Wat er in zijn geestelijke omgeving aanwezig is, dat kan de overledene alleen voor zover beleven, als hij zich al hier op aarde de voor de mens mogelijke gedachten over de geestelijke wereld gemaakt heeft. Er zijn zo veel mensen die zeggen: Ach, waarom zouden we ons om het leven na de dood bekommeren? We kunnen het immers afwachten. Als we gestorven zijn, zullen we wel zien, wat er na de dood is. – Maar dat is een volstrekt onmogelijk idee. Men ziet eenvoudig niets na de dood, als men zich in het leven helemaal geen gedachten over de geestelijke wereld heeft gemaakt, als men alleen maar materialistisch geleefd heeft.
Bron: Rudolf Steiner – GA 226 – Menschenwesen Menschenschicksal und Welt-Entwickelung – Kristiana (Oslo), 17 mei 1923 (bladzijde 29-30)
Zie ook: Waarom zou ik mij bekommeren over wat er zich na de dood afspeelt?
Eerder geplaatst op 27 februari 2017
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Deze gedachte kan ik niet volgen van Steiner, velen hebben bijna doodervaring gehad en velen waren daarvoor nergens mee bezig wat betreft het geestelijke leven of leven na de dood.
De bde zie ik als een vorm of onderdeel van inwijding .
Dit citaat roept denk ik wat misverstanden op. Als ik het begrijp is het niet zo dat men na de dood niets ziet. Maar wat op aarde binnenwereld is geweest, dat is na de dood buitenwereld. Dus als men zich met niets anders heeft bezig gehouden dan materiële zaken, dan ziet men na de dood alleen het geestelijke tegendeel hiervan. Maar van de hogere wereld ziet men niets. Zoiets, maar echt goed snap ik het eigenlijk niet.
Om de dood te kunnen begrijpen, dienen we het leven te begrijpen. Een BDE voegt niets toe aan het begrijpen van het leven. Sterven wel.
Het gaat volgens mij om de misschien ook bestaande groep mensen die niks beleven.
Ook al zijn ze bijna dood geweest.
Nog even een reactie op het vorige citaat. “Ïk zie het wel na de dood” Deze gedachten gang heeft mij ten zeerste getroffen. Dat was aanleiding tot het schrijven van boeken hierover. Voor mijn idee, is het o.a. zo: dat de geestelijke wereld wel om ons heen is, maar dat wij alleen herkennen waar we ons op aarde hebben verdiept.
Een BD voegt niet toe aan het leven? Ik zou dat toch wel niet zo stellig naar voren brengen.
Een BDE voegt niets toe aan het BEGRIJPEN van het leven. Omdat leven staat voor verandering. Een BDE is een ervaring binnen dat leven. Anders had het wel een Helemaal Dood Ervaring geheten. Binnen alles wat verandert hoeven we het niet te zoeken.
Mijn ervaring is dat niet, maar laat het verder rusten.
Maar het veranderd wel degelijk het leven van een mens. Neem maar eens het verhaal van Eben Alexander. Regulier Neuroloog ervan overtuigd dat er niks was na de dood, tot hij een bacteriële infectie kreeg…
Daar komt bij dat de meeste mensen denken dat er alleen maar BDE zijn die positief ervaren worden. Maar ik ken er in elk geval 2 die dat helemaal niet waren. Niks van licht of wat dan ook, maar duisternis waar ze langzaam en bijna onheilspellend naar toe werden gezogen..
Die mensen zijn er uitgekomen en binnen hun leven hebben ze veel verandert, en zoeken ze andere zaken op…