Een ontzaglijke rijkdom aan menselijk leven verloopt voor het normale menselijke bestaan in deze onbewuste toestand tussen inslapen en ontwaken. Er gebeurt ontzettend veel. En wat direct opvalt in dit slaapleven, is dat het slaapleven een veel actiever leven is dan het leven tussen waken en slapen. […]
Alles wat we tijdens de dag beleven wordt ’s nachts verwerkt, zodat we als het ware lessen daaruit leren zoals we het nodig hebben voor onze volgende leven over de dood heen tot in de volgende incarnatie. We zijn onze eigen profetische verwerkers van ons leven, als we in slaap vallen. Dit slaapleven is diep raadselachtig omdat het veel inniger samenhangt met wat we beleven dan dat het samenhangen kan met het uiterlijke bewustzijn.
Maar we verwerken het allemaal onder het gezichtspunt van zijn vruchtbaarheid voor het volgende leven. Wat we van onszelf maken kunnen door wat we ervaren hebben, daar is onze arbeid op gericht in de tijd tussen inslapen en wakker worden. Als we in de ziel energieker, krachtiger worden of wanneer we onszelf verwijten hebben te maken -, we verwerken het wat we op deze manier ervaren, zodat het levensvrucht wordt. Hieruit ziet u, mijn beste vrienden, dat dit leven tussen inslapen en wakker worden echt enorm belangrijk is, dat het diep ingrijpt in het hele mensenraadsel.
Bron: Rudolf Steiner – GA 157a – Schicksalsbildung und Leben nach dem Tode – Berlijn, 16 november 1915 (bladzijde 23/25)
Het dramatische karakter van nachtelijke ervaringen word ik me soms bewust. Nogal eens door een droom of met een gedicht of spreuk welke ik schrijf vanuit een resumerende dagstemming. Voorbeeld van een droomvorm: Progress (Cahier, 5 mei 2016).
Dromen zijn de ingang naar de geestelijke wereld. Wat ik beoefende, is de overgang van het in slaap vallen wakker te kunnen beleven. Ik kon het niet verdragen, zo maar weg te zakken in een niets. Na intense oefening is mij dat gelukt. In het verlengde van dromen, kon ik hier bewuster deze weg verder opgaan.
Interessant. Heb je daarbij ook ervaringen met een wachter aan de drempel gehad, Leonie?
Ik weet nog wel, hoe zou ik dat kunnen vergeten, zoveel pijn deed het en zo beangstigend was het, dat ik als kind soms als ik in bed lag op momenten van inslapen lichamelijk kramp kreeg, niet meer kon bewegen en een toenemend gevoel had dat ik weggezogen werd. En ik ervoer daarbij dat als ik daarin mee zou gaan, me daaraan zou overgeven, mijn belevingswereld veranderde en ik op het punt stond een andere vorm van bestaan te leren kennen. Dan moest ik vechten, me met inspanning concentreren om (1) niet bewustzijnsmatig daadwerkelijk volledig weggezogen te worden en (2) om de lichamelijke kramp te overwinnen. Dat is me altijd gelukt. Zo kwam ik weer ik weer bij zinnen, beheerste ik mijn lichaam weer en kon ik gelukkig op een gewone manier de slaap vatten. Heel zelden, gelukkig maar, eens in de zoveel jaar of zo, doet dat verschijnsel zich nog voor. Ontworstelen is dan nog altijd mijn remedie.
Beste John ,
Ik heb veel ervaringen gehad maar ik wil dit niet hier zo voor iedereen kenbaar maken. Het zijn toch diepe ervaringen en ik voel ook geen aanleiding het openbaar te maken of het moet zich voordoen als een praktische noodzaak. Het is ook niet in te kaderen wat je dan overkomt. Het is voor ieder individu afzonderlijk toch hoe de dingen zich openbaren aan je. Ik kan je wel vertellen dat het al heel jong zich in mij manifesteerde en het lag in de lijn van de dingen dat het zich in mij verder zou ontwikkelen. Ik wil je best persoonlijk mailen hierover zover ik dat dan kan verwoorden. Het was trouwens een verassing dit te lezen wat jij hebt ervaren en ik kan het ook navoelen en begrijpen, dank hiervoor John !
Het was geen gesteldheid die ik opzocht of kunstmatig opwekte. Het overkwam me met een zekere regelmaat in mijn jeugdjaren en ik nam een eenvoudige en effectieve maatregel, zoals geschetst, om het te stoppen. Niets voor mij zoiets. Ben zeker geïnteresseerd in jouw ervaringen en het blijft beslist vertrouwelijk: j.wervenbos@bewustzijnsziel.nl
Beste John,
Ik vind het zeer interessant te ontdekken een mens met eenzelfde soort verschijnselen. In de tijd dat ik iemand nodig had, was er niemand daarvoor te vinden waar ik kon praten met uitzondering van een priester uit de christengemeenschap.Ik zal even de tijd er voor moeten nemen om het een en ander op te schrijven, je hoort van me.
