Als wij onze blik naar de geestelijke werelden richten, zouden wij ons allereerst moeten afvragen: waarom worden wij vanuit die werelden geboren in de fysieke wereld? We worden in deze fysieke wereld geboren, omdat er hier op aarde dingen te ervaren en te beleven zijn, waarvoor geen mogelijkheid bestaat in de geestelijke werelden. De vruchten hiervan moet men meebrengen in de geestelijke werelden na de dood. Om dit alles te bereiken, moet men vooral de fysieke wereld met zijn geest willen leren kennen. Ter wille van de geestelijke wereld moet men onderduiken in deze fysieke wereld.
Bron: Rudolf Steiner – GA194 – Die Sendung Michaels – Dornach, 12 december 1919 (bladzijde 166)
Vertaling: W.A.C. Labberté, overgenomen uit het boek Michaël (bladzijde 156-157)
Eerder geplaatst op 23 oktober 2015
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Dit bovenste vertelt mijn niet wat het doel is van die ervaringen opdoen op aarde. Waarom zou je niet gewoon in de Geestelijke wereld blijven?
Dat antwoord staat toch duidelijk in dit citaat, Ineke? Niet dat nu in een klap alles zonneklaar is, maar het maakt toch wel veel duidelijk.
Dag Ineke,
Hier op Aarde wordt je geconfronteerd met de beperkingen die een fysiek lichaam je oplegt. Je kan niet door een muur heen lopen. Er moet ergens een gat of een deur in die muur zitten wil je verder kunnen gaan. Je snel verplaatsen; daarvoor heb je een auto, trein of vliegtuig nodig. Het gedoe dat dat geeft; inchecken, paspoort laten zien, handbagage uitpakken, in een bak moeten stoppen daarna alles weer in je tas instoppen, enz kan een gevoel van b.v. onvrijheid oproepen. Dat gevoel en je daarmee kunnen uiteen zetten hoe je daar mee wenst om te gaan, dat zal nooit naar boven komen als je niet een fysiek lichaam hebt, en dan kan je dus ook niet die ervaring opdoen, laat staan kiezen hoe je daarmee wenst om te gaan.
Maar er zijn ook simpelere (misschien een beetje banaal) voorbeelden. Hier kan ik met een ander het bed in duiken en lol hebben met die ander. Maar voor die belevenis heb ik wel een fysiek lichaam nodig, en zo zijn er nog wel meer dingen die hier alleen mogelijk zijn, en daar niet, of omgekeerd.
@Ineke Dons
Gezien het feit dat we er kennelijk voor gekozen hebben aardeburgers te zijn.
Is de vraag waarom wij deze keuze gemaakt hebben.
Naar mijn idee, het oproepen van een herinnering.
Hallo Jendien .
Dat brengt mij op nieuw bij de vraag;
Wat ging er aan vooraf, voordat we kozen om een aarde te bouwen,
En.. wat is er gebeurd of misschien wel misgegaan dat heeft geleid tot het Aardeplan ,
En ja, herinneren van wat er is en was
In die Goddelijke kosmos. En dat in bewust te hebben en te houden.
Alsof wij iets terug moeten halen wat wij kwijt waren, of zijn geworden. Door een nare orzaak? En Kosmisch drama? Het roept in mij een herinnering op uit een Grieks drama waarin de Goden aan het einde van hun heerschappij tegen elkaar zeggen
Kom we trekken ons terug want die, of de, mensen nemen de leiding over op Aarde. Ze deden zeer geringschattend over de mens!
Ik heb geen idee van de herkomst van dit stuk.
@Frans ‘Ik heb geen idee van de herkomst van dit stuk.’
Wikipedia:
‘Toen Zeus een zondvloed stuurde om de mensheid te vernietigen, verklapte Prometheus het plan aan Deukalion en Pyrrha, zodat ze zich konden redden in een kist. Prometheus nam hier feitelijk de rol op van Enki in het zondvloedepos uit de Sumerische mythologie. Deukalion en Pyrrha landden na negen dagen op de Parnassos en brachten een nieuw ras van mensen voort.’
