De eerstvolgende fysieke dood is een geheel andere gebeurtenis voor hem dan de dood tot dusver was. Bewust doorleeft hij het sterven, zijn stoffelijk lichaam van zich leggend, zoals wij een kleed afleggen, dat versleten of wellicht door een scheur plotseling onbruikbaar geworden is. Een feit van betekenis is deze fysieke dood dan alleen voor degenen, die met hem leven en wier waarneming zich nog geheel bepaalt tot de wereld der zinnen. Voor hen “sterft” de leerling der geestesscholing. Voor hemzelf wordt in zijn hele omgeving niets van belang gewijzigd. Immers, heel de bovenzinnelijke wereld, waarin hij is binnengetreden, lag reeds vóór zijn dood in zekere zin voor hem open en zal ook na de dood voor hem open liggen.
Bron: Rudolf Steiner – GA 10 – WIE ERLANGT MAN ERKENNTNISSE DER HÖHEREN WELTEN? – Der Hüter der Schwelle (bladzijde 199)
Vertaling overgenomen uit Hoe verkrijgt men bewustzijn op hogere gebieden? – Hoofdstuk: De wachter aan de drempel (bladzijde 171)
Eerder geplaatst op 3 juli 2013
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Ik vraag mij af, heeft Steiner zijn eigen dood voorzien?
Leonie, ik heb heel lang geleden eens ergens gelezen, dat Steiner tot aan zijn dood elke dag een stukje schreef voor een tijdschrift, ik meen het antroposofische mededelingenblad, maar dat weet ik niet precies. Daarin schreef hij op verzoek van leden over zijn eigen leven. Die stukken zijn later verschenen als autobiografie met de titel Mein Lebensgang.
Iedere dag zette hij onder die stukjes ‘Wordt vervolgd’, Echter de laatste dag voor zijn dood stond er niet ‘Wordt vervolgd’. Dus blijkbaar heeft hij geweten dat hij de volgende dag zou sterven.
Je moet dan wel ‘bewustzijn voor de bovenzinnelijke wereld’ hebben voor je sterft, om daarna te ervaren dat er ‘niets van belang’ voor je wijzigt. Zeg dat dit bij oudere mensen die een voorziene dood sterven zo zou kunnen zijn. Maar mensen die totaal onverwachts door bijvoorbeeld een auto-ongelijk om het leven komen?
. . . auto-ongeluk . . .