Gedurende de tijd dat de geest arbeidt met behulp van het stoffelijk lichaam kan hij als geest niet in zijn ware gedaante leven. Hij kan als het ware slechts door de sluier van het fysieke bestaan heen zijn licht doen schijnen. Het gedachteleven van de mens behoort namelijk in wezen tot de geestelijke wereld, en in de vorm waarin het zich op aarde manifesteert, is zijn ware gedaante versluierd. Men kan het ook zo stellen dat het denkleven van de fysieke mens een schaduwbeeld, een weerschijn is van het ware geesteswezen waartoe het behoort.
Bron: Rudolf Steiner –Theosofie in de vertaling van H.G.J. de Leeuw (bladzijde 122)
Duitstalig: GA 9 (bladzijde 58-59)
Eerder geplaatst op 21 mei 2016
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Alleen op mijn woorden letten is dus niet genoeg… Ik kan mij niet verschuilen.
Even een nare gedachte: de moordenaars/kinderverkrachters etc. onder ons zijn dus ook als geest verdorven? Ik wens die niet tegen te komen dan ooit, na mijn dood. Er wordt meestal gezegd dat zij dit ‘geworden zijn door menselijke slechte omstandigheden of door slechte opvoeding’.
Menselijke omstandigheden en slechte opvoeding zijn natuurlijk van grote invloed, maar of een mens goed of slecht wordt in een leven, hangt, voor zover ik weet, grotendeels af van vorige levens. Als iemand zich in een leven slecht gedraagt, kan men niet verwachten dat hij als goed mens wordt geboren. Wel is het zo, dat als iemand als een goed mens wordt geboren, dat er dan toch door de opvoeding heel veel verknoeid kan worden. Wie – vooral in de eerste kinderjaren – alleen maar slechtheid en dwaasheid om zich heen ziet, zal zich zelf ook als een dwaas en een slecht mens gedragen.
Houdt de ‘goede geest’ dan geen stand gewoon? Komt dat niet tot uiting? Ondanks een slechte verwaarlozing in de opvoeding bv. Dat snap ik niet, dat laatste van jouw bewering (wie alleen maar slechtheid en dwaasheid om zich heen ….etc.)
Lucie,het is een gecompliceerde zaak, ik denk wel dat iemand als goed mens wordt geboren dat er dan inderdaad door de opvoeding veel verknoeid kan worden, want immers de hersenen worden in de eerste jaren gevormd door voorbeelden en alles wat er in de omgeving van een kind gebeurt. Maar aan de andere kant is het denk ik ook wel zo dat een in wezen goed mens ook wordt geboren in een omgeving van fatsoenlijke, goede mensen, omdat hij daar karmisch mee verbonden is. De menselijke ziel en geest zoekt als het ware ouders en opvoeders die het meeste bij hem passen en het meeste met hem overeenstemmen.
So true!!
Ik denk niet dat ze dat zijn, Steiner heeft het erover dat je elke ervaring mee/door moet maken wil je verder komen in je ontwikkeling. Dat geldt dus ook voor de verkrachter die daar sterk mee geconfronteerd gaat worden na zijn overlijden. Maar het geldt ook voor de vrouw die verkracht wordt, die krijgt door deze gruwelijke gebeurtenis de kans om met een item als vergeving aan de gang te gaan.
En dan heb je misschien wel nog de toeschouwer, die geconfronteerd wordt met de vraag waarom hij niet heeft gekozen om in te grijpen, wat gebeurde er dat hij geen keuze maakte, en bevroor, niet in staat was om te handelen.
En de hulpverlener die het zwaar getraumatiseerde slachtoffer hulp bied, kan die zichzelf blijven, of raakt die ook getraumatiseerd, laat die zich meesleuren in de situatie.
Daarnaast wordt er beschreven dat de ene incarnatie die zeg maar moreel en ethisch goed verloopt niet automatisch een garantie is voor een nog betere daarna.
Ondergetekende is daar een voorbeeld van, dat heb ik wel eens eerder hier op de site gemeld.