Nou ik weet niet direct in welk boek het staat dus zou mijn mond moeten houden. In een boek van Steiner las ik je bereikt het punt in de geestelijke werelden dat je God wil leren kennen en dan komt de drang zeer sterk om hem zelfs van aangezicht tot aangezicht wil zien . Dat geeft dan de drijfsveet voor de terugkeer naar de aarde. Je wilt ook degene die je pijn hebt gedaan ontmoeten om het te veranderen met liefde.
In de Zonnesfeer kunnen wij christus ontmoeten, en van aangezicht tot aangezicht wil volgens mij zeggen ons Kosmisch oerbeeld ontmoeten ,de ” Niet Ik in mij maar Christus in mij “ . Maar om dit jniveau te bereiken wordt ons het karma gespiegeld dat wij daarvoor nog dienen af te leggen, dat pakketje nog te verwerken karma hadden wij in de Maansfeer achter gelaten na de dood en dat rapen wij terug weeri-^om op bij de afdaling na het middernachtellijke uur ,dit is halfweg tijdens het leven tussen dod enj nieuwe geboorte .
Bedankt allemaal voor de reacties, maar helaas kan ik nog steeds niets met de antwoorden.
Ik heb nog steeds geen duidelijk doel voor ogen. God willen ontmoeten van aangezicht tot aangezicht? Aangezicht klinkt heel aards. En zelfs al zou ik die behoefte hebben, is alle ellende op aarde dat waard? En waarom zou zo’n God de behoefte hebben om mensen te scheppen die dan de behoefte hebben hem te ontmoeten? Ik kom er niet uit.
.
Ik denk dat alle antwoorden voor jou niet zullen opgaan. Deze vragen moeten innerlijk doorleeft worden!
Je kunt allicht een boek ter hand nemen van Steiner over het leven na de dood? Misschien helpt je dat verder in je zoektocht?
Dag Ineke,
Ik heb er zelf ook nog nooit eerder over nagedacht of ik vaan aangezicht tot aangezicht wil staan met God. Maar een interessante gedachte vind ik het wel. Verder stel je de vraag waarom God die behoefte heeft. Dat weet ik niet. Misschien heeft-ie die behoeft wel helemaal niet, wie zal het zeggen… Tot nog toe ken ik alleen de verhalen waarbij het aanschouwen van God tot desastreuse gevolgen leidde, veranderen in zoutpilaren e.d. En over scheppen gesproken; volgens mij staat er “Laat ons mensen maken naar mijn evenbeeld” Of dat allemaal klopt weet ik verder ook niet, maar het is wel een aardige indicatie.
Hallo Ineke, misschien kun je je nog eens verder verdiepen in de leer van de rozenkruizers (www.rozenkruis.nl )ook wel school van het gouden rozenkruis.
ik heb daar mijn antwoorden gevonden. Kort gezegd komt het erop neer dat de aarde een soort ‘noodordeplan’ van het goddelijke is. Een veelheid aan godsvonken heeft zich eens, heel lang geleden, afgescheiden van het goddelijke. Wij dragen daar als de huidige mens allemaal de pre-herinnering van in ons hart. De roos des harten of de Lotus of zaadkorrel, in alle universele leren wordt hierover gesproken. Indien de mens, meestal na veel lijden en smart, weer zijn goddelijke opdracht herkent, vanuit die pre-herinnering, dan kan hij de weg terug bewandelen, het smalle pad! (Wordt in de bijbel over gesproken)De mens moet zichzelf transfigureren. Door levenshouding en reiniging (vegetariër, alcoholvrij). Dit kan alleen in een aards lichaam aanvangen. Ik wens je veel inspiratie op jouw zoektocht.
