Met name datgene wat we zouden kunnen aanduiden met het woord wilscultuur is van groot belang. We hebben immers al naar voren gebracht dat nervositeit juist vaak tot uitdrukking komt in het feit dat de mensen tegenwoordig vaak niet goed weten hoe ze er toe moeten komen om dat te doen wat ze nu eigenlijk werkelijk willen of zouden moeten willen. Ze schrikken ervoor terug om te doen wat ze zich voorgenomen hebben, ze komen tot niets, enz., enz. […]
Nu is er een eenvoudig middel om de wil te sterken voor het uiterlijke leven en dat middel is: wensen, die ongetwijfeld aanwezig zijn, te onderdrukken, ze niet ten uitvoer te brengen wanneer men daarvan geen nadeel ondervindt. Wanneer men dit aan de praktijk toetst, zal men zien dat er van de vroege ochtend tot de late avond talloze wensen in de mens opkomen, waarvan het wel prettig zou zijn als ze inderdaad in vervulling zouden gaan. Men zal echter ook merken dat er even zovele wensen zijn, die men niet in vervulling hoeft te laten gaan, dat niemand daaronder lijdt en dat men dan ook zijn plichten niet hoeft te verzaken: wensen waarvan het wel plezierig is als ze vervuld worden, maar die evengoed onvervuld kunnen blijven. Men moet er steeds op uit zijn om onder al die wensen diegenen te vinden waarvan men kan zeggen: ‘Nee, deze wens hoeft niet in vervulling te gaan.’ (We moeten de zaak niet verkeerd aanpakken –het gaat hier om wensen waarvan de verwerkelijking alleen maar behaaglijkheid, plezier, genot opleveren en waarbij men geen schade ondervindt wanneer ze onvervuld blijven).
Wanneer men een bepaalde soort van wensen op een dergelijke wijze stelselmatig onderdrukt, dan werkt dat stimulerend in op de wilskracht. […] En wanneer wij ons in ons latere leven aan een dergelijke procedure onderwerpen, zullen wij wat dit betreft veel kunnen inhalen van wat tegenwoordig in de opvoeding verwaarloosd wordt.
Bron: Rudolf Steiner – GA 143 – Erfahrungen des Übersinnlichen/Die drei Wege der Seele zu Christus – München, 11 januari 1912 (bladzijde 21-22)
Vertaling: Margreet Meijer-Kouwe – door mij overgenomen uit het boekje Nervositeit-Wijsheid-Liefde (bladzijde 28-29) – Uitgeverij Vrij Geestesleven 1976
Eerder geplaatst op 29 januari 2015
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
In 2015 plaatste Leonie de volgende reactie, dat raakte me en geeft mij stof tot nadenken.
Bedankt Leonie 👍😘
leonieheine
Vroeger had ik vele wensen,als ik terugkijk ben ik zo dankbaar dat ze niet tot vervulling kwamen. Zoveel zou in mij dan niet wakker zijn geworden en veel ongeluk is daardoor ook voorkomen. Onderschat niet het wensenkarakter, we wensen continu ! Als deze wensen niet doorzien worden en ontdaan van het onvrije karakter er van kunnen we diep ongelukkig worden en ontevreden.Als er een wens in mij op komt,een pijnlijk verlangen,dan zeg ik…… Niet mijn wil ,maar de Uwe ……dan komt er op je pad wat wat je nodig hebt voor je ontwikkeling.
29/01/2015 OM 07:44
Mooie reactie idd.!
Ik ben het helemaal met Leonie eens! Maar dat ga je inzien naarmate je ouder wordt; dan wordt je referentiekader breder en meer verdiept en zie je de samenhang van de ervaringen die je opdoet.
‘Uw wil’ is eigenlijk de zinvolle conclusie uit je eigen ervaringen. Wij mensen hebben ons eigen levenspad te gaan en zullen moeten leren uit de de karmische gevolgen van ons levenspad. Ten diepste zijn wij zelf verantwoordelijk voor onze levensweg.
In de menselijke ziel huizen verlangens. Die zijn op een uitzonderlijke manier tot stand gekomen. Niet voor niets is er in de loop der tijd voor en in mensen een ‘oord van verlangen’ ontstaan, dat ook wel wordt aangeduid als kama-loka. De actieradius (in – en uitwerkingen) daarvan omvat niet alleen het bestaan na het overlijden, maar ook ’s mens levensbestaan op aarde. De Duitse schrijver Heinrich von Kleist (1777-1811) was een bijzondere persoonlijkheid die diep leed onder onbestemde verlangens, welke hem er tenslotte toe brachten samen met een vrouw de hand aan zichzelf te slaan. Door Rudolf Steiner werd hij gezien als een voortreffelijke maar tragische persoonlijkheid, wiens hele ziel naar antroposofische inzichten en raadgevingen snakte. Maar antroposofie werd de mensheid in zijn tijd nog niet aangereikt. Over de ontstaansgeschiedenis van duistere verlangens in de menselijke ziel en het tragische lot van mensen als von Kleist spreekt Steiner op inspirerende wijze in de vierde voordracht van de belangwekkende voordrachtencyclus De evolutie vanuit een waarachtig perpektief – Een wezenlijke benadering van de evolutie (GA 132; 1911). Mijn karakterisering van deze cyclus (vijf voordrachten): dieptepsychologie in het kwadraat! Bestuderen zeker waard.
Filmtip, Amour Fou, levensepisode Heinrich von Kleist; trailer:
John, wat is jouw reactie een eyeopener voor mij.
Het kamaloka, het land der verlangens, waarin we ons kunnen bevinden tussen dood en geboorte, maar ook tussen geboorte en dood.
Dank je wel
Graag gedaan, Hedvig.