En even voor de goede orde en duidelijkheid: Ik ben geen voorstander van het verkrachten van vrouwen!! Opdat wij allen maar verder in onze ontwikkeling kunnen komen, dat zou te zot voor woorden zijn… Er zijn ook andere wegen om tot ontwikkeling te komen. Het voorbeeld is bedoeld opdat je uit elke negatieve situatie ook iets positiefs kan halen als je dat wilt.
Mooi beschreven, Haike. Ik snap het vanuit jouw zienswijze.
Wederom een leuke discussie met verschillende opinies.
Ik heb ook vrede met mijn lot in dit leven….2 huwelijken, waarvan de eerste gewelddadig was en ik het slachtoffer was voor bijna18 jaren lang. Nu een tweede kans, vanaf mijn 35e en één jaar na pensionering is mijn echtgenoot palliatief kankerpatiënt geworden, sinds mei 2016. Ik bekijk dit antroposofisch en ik wil niet zeggen dat dit ‘helpt’ maar het is wel een middel om e.e.a. in groter verband te zien…..dit is mijn lot en ik verzorg en help en stimuleer en blijf optimistisch ondanks alles….
Het citaat:“Het gedachteleven van de mens behoort namelijk in wezen tot de geestelijke wereld, en in de vorm waarin het zich op aarde manifesteert, is zijn ware gedaante versluierd. “
Hierover vertelt Steiner in een van zijn evangelien -boeken namelijk dat het denken en de zin van het denken eigenlijk nooit aan de mens is geschonken ,doch nog tot het goddelijke behoren nl in het etherische de Levens-en Toonether . Hiermee wijst hij naar de “ Boom des Levens” in tegenstelling tot “ Boom der Kennis “
In het verkrijgen van kennis werd de mens zijn vrijheid gegeven voor het kiezen tussen goed en kwaad , dit na het eten van de appel door Adam en Eva , maar de mens werd hierbij ook beroofd van zijn volle vrijheid in de Zin-en gedachten ether di de Levensether . Ieder mens kreeg de beschikking over een vrije wil en kon die wil persoonlijk gebruiken , hetzelfde goldt voor de gevoelens .
De mens , het volk kreeg daarom ook een gemeenschappelijke taal en in die taal een een gemeenschappelijk denken , elk volk staat onder de bevoegdheid van een aartsengel .” Dit gebied is vooralnog in handen der goden en onttrokken aan de willekeur der mensen ‘ aldus R Steiner .
Onze bewustzijnsziel kunnen wij daardoor slechts ontwikkelen door ons “denken” en dit denken te stimuleren vanuit een zieleimpuls die diep van binnenuit komt ,daar waar ook ons gevoel voor waarheid huist en mede door de wil tot overgave .
Overgave van de wil en gevoel voor liefde voor het bovenzinnelijke ,als deze beiden zich verenigen ontstaat wat wij “ eerbied “ noemen . ( zie ook hiervoor ‘ Metamorfosen van get zieleleven , 3de voordracht : de opdracht van eerbied” GA 58 & 59 )
Dat is heftig Lucie. Maar voor kanker geldt hetzelfde, kan ik je als ervaringsdeskundige vertellen. Het vormt je, er komt iets voor terug. Ik was nooit de man geworden die ik nu ben, als ik die kanker niet had gehad. En niet alleen de persoon in kwestie, ook zijn omgeving kan er door veranderen. Zo iemand als Celine Dion die haar man Renee aan kanker heeft verloren, zegt dat ze haar nummers beter en krachtiger op de bühne kan brengen dan wanneer ze dit proces niet had meegemaakt. Hoe zwaar en verdrietig dat dan ook is. En zo zijn er nog wel meer die dat zeggen. Thé Lou, oprichter en leadzanger van de Nederlandse band The Scene, zegt ook dat hij zijn laatste nummer nooit had kunnen schrijven als hij die kanker niet had gehad…
Dank voor je woorden, Haike. …laat ik nou altijd gedacht hebben dat je een vróuw was? Tot je dit schreef en jezelf benoemde als man zijnde. Ik merk ook dat de ziekte mij op een of andere manier sterker maakt, ook al valt de wereld om je heen in stukken neer. Contacten, afspraken, veel is niet meer mogelijk als mantelzorger. We hebben bovendien een grote boxerreu van 44 kilo die ik momenteel dus alleen kan ‘handelen’. Mijn man is geestelijk ijzersterk en zoekt afleiding in prachtig tekenwerk (was grafisch ontwerper zijn hele leven) Zijn blog is het bekijken waard ; Monstra Diversa! Veel van zijn angsten en wat hem bezig houdt zie je terug in de tekeningen…. In feite is mijn man sterker dan ik ben, want hij moet ermee leven voor zover dat mag duren. Hij leeft al 3 jaar ondertussen met de prostaatkanker met uitzaaiingen (in botten) Ik hoop dat zijn geesteskracht nog lang zijn lichaam kan overheersen!
