Door te zwijgen leert men ontzettend veel; enorm veel leert men door het zwijgen. Tegenwoordig is dat niet haalbaar. Stel u voor dat in onze scholen de jonge mensen zou worden opgelegd – wat werkelijk zeer nuttig zou zijn om wijsheid te verwerven – tussen hun achttiende en twintigste jaar een jaar lang te zwijgen, in plaats van in het leger te gaan, dan zouden ze door dit zwijgen ontzaglijk wijs worden.
Men kan dat echter vandaag de dag niet meer doorvoeren. Maar iets anders is wel uitvoerbaar. Zeker, men kan het de mensen niet afwennen, die willen tegenwoordig niet zwijgen, maar praten, en ieder mens weet alles zeer goed, en als men nu een mens treft, dan heeft hij in de eerste plaats over alles een mening. Ieder heeft een mening. Natuurlijk heeft iedereen een standpunt; maar van elk gezichtspunt ziet de wereld er weer anders uit, en dat is voor wie het leven kent niets nieuws, heel vanzelfsprekend: Als u hier staat, ziet deze berg er anders uit dan als u ergens anders zou staan. Zo is het ook in het geestelijk leven. Ieder heeft zijn gezichtspunt en ieder kan iets anders zien. Als een dozijn mensen bij elkaar zijn, dan hebt u tegenwoordig natuurlijk twaalf meningen. Maar dat ze twaalf gezichtspunten hebben, dat hoeft iemand niet te verwonderen; alleen moet men het ook niet voor zo belangrijk houden. Maar ieder houdt zijn eigen mening meestal voor zeer belangrijk, geweldig belangrijk!
Vroeger echter moesten de mensen in de mysteriën over wat ze moesten leren eenvoudig zwijgen, alleen maar luisteraar mochten ze zijn. Men kon ze in het occulte alleen “toehoorder” noemen, omdat ze luisteren moesten. Tegenwoordig noemt men degenen, die op onze universiteiten komen – doordat men het “toe” weggelaten heeft -, “hoorder”, niet meer leerling. Maar ze zijn vaak niet meer hoorder, maar ze zijn praters. En menigeen beschouwt het kletsen met de kameraden als veel belangrijker dan het luisteren in de collegezalen. Vaak is ook het luisteren niet meer iets wat bijzondere ernst oproept.
Bron: Rudolf Steiner – GA 353 – Die Geschichte der Menschheit und die Weltanschauungen der Kulturvölker – Dornach, 8 maart 1924 (bladzijde 58-59)
Eerder geplaatst op 22 augustus 2016
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Ik weet niet of ik het hier wel eens eerder heb geplaatst, maar op de Warmonderhof had ik een leraar die had het over Brandweerauto Rood denken…. Het ging daar niet alleen over koeien en mest, enz…
“Weet je, Brandweerauto’s zijn rood – Rood is de kleur van het Communisme – Het Communisme? Dat vond je vroeger in Rusland – Rusland? Je hebt daar een gebied dat heet Siberië, daar is het heel koud – Weet je waar het pas echt koud is? Op de Noordpool – Op de Noordpool wonen de Eskimo’s die jagen op Robben – Robben hebben vinnen – De Finnen? Die wonen in Finland en vochten tegen de Russen, want daar heerste het Communisme – De kleur van het Communisme is Rood – Brandweerauto’s zijn ook Rood…
En waar heb je het dan over gehad? Over niks, nada, nul…. Dus een poosje zwijgen is waarschijnlijk zo gek nog niet.
Compleet uit verband met Steiner maar wel jeugd sentiment Ridzerd?
Silence is Golden The Tremeloes https://www.youtube.com/watch?v=n03g8nsaBro
Tekst: https://play.google.com/music/preview/Tyqwwluv44n5vy3kw72apjy7uoi?lyrics=1&utm_source=google&utm_medium=search&utm_campaign=lyrics&pcampaignid=kp-songlyrics
Ja, dit is een heel mooie. Ik herinner mij deze nog goed.
Silence is Golden, die uitdrukking alleen al is een instelling, die mijn geboorte onder uithaalt, het heeft lang geduurd voordat ik in het openbaar mocht spreken en mag nog steeds niet in kleine of grote kring binnen de familie of in het openbaar spreken over de kern van menselijk zijn op aarde!
Ik vind het van weinig wijsheid getuige dat ik moet zwijgen terwijl ik veel leed zie, ik leef nu ruim zeventig jaar op aarde, maar beleef nu mijn tijd op aarde als een van de donkerste dagen van het menselijk zijn op aarde.
Ik zou dit niet niet als dusdanig beschouwd hebben als ik ook niet veel over de aarde gereisd zou hebben, veel ambachten hebben beoefend en sinds een aantal jaren bezig ben om me in te lezen op mijn ervaringen op aarde.
Wat ik op aarde zeer vreemd vind, is dat we kinderen scholen! Ik heb vijfentwintig jaar in het bedrijfsleven en vijfentwintig jaar in het onderwijs gewerkt. In wezen ben ik als kind even(zes dagen) androgyn met mijn vader en moeder. En daarna was ik schouwend aanwezig en koos, maar zweeg en bleef zwijgen en twijfel nog steeds aan hetgeen ik gezien en beleefd heb, omtrent de gebeurtenissen in,buiten en boven ons gezin.
Mijn vader als enige Heiden, getrouwd met een diepgelovig en uitzonderlijk knap melkmeisje in een Katholiek dorp, hun leven en daarmee ook het onze werd zowat onmogelijk gemaakt, de slang laat dan iets toe en creëerde ’n kind los van God en gebod! Mijn oudste broer!
De Katholieke Instelling is haar gezag nu in Nederland aan het verliezen, hun kerken worden nu fietsenstallingen, disco”s of gesloopt.
Dit citaat zou ik omdraaien en dat doet de jeugd nu ook, spreek over hetgeen wat je ziet op aarde, pas dan kan het alziend oog van God Werkelijkheid worden! Ik heb kinderen altijd met alle facetten van ons leven kennis laten maken, maar zie dat ze verleiding niet kunnen weerstaan om eerst virtueel de wereld in te gaan, in plaats de wereld zelf te ontdekken
Het stofje is nog steeds slimmer dan Adam en Eva en de mens volgt nog steeds verleiding van de slang, in plaats van zichzelf op de troon van het leven op aarde te zetten.
Er is maar één Levens Bewustzijn en dat is Levenswijsheid, wat in alle geledingen van mineraal tot mens te herkennen is, maar blijkbaar voor onze kinderen onzichtbaar is!
En nu volop het woord hanteren, ik interpreteer deze beleving op aarde, als de mens heeft nooit iets om kinderen gegeven en ze altijd gebruikt ten nutte van zichzelf.
Tot zover Groetjes Walter.