Zonder verering komt geen mens ooit tot kennis. Iemand kan nog zo’n scherp verstand of indringend vernuft bezitten, of zelfs schemerachtige helderziende krachten ontwikkeld hebben – tot echt, waar inzicht dringt men niet door zonder dat wat men grote verering noemt. Want de ware kennis kunnen ons alleen die wezens geven die in hun ontwikkeling de mensheid ver vooruit zijn gegaan. Iedereen geeft toe dat de individuele mensen verschillend ver zijn ontwikkeld. In onze materialistische tijd erkent men dat misschien niet zo graag, maar zekere verschillen kunnen niet worden betwist. Maar de meesten zijn wel van mening dat hun kennis al het hoogste is. Dat er nog hogere wezens zijn, die boven Goethe en Franciscus van Assisi uitgaan, dat zal men niet zo gauw toegeven. Niettemin is dat de basisvoorwaarde voor werkelijke kennis. Niemand bereikt die, als men niet deze grote verering heeft, welke door de nivellerende beschouwing van onze tijd geheel verloren is gegaan.
Bron: Rudolf Steiner – GA 96 – Ursprungsimpulse der Geisteswissenschaft – Berlijn, 7 mei 1906 (bladzijde 55)
Eerder geplaatst op 2 september 2014
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Mijn vrije vertaling: Als ik dit zou ontkennen, dat er lui rondlopen die het beter weten dan ik, (met of zonder fysiek lichaam) gooi ik mijn eigen glazen in, want dan kan ik me ook niet aan ze optrekken, en komt mijn ontwikkeling tot stilstand.
Inderdaad, Haike, evengoed zijn er heel wat mensen die nergens verstand van hebben, maar evengoed menen dat ze alles beter weten. Hoevelen zijn er niet die Steiner wel eens even zullen inpeperen dat hij een racist is, hoewel ze van zijn werk nog nooit 1 letter gelezen hebben. Je zou er bijna om gaan huilen als het niet zo lachwekkend was.
Zullen we dan maar het op het lachen houden, en proberen van iedere dag een klein feestje te maken? 🙃
Inderdaad beter, Haike.
Lachen is gezond.
Je moet als het ware door de woorden van Steiner heenkijken om in te zien wat hij bedoelt. En daarbij gebruikt hij natuurlijk taalgebruik van 100 jaar geleden. We groeien in deze tijd echter op met de materiële interpretatie van taal, “Herr Doctor hat gesagt . . . “. En dan is het niet moeilijk om als je iets niet begrijpt, het bijvoorbeeld meteen ‘racistisch’ te noemen. Daarbij denk je jezelf beter te presenteren en ben je dus iemand, denk je. Als je iets niet begrijpt en je zet je er tegen af, denk je een profiel te hebben voor je naaste omgeving. Hoe harder je scheldt, hoe sterker je lijkt. We komen dit verschijnsel echt overal tegen. Ik zeg altijd maar: “het zijn net mensen . . .”.
Mijn zoektocht is: hoe kunnen we openheid, respect en acceptatie in de samenleving bevorderen, moraliteit?
Helaas is het in deze tijd van ontkerkelijking ook nog eens zo gesteld dat het woord “vereren” ergernis oproept omdat men het associeert met kerkelijke dogma’s (heiligenverering, vereren van god, vereren van Maria etc etc.).
Opeens waren de regels verdwenen voordat ik klaar was!
Ik wilde nog zeggen dat de mens over ’t algemeen alleen kan bewonderen (synoniem voor vereren) en wel sportprestaties, muziekevenementen, boeken top-tien en ga zo maar door. Alles kortstondig, steeds opnieuw weer verandering …. nog sneller, nog jonger, nog meer publiektrekkers.
Vereren is ouderwets, is out.
Wat ben ik benieuwd hoe alles zich gaat ontwikkelen!
Cisca (en ook anoniem)
Ja, dat is waar, Cisca. Als iemand bijvoorbeeld zou zeggen: Ik heb veel verering voor de minister-president of de koningin (ik noem maar iets willekeurigs), dan komen de mensen niet meer bij van het lachen. Woorden als bewondering, achting, ontzag zouden dan ook beter zijn.
Misschien is verbazing, verwondering, onbevangenheid, ook wel op zijn plaats..?
Zeker.