Als u een goede observator van natuurlijke dingen bent, zult u zeker een niet vaak gedane, maar desondanks zich opdringende waarneming kunnen doen, namelijk dat in feite alleen de mens zich vervelen kan. Dieren vervelen zich nooit. En wie denkt dat dieren zich vervelen, is een slechte waarnemer. U kunt zelfs iets merkwaardigs opmerken in het zich vervelen van de mensen. Als u een mens met een eenvoudig, primitief zieleleven beziet, dan vervelen deze zich eigenlijk veel minder dan mensen met een meer gecompliceerd zieleleven in de meer ontwikkelde standen en klassen.
Wie in de wereld rondloopt en in staat is het op te merken, die zal zien hoeveel minder men zich verveelt op het platteland dan in de stad. Dat wil zeggen: U moet natuurlijk niet kijken naar hoe de stadsmensen zich op het platteland vervelen, maar hoe de plattelandsmensen zich op het platteland vervelen, u moet dan kijken naar het psychische leven, hoe het een gevolg is van de meer gecompliceerde ontwikkeling. Dus al bij mensen onderling is er een verschil met betrekking tot het zich vervelen of het zich niet vervelen.
Bron: Rudolf Steiner – GA 115 – Anthroposophie/Psychosophie/ Pneumatosophie – Berlijn, 2 november 1910 (bladzijde 141-142)
Eerder geplaatst op 18 mei 2016
De grote Rudolf Steiner Citatensite 