Gegroet,
Leonie
Ik heb ook lang geprobeerd met bewustzijn in slaap te vallen. Op een nacht steeg ik op uit mijn lichaam en verwijdde me als in een grote wolk en had ervaringen die met ruimtelijk bewustzijn niets van doen hadden; heel moeilijk onder woorden te brengen. Nadien heb ik mezelf regelmatig op die ervaring geconcentreerd – het lastige is dan om je ruimtelijk bewustzijn los te laten, dat is pas èchte meditatie!
Steiner geeft aan, zoals jij dat zelf denk ik ook weet, dat bij goede en duurzame meditatie om te beginnen de dromen regelmatiger en betekenisvoller worden. En dat is in ieder geval ook mijn ervaring.
Beste John,
In hoeverre zou meditatie me kunnen helpen om juist de dromen minder regelmatig en betekenisvol te laten worden?
Ik vraag dit vanuit de ervaring dat je ontzettend veel informatie kunt vinden over het ‘leren onthouden en leren sturen van je dromen’ maar nauwelijks over het afremmen van dat fenomeen. Deels ben ik gezegend (al van kinds af aan) met het onthouden van mijn dromen en intense lucide dromen, soms met hypnagogische verschijnselen. Deels is het een last vanwege het angstige karakter. Eenmaal in een lucide droom weet ik gelukkig hoe ik mezelf kan kalmeren en eruit moet komen. Momenteel heb ik veel last van nachtmerries, uiteraard begrijp ik dat ik op zoek moet naar de betekenis ervan en zal het overdag verwerken van die betekenis van belang zijn om de nachtmerries te doen stoppen.
Ik ben benieuwd naar je ervaring en tips hiermee.
Met vriendelijke groet,
Floortje
Beste Floortje,
Op je vraag zal ik ingaan met een blog op weblog Cahier. Zodra die af is, zal ik naar dat blog met een snelkoppeling verwijzen in deze reactieruimte. Het kan een paar dagen duren voordat het blog af is.
Kind greetings,
John
Als Steiner dat werkelijk zo gezegd heeft, dan is dat bedenkelijk.
Er is een levensgroot verschil tussen de dromer en de droom.
Focus op de droom houdt de mens in onwetendheid.
Laat staan dat de droom zelf iets met meditatie te maken heeft.
Meditatie zal uiteindelijk blijken te zijn dat het subject tot zichzelf keert.
De reacties zeggen veel, over de reagerende persoon .
Die uitspraak van Steiner moet je natuurlijk niet geïsoleerd zien, net zo goed als dat voor zijn andere uitspraken geldt. De context zal ik in mijn blog vermelden. Maar dat blog zal ik later deze week schrijven en plaatsen op mijn weblog, aanstaande donderdag of vrijdag, niet nu, want ik heb het erg druk.
Dag Floortje
Vanwege drukke werkzaamheden lukte het me niet om eerder dan vandaag voor een eerste keer inhoudelijk op je vraag in te gaan. Zal dit onderwerp dit jaar nog verder uitdiepen op Cahier. Zie mijn blog Folk (Cahier, 19 april 2019).
Kind greetings,
John
Beste Floortje,
En misschien heb je iets aan deze spreuk: Ik draag rust in me (Meditatie om tot rust te komen; Antrovista).
Kind greetings,
John
Wat heel goed werkt is ( Heer Jezus Christus ontferm U over mij) doe dat maar als je belaagd wordt dan vluchten deze nare wezens.
Zelf koppel ik – mediterend – rust aan geloofskracht met een drievoudige spreuk opgenomen in mijn blog My initiation and moral development (Cahier, 14 december 2018).
Naschrift: voor Steiners noties met betrekking tot ’s mens droomleven zie onder andere het hoofdstuk Veranderingen in het droomleven uit het geschrift De weg tot inzicht in hogere werelden. Een tekstverwijzing die ik ook heb opgenomen in mijn blog Diary: Evil, Knowledge and Courage (Cahier, 3 mei 2019; trefwoord: Wachters).
Volledigheidshalve nog dit. Uit een recent gesprek met een werkcollega, zij had het ook of beter gezegd bij haar keert het soms nog terug, is me gebleken dat het door mij beschreven euvel slaapverlamming (Wikipedia) betreft. In de loop van mijn leven heb ik dat overwonnen. Heb het altijd verre van me gehouden. Tamelijk veel mensen lijden of leden daaraan op gezette of ongezette tijden.
Wat fijn deze openheid, het is altijd zo kwetsbaar het prijs te geven .
John Wervenbos,
Uiteraard is de context belangrijk. En ik begrijp dat jij Steiner hier in je eigen woorden weergeeft. Ik wil jou of iemand anders niet de les lezen, maar vragen om goed na te kijken of na te denken waar Steiner naar verwijst.
Zwerver, zo ga ik inmiddels al 38 jaar te werk.
Misschien is trachten je eigen wijsheden onder de loep te nemen?
Als je John zijn blog leest, is hij ook Een mens van praktische ervaringen, geen schriftgeleerde.