Niets is zo storend, niets is zo werkelijk verbitterend en erg te beleven, als dat wat men de geestelijke werelden binnendraagt als de gevolgen van liefdeloosheid en van gebrek aan medegevoel, die men in de fysieke wereld ontwikkelt. Men voelt zich zeer verontrust, als men door de helderziende ziel in de geestelijke wereld komt, door alles wat men aan liefdeloosheden, aan zelfzucht in de fysiek-zintuiglijke wereld ontwikkelt.
Want als men de drempel van de geestelijke wereld overtreedt, dan onthult zich alles wat men zo binnendraagt aan verborgen, in de diepten van de ziel woedend egoïsme dat de mensen hebben. […]
Wat men zo brengt in de hogere werelden aan liefdeloosheid, aan gebrek aan mededogen, verandert in lelijke, vaak gruwelijke gestalten, die men beleeft als men de geestelijke werelden binnentreedt. Deze gestalten zijn werkelijk zeer verontrustend, zeer weerzinwekkend voor de ziel.
Bron: Rudolf Steiner – GA 147 – Die Geheimnisse der Schwelle – München, 31 augustus 1913 (bladzijde 143)
Eerder geplaatst op 20 december 2014
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
De schrik slaat je om het hart bij het lezen van dit citaat.Maar het is zoals het is.De konsekwenties
van onze daden tijdens ons leven op aarde.Hieronder vallen eveneens de zogenaamde goed
bedoelde sentimentele daden,welke zich dikwijls zo aardig en lief voordoen.
Ook hier geldt een onvoorwaardelijk bewust handelen,vanuit ons hart aangestuurd door ons denken. Talrijk zijn onze daden welke ogenschijnlijk zo lief en aardig zijn,maar waaraan dikwijls
een zelfbevrediging aan ten grondslag ligt.
De aarde is het enige plateau dat ons de weg opent naar de vrije mens.
Het is dezelfde vrije mens die een vrije daad kan stellen,een reine,liefdevolle daad,ontdaan
van elke vorm van zelfzucht.Als ons streven daarop gericht is,dan komt het beeld van ”de mens is geschapen naar Gods beeld en gelijkenis” tot leven.(En daarmee verjagen wij die enge spook-
achtige gestalten in de hogere wereld!)
ik kreeg een bericht door,dat mijn reactie niet is doorgekomen?
Anton van Rooijen
Anton, de reactie is wel doorgekomen, hij staat er gewoon.
Vergelijkingsmateriaal: een essay van Albert Steffen: De bestemming van het kwaad (1940).
De paragraaf Perseus onthoofd Medusa vormt naar mijn idee een onderdeel en slotstuk van het essay in kwestie. Onder dat prikkelende essay staan nog twee andere naar het Nederlands vertaalde stukken van Steffen: (2) Das Auge en (3) Albert Steffens opdrachtverklaring. De vertaalde stukken zijn opgenomen in Vlaamse en antroposofische digitaal tijdschrift De Brug 37. Bron: Albert Steffen Werke Albert Steffen; Verlag Frei Geistesleven, 1984). Het staat bij mij in de boekenkast. Zal het er op naslaan. Deze cassette (vier boeken) met verzameld werk van Steffen stelde ik 7 jaar geleden kort aan de orde in de derde alinea van mijn blog Zinnen verzet, orde op zaken gesteld, en weer back to business as (un)usual (Cahier, 22 augustus 1912).
Het is natuurlijk Cahier, 22 augustus 2012.