Het eerste wat men zich moet realiseren is dat de andere werelden niet in andere plaatsen zijn, maar dat ze ons evenzo omgeven als de fysiek-zintuiglijke wereld en deze doordringen. Daarom reist de mens na de dood ook niet naar andere plaatsen, maar de manier en de aard van zijn waarneming en zijn bewustzijn verandert.
Net als bij een blindgeborene die plotseling kan zien en dan ook niet naar een andere wereld verplaatst is, maar bij wie zich alleen een nieuw zintuig ontsloten heeft, zo is het ook bij de mens wanneer hij sterft of ingewijd wordt. Dan is om hem heen niet een nieuwe, geheel andere wereld, maar dan zijn alleen de zintuigen voor de fysieke wereld uitgeschakeld, daarentegen neemt hij nu waar wat hem voorheen ontging, wat voor hem tot dan toe verborgen was gebleven.
Bron: Rudolf Steiner – GA 94 – POPULÄRER OKKULTISMUS – Leipzig, 29 juni 1906 (bladzijde 134)
Eerder geplaatst op 20 januari 2016
Maar ik heb begrepen dat je na de dood diverse planetenstadia(?) doorloopt.
Hoe zit dat dan? Op de maan zou je de essentie van wat je geleerd hebt achterlaten om weer op te halen als je weer gaat incarneren. Waar zou het kamaloka en devachan zich kunnen bevinden?
Het is wel lang geleden dat ik dit gelezen heb en mijn geheugen is zeker met zulke complexe materie niet best.
Ben erg benieuwd naar jullie reacties.
Ja, daar vraag je wat, Hedvig. Ruimte en tijd schijnen alleen in de fysiek-zintuiglijke wereld te bestaan. Aan gene zijde is dat heel anders. Dus misschien scharrelen