De Abnoba Viscum, de Iscador. de Tibetaanse Padma hebben mij goed geholpen in mijn proces met kanker. Ik schrijf dat expres zo, en niet: mijn proces tegen kanker.
Maar het er allerbelangrijkste was dit:
In Januari 2015 stond ik in mijn woonkamer en bedacht voor wie ik wel het “Onze Vader” kon uitspreken. Er kwam toen in me op dat ik dat ook wel voor de kanker kon doen, en niet mijn kanker. Op het moment dat ik dat hardop uitsprak, stond er een wezen in de kamer waarvan ik zeker wist dat het de kanker representeerde, heel oud, en heel verdrietig. Een golf van medelijden overspoelde me. Misschien was het wel zoiets als wat Goethe beschrijft over het schouwen van de oerplant…
Een maand later was ik in Arlesheim, in de Thomas-kliniek. Daar werkt de Nederlandse Oncoloog Maurice Orange, ik heb hem over deze ervaring verteld, en hij zei tegen me dat ik de derde was in zijn leven als arts met een dergelijke ervaring. Sindsdien is mijn kanker gereduceerd tot praktisch nul…
Ik kan me voorstellen dat als jouw man begaafd is met potlood, pen en kwast, ik heel benieuwd ben, wat daar uit komt als hij op zijn manier de kanker op papier of doek zet, of op welke wijze dan ook.
Belangrijke voorwaarden: het moet in kleur gebeuren, welke dat zijn is natuurlijk aan hem, en het eindresultaat mag niet op zijn blog komen, waar ik wel ga kijken naar het andere werk. Als hij het doet, kom ik graag langs om het te zien…
En ja, je bent niet de eerste hier op de site die denkt dat ik een vrouw ben, tot vervelens aan, aan toe is daar over geschreven, maar dat ben ik niet, en ga ik in deze incarnatie ook niet worden. 🙃 Al gaan ze op hun kop staan…
Met interesse je stukje gelezen, ook aan mijn man laten lezen Haike!
Heel bijzonder ook, het sprak ons beiden aan. Mijn man laat zijn gedachten erover gaan maar laat het aan hém maar over of hij het wel of niet op zijn eigen blog zet, goed? Dat is niet aan jou om te bepalen. We zien wel wat er uit gaat komen. Je verhaal is indrukwekkend en zet mij aan het denken ook. Ook wij ervaren dat je ermee moet leren léven, het moet accepteren. We verzetten al onze bakens voor de k…..
(mag ik vragen welke soort van kanker jij had?)
Het is zeker niet aan mij om zaken te bepalen. Het zijn ook niet mijn voorwaarden. Maar ik garandeer je wel dat hij er dan niet zijn voordeel mee gaat doen.
O ja..
Over je vraag wat voor een soort kanker ik had..
Als 11 jarige had ik een pilocytair astrocytoom of te wel een hersentumor. Die is via operatie verwijderd. Daarna ben ik zes weken bestraald geweest. Ten gevolge van die bestraling kreeg ik rondom mijn 39e een nieuwe tumor in het hoofd-hals gebied.
