Het komt erop aan dat men ervoor zorgt dat een bepaalde kennis niet in dienst van een deel van de mensheid gesteld wordt, maar in dienst van de mensheid als geheel. Zodra men ook het beste weten niet met deze gezindheid doordringt, zal het beste weten tot onheil voor de mensheid worden.
Bron: Rudolf Steiner – GA 181 – ANTHROPOSOPHISCHE LEBENSGABEN – Berlijn, 9 april 1918 (bladzijde 216)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Wat betekenen de woorden van Rudolf Steiner, geplaatst in deze tijd: “Het beste weten” ?
Wie is zo “creatief” om deze uitspraak in een helder licht te plaatsen, juiist nu in deze aardefase vol tegenstrijdigheden, vol verwarring?
Ik ben benieuwd hoe de mede-lezers van Ridzerd’s bijzonder gewaardeerde dagelijkse citaten
het citaat van vandaag “verwerken”.
Cisca
Cisca, aanvankelijk was ik van plan om een aantal zinnen die voorafgaan aan dit citaat ook te vertalen, maar dat heb ik uiteindelijk niet gedaan, omdat het dan nogal een lang epistel zou worden en ook omdat er een paar gedeelten waren die ik niet goed wist te vertalen. Daarom heb ik alleen de slotzinnen geplaatst. Het leek mij een belangrijke gedachte dat kennis, in het bijzonder bovenzinnelijke kennis, maar in feite alle kennis, in dienst gesteld wordt van de hele mensheid en niet ten prooi mag vallen aan egoïsme of groepsegoïsme.
Hier de engelse vertaling:
This is what must ever again be taken to heart, otherwise the individual initiates and those keeping guard over their knowledge for the service of humanity will very easily gain the upper hand. Care must be taken that a certain knowledge is not placed at the service of one part of mankind, but at the service of mankind as a whole. As soon as man does not permeate the best knowledge with this sentiment it will become harmful to mankind. http://wn.rsarchive.org/Lectures/GA/GA0181/19180409p01.html
Voor mij is de mens en mensheid een spannings veld tussen twee polen. Zodra een pool de overhand krijgt(neemt) volgt evolutie een andere koers.
De Christus impuls is er voor iedereen.
Volgens mij leunt dit aan bij de occulte broederschappen ,deze van West en van Oost . Dezen zijn perfect op de hoogte van de bovenzinnelijke kennis maar bepaalde broederschappen van he tkwaad misbruiken deze terwille van hun eigen egoïsme en plannen die zij voorhebben met de mensheid. R Steiner spreekt erover oa in GA 178 ( zie boekje “Wederkomst en weerstand ,Christus in het etherische ” Nearchus 2013) , ‘ het streven van oostelijke en westelijke broederchappen om de mensenziel af te leiden van de Christusverschijning’ .Zo bijv werd in de tweede helft van de 19 de eeuw door bepaalde loges geprobeerd het spiritisme in te voeren ,met als doel dat het om zoiets als een ‘ bijzonder natuurfenomeen’ zou gaan, iets met natuurgeesten en de mensen aldus doen te geloven dat er hogere natuurkrachten zouden zijn, doch dit pakte geheel anders uit en men wist al vrij vlug dat zich de geesten van overledenen manifesteerden aan de mediums , dit tot grote ergernis van bepaalde ‘ingewijden van de ‘kwade broederschappen ‘ die een ander doel voor ogen hadden, en hierbij heel erg teleurgesteld waren omdat het anders uitpakte .
Beste Anoniem,
Een van de adviezen die Steiner ook geeft heeft te maken met zelf denken wat een schaarse eigenschap is. Er zijn bronnen die meer vertellen en niet alleen over de weg die de mensheid neemt, maar ook die de natuur heeft ook zo zijn invloed. En die informatie is beschikbaar.
Het citaat uit GA181 blz 216 heb ik nagelezen
Waardoor mijn oog op de volgende voordracht viel
Een Pinkstervoordracht GA181 van 21 mei 1918
Omdat het niet vlotte met mijn Pinksterstemming, heb ik die voordracht als een mogelijke opening met enthousiasme gelezen.
Toeval of niet in iedergeval is de Pinksterstemming daardoor toch langzaam aan het ontstaan.
Hierbij de laatste zin
‘Aber die Möglichkeit wird es geben, daß in jeder einzelnen Menschen- seele das aufleuchtet, was aus der geistigen Welt kommen kann. Dann aber wird durch das Zusammenleben der Menschen das entstehen, was entstehen soll und was entstehen muß.’
Om dan in die Pinksterstemming te blijven (wij kunnen er niet “onder uit” ) :
‘Der Pfingsttag kennt keinen Abend,
denn Seine Sonne, die Liebe,
geht nie unter…’
Theodor Fontane