wezen in mijn slaapkamer stond. het stond heel rustig aan het voeteneinde van mijn bed, te kijken of alles wel goed zou gaan. Dag en Nacht gedurende drie weken. Iets met de lucht op die plek van de kamer was in mijn beleving wel anders….