Tja zei de prof en hoofd van de KNO afdeling van de VU toen tegen me, “Dat heb je gekregen ten gevolge van de bestraling van toen, daar kunnen we de klok wel op gelijk zetten gezien je leeftijd van toen en nu.”
Die is ook weggesneden waarna ze weer wouden bestralen. Daarvan heb ik gezegd dat dat niet ging gebeuren. Daar is toen wel een stilte gevallen… maar dat was niet mijn probleem 😊
Overigens heb ik net een heel serieus akkefietje achter de rug met Trombose, dus ziek zijn is wel een centraal thema in mijn leven..
Hoezo, Haike, kan hij er dan niet zijn voordeel mee doen als hij het op zijn blog zet?
Hele goede vraag Ridzerd..
Als Lucie’s man besluit om daarmee aan de gang te gaan, staat het natuurlijk helemaal vrij omdat zo te doen als hij wil, laten we dat voorop stellen. Het uitspreken dat het niet aan mij is om zaken te bepalen, is een terechte uitspraak. Maar dat is ook verder helemaal niet mijn intentie om zaken te willen bepalen.
Maar of je nu via het uitspreken van het “Onze Vader” in contact komt of via de kunstzinnige weg met het elementair wezen is om het even. Het is echter wel een hele belangrijke, persoonlijke, relatie die je dan mogelijk te pakken krijgt met dat wezen. Die zijn er alleen niet van gediend als je dat met jan en alleman gaat delen op een onpersoonlijke manier, en zeker niet via een Ahrimanisch verschijnsel als het internet. De kans dat ze zich dan niet serieus genomen voelen is heel groot en daar passen ze voor. Dan trekken ze zich terug. je hebt dan alleen maar over ze, (zoals nu ook) en je bent niet met hen. Met alle gevolgen van dien als je het wel doet, maar het staat een ieder vrij om er zo mee om te gaan als hij of zij wil, echter, aan alles hangt een kaartje….
Oké, Haike, het is duidelijk. Bedankt.
Wie zijn gedachte bepaalt tot goed of slecht, die mens stelt al het principe van oorzaak en gevolg in werking. (Karma) Ten diepste zijn er geen goede of slechte gedachten, de denker IS.
Slachtoffer en dader zijn complementair aan elkaar, zij kunnen niet los van elkaar bestaan.
Hetgeen ook uitermate logisch is, zonder verkrachter ook geen slachtoffer van de verkrachter.
Het fysieke bestaan versluiert, omdat we zowel dader als slachtoffer waarnemen en daar over oordelen. In de ónt-sluiering leert de mens met andere ogen te kijken. Het slachtoffer van de verkrachting krijgt de mogelijkheid om boven zijn of haar slachtofferschap uit te stijgen! In feite heeft de verkrachter minder mogelijkheden om zich geestelijk te ontwikkelen dan het slachtoffer. Het slachtoffer kan vergeven, de pijn lijden en zich zo verder ontwikkelen. Wat kan de verkrachter? Het enige wat die kan doen is zichzelf aan geven bij politie en slachtoffer. Dat is heel erg moeilijk en soms ook onmogelijk. Je zal maar met zo’n karma opgescheept zitten!
Wat is goed en wat is slecht? Ik weet het niet. Wie is uiteindelijk beter af? Ik weet het ook niet.
Het enige wat ik weet is dat ik oorzaak en gevolg kan ontlopen.
Zwerver,
Je kunt oorzaak en gevolg ontlopen?? Hoe zie je dat?
Haike, Als je een oorzaak niet meer laat plaats vinden, vind het gevolg ook niet meer plaats.
Ten gevolge hiervan ontwikkelt je geest zich op een andere wijze dan in oorzaak en gevolg.
Zwerver: jij zou dus beweren dat je je eigen leven geheel in eigen hand hebt en alles zélf kunt regelen. Je ‘vermijdt’ oorzaken….ik geloof hier vanuit de antroposofie bekeken niét in! Het is voorbestemd wat jij op je pad gaat krijgen. Het is lotsbestemming, welke je moet doorleven in dit leven.
Met alle respect Zwerver maar dat vind ik wat simpel gesteld.
