Het is werkelijk zo dat, als men het goed bekijkt, als een mens bijvoorbeeld in een bepaald jaar van zijn leven kennis maakt met een ander mens, dat dit feit heel anders blijkt te zijn, als men het geestelijk juist beschouwt, dan wanneer men het alleen uiterlijk met het zintuiglijk-intellectualistische bewustzijn bekijkt.
Stel, een mens heeft in een of ander jaar van zijn leven een ander mens leren kennen. Men spreekt dan zeer vaak van toeval. En het ziet er dan ook zo uit alsof de andere mens door de verschillende toevallige wegen van het leven naar iemand toegeleid zou zijn, en men dan op dat moment met hem kennis zou hebben gemaakt. Maar zo is het niet.
Als men het bekijkt met de middelen van de geesteswetenschap in de gehele samenhang van het leven, dan ziet men dat een kennismaking die men bijvoorbeeld in het vijfendertigste levensjaar gemaakt heeft, geheel planmatig het hele leven verlangd en nagestreefd is. Als u de mens van zijn vijfendertigste jaar tot aan zijn vroegste kindertijd zou vervolgen en zou blootleggen, en u de weg zou nagaan die hij heeft doorlopen, om uiteindelijk daar aan te komen, waar hij de andere mens getroffen heeft, dan is dat een geheel planmatig streven in het onderbewustzijn.
En vaak is het, als men op deze manier het lot van de mens beschouwt, heel wonderbaarlijk, welke omwegen een mens maakt om op een bepaalde plaats in een bepaald jaar aan te komen en daar de andere mens te treffen. Wie werkelijk in het menselijke leven kijkt, die kan niet anders zeggen dan: Degene die iets beleeft, heeft deze belevenis zijn hele aardeleven door gezocht.
Bron: Rudolf Steiner – GA 226 – Menschenwesen Menschenschicksal und Welt-Entwickelung – Kristiania (Oslo), 19 mei 1923 (bladzijde 62-63)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Dit is op wijzeouders herblogden reageerde:
Ken je dromen, ontwikkel je intuïtie. Ik ben heel anders gaan kijken naar mijn ervaringen in dit leven. Steiner plaatst het meestal achteraf voor mij in een prettig perspectief.
Hum… geldt dat alleen voor een mens die je ontmoet, of ook voor een situatie waar je in verzeilt raakt zoals zo iets als serieus en heftig ziek worden?
Ik denk dat bij serieuze en heftige ziekten er inderdaad ook sprake kan zijn van zijn van een soort plan dat je zelf gezocht hebt, maar ik acht het niet onmogelijk dat het ook bij ziekten kan voorkomen, dat het helemaal niet volgens het karma is, maar dat de ziekte veroorzaakt wordt door fysiek-zintuiglijke voorvallen. Ik denk bijvoorbeeld aan mensen die ziek worden van luchtvervuiling in grote steden of ziek worden door verkeerde voeding. Men kan denk ik bijna nooit met zekerheid zeggen: dit is karma en dit is geen karma. Daarvoor moet men veel meer inzicht hebben dan de gemiddelde mens heeft.
Dank Ridzerd.
Er bestaat geen toeval, Steiner schreef daar een uitgebreid verhaal over; het boekje Toeval, noodzaak en voorzienigheid gaar hierover,8 voordrachten zijn daarin verzameld
Dat er geen toeval bestaat, is niet helemaal 100% juist. Zie de volgende citaten.
https://ridzerdvandijk.wordpress.com/2017/01/21/bestaat-toeval-1-van-2/
https://ridzerdvandijk.wordpress.com/2017/01/22/11139/
Ridzerd geeft met zijn link al aan waar Steiner het heeft over toeval. Blijkbaar kan daar dus onderscheid in gemaakt worden; wel/niet toeval. Daar komt mijn vraag ook uit voort, is dit een onderwerp wat alleen maar betrekking heeft op mensen onderling, en hun ontmoeting, of betreft het ook andere zaken?
Ik kan jullie de korte cursussen en werkgroepen van Jaap van de Weg aanraden over het perspectief van karma in het leven. Zie: http://www.jaapvandeweg.nl
Beste Bernard,
Dank je voor de link