Hartelijke groet,
Anna Wakker
Nog even een reactie op Leonie. Ik geloof dat ik inmiddels wel 20 boeken van Steiner heb gelezen en ook volgens zijn aanwijzingen heb gemediteerd, maar ik vind dit erg moeilijk volhouden als je niet weet wat het ultieme doel is. Ook Candide kwam er niet uit en besloot dat het enige wat je kon doen was: travailler le jardin. Ik ben er wel min of meet zeker van dat er naast onze ingewikkelde fysieke aarde met zijn bewezen onzichtbare atomen, protonen, neutronen en quarks waar hier alles mee is opgebouwd, best een niet fysieke wereld kan bestaan met onze gedachten en gevoelens. zo vond ik het verhaal van de tranen waar een onzichtbaar verdriet achter schuilt heel duidelijk.
Nog een keer of het hoe en waarom geboren worden op aarde, Leonie en Haike. Ik heb na mijn onbevrediging door alle onduidelijkheden in mijn katholieke opvoeding best blij geworden van de veel logischer benadering van de antroposie van Steiner, de ideeën van de rozenkruisers en zelfs de Stanza’s uit de Geheime Leer, maar ik kan me toch absoluut geen voorstelling maken waartoe dit allemaal zou moeten leiden. Er blijven steeds “waaroms”liggen. Bijvoorbeeld die Godsvonken? Waarom zouden die zich afscheiden? Dat wil je toch graag weten. ook Steiner zegt toch, dat je moet denken en niet allen voelen, zoals in sommige geloven wordt gepreekt.
Dat betekent dus niet klakkeloos alles wat geschreven wordt als waar aannemen, maar zelf blijven denken. En als ik dan denk, kan ik de verschrikkingen hier op aarde, waar aan de ene kant de mens zelf debet aan is, maar aan de andere kant de natuurrampen, (tzunami), en erfelijke ziekten, waar we toch de eventuele Goden voor aansprakelijk kunnen stellen, niet verklaren met het één of andere hoger doel.
Dat is bij mijzelf helder geworden door mijn innerlijke ontwikkeling. Ik kan geen enkel antwoord hierop bedenken, mischien een ander?
Ok.Laat ik een ding duidelijk voorop stellen: Ik ben geen voorstander ervan dat een ander, of ikzelf moet lijden en verschrikkelijke dingen mee moet maken.
Maar als kleine jongen kreeg ik een hersentumor en er was geen arts die nog een cent er voor gaf. Bij 40 begint het leven pas wordt er wel gezegd. Nou.. ik werd toen geconfronteerd met een 2e ronde kanker die een erfenis was van die ik in mijn jeugd had opgelopen. Kanker kan ik niet krijgen als ik geen fysiek lichaam heb, daarvoor moet ik naar de Aarde incarneren, dat is dus een reden om hier te zijn. Mij heeft het meemaken van dat ziekteproces sterk gevormd in positieve zin. Ik zeg ook tegen iedereen die dat wil horen: “Als ik die kanker niet had gehad was ik nooit de man geworden die ik nu ben geworden”, en zal gaan worden, het heeft me gevormd, ten positieve. Dat zal je overigens alleen gaan lukken als je je niet als slachtoffer gaat opstellen, en ook dat is een leer proces. Het fysiek doormaken van een dergelijk proces (hoe pijnlijk dan ook) kan je dus Geestelijk wel een meerwaarde opleveren…
Verder denk ik niet dat je eventuele Goden de schuld kan geven van wat voor een natuurramp dan ook. Blijkbaar neem je dat dan wel klakkeloos aan?? Dat is afschuiven van de eigen verantwoording. Als wij fysiek anders omgaan met moeder Aarde, erkennen dat er ook nog een niet fysieke wereld is die hier gewoon tussenons dagelijks doorloopt, en die sterk verbonden is met die fysieke aarde zal die ook anders gaan reageren. Aardbevingen, tsunami’s kun je ook als een noodkreet zien van die niet zichtbare wereld.
Bedankt allemaal voor jullie reactie. Ik ben weer een stukje wijzer.
Dag Ineke,
Misschien brengt dit citaat je ook nog weer een stukje verder..
https://ridzerdvandijk.wordpress.com/2016/01/11/hier-in-de-fysiek-zintuiglijke-wereld-is-de-vervolmakingplaats-1-van-3/