De mens in de middeleeuwen werkte zes dagen per week en op zondag ging hij naar de kerk. Daar hoorde hij dat zijn dagelijkse arbeid weliswaar een tijdelijke betekenis heeft, maar dat het anderzijds ook een eeuwige betekenis heeft; hij hoorde, hoe het zich invoegt in het grote wereldgebeuren. Zo wist hij dat het geringste wat hij deed een belang had dat reikt tot in alle tijden. Het bewustzijn dat wat de mens doet op alle mensen en alle tijden een uitwerking heeft, is echter juist bij de dragers van scholing en ontwikkeling in de laatste eeuwen en met name in de 19de eeuw verloren gegaan.
Bron: Rudolf Steiner – GA 53 – Ursprung und Ziel des Menschen / Grundbegriffe der Geisteswissenschaft – Berlijn, 29 september 1904 (bladzijde 21-22)
Eerder geplaatst op 8 juli 2014
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Dit kan ik echt niet plaatsen ! In vroegere tijden waren staat en kerk zeer met elkaar verweven, dogmatisch, machtig en onvrij. De arme sloebers die onder hun broodheren de hongerdood stierven en dankbaar moesten zijn en die zouden daarbij zich bewust zijn bij een wereldorde te horen ? De democratie en gelijke rechten vonden juist plaatst in de 19e eeuw ook op geestelijk gebied.