Ik zie mij niet de oorzaak wegnemen zodat er geen vulkaanuitbarsting plaats gaat vinden, ergens in de wereld.
Zelfs Steiner kreeg dergelijke zaken niet voor elkaar. Hij heeft destijds fel geageerd tegen Het Verdrag van Versailles. Zijn boek De kernpunten van het Sociale vraagstuk is naar aanleiding daarvan door hem geschreven. Uit een dergelijk verdrag kan niks anders voortkomen dan een nieuwe oorlog, en zo geschiedde.
Belangrijk steinercitaat. Volledig context is wederom heel belangrijk.
Voor oogpunt criminologie anno 2019, waarop het citaat in deze reactieruimte wordt geënt – er zitten aan dit steinercitaat natuurlijk zeker ook hele andere thema’s en aspecten vast – zie bijvoorbeeld de zaak Michael P.:
En ook hier geldt weer: oordeel zelf of schort uw oordeel (voorlopig) op.
Bovenstaande YouTube video (3 minuten, 49 seconden), journaliste Saskia Belleman: ” […] Er zijn getuigen die hebben gezegd dat hij contant fantasieën had over vrouwen vermoorden, vrouwen verkrachten; zijn favoriete tijdverdrijf was bekijken van filmpjes van onthoofdingen […] “.
De pathologie en sadistische trekken van Michael P. vertonen zekere overeenkomsten met de misdaad van Peter Madsen die Kim Wall bijna twee jaar geleden op een afschuwelijke manier vermoordde en vervolgens vierendeelde. De Deen bekeek in zijn vrije tijd eveneens filmpjes van onder andere onthoofdingen op internet. De zaak Kim Wall en Peter Madsen behandelde ik in het blog Filosofie, wetenschap en antroposofie – Deel 5 (Cahier, 13 oktober 2017).
@Haike
Het spreekt voor zichzelf dat ik het heb over oorzaak en gevolg betreffende mijzelf.
Over vulkanen heb ik niets te vertellen net zoals Steiner niets te vertellen had over het verdrag van Versailles.
Een klein voorbeeld is het oordelen over goed en kwaad. Zolang ik oordeel over goed en kwaad zal dat resulteren in een ‘bepaalde’ geestelijke gesteldheid. Die ‘bepaalde’ geestelijke gesteldheid hou ik zelf in stand door oorzaak en gevolg te laten plaats vinden.
Geesteswetenschap ontwikkelen is dus vooral veel zaken NIET meer doen. Dan heeft de door mijzelf verOORZAAKte ontwikkeling niet meer plaats. Het gevolg blijft uit. Het piekerdenken lost op….
@Lucie Sneep
Ik doen niet aan enige vorm van geloof. Antroposofie is m.i. ook geen geloof. Antroposofie is te vergelijken met het ANWB bord waar Maastricht op staat. Dat is niet Maastricht zelf, maar een aanwijzing. Door de aanwijzingen op te volgen kom je uiteindelijk in Maastricht.
Het ANWB bord (de antroposofische leer) is dan niet meer van belang. Dwz, alles wat je uit de antroposofische leer je eigen hebt gemaakt heb je niet meer nodig. Dat wat je nog niet doorgrondt is nog wél van belang. Maar geloven doe ik niks.
Sorry maar je kunt oorzaak en gevolg niet beperken tot alleen maar jezelf. Je wordt als mens gewoon geconfronteerd met een aantal zaken waarom je helemaal niet om hebt gevraagd of op zit te wachten, het gebeurt gewoon.
Het bord wat naar Maastricht wijst is een mooie treffende metafoor, maar ook daar wordt je geconfronteerd met het feit dat een ander dat er voor je heeft neergezet, en je er dankbaar gebruik van kan maken. Als het bord er niet had gestaan, wordt je ook geconfronteerd met een andere oorzaak, en een ander gevolg, namelijk dat je de weg naar Maastricht i.i.g. niet op die manier kan vinden.
Sorry, ‘jongens’, maar ik haak af nu.
Door de vele borden/bomen zie ik het bos ineens nu niet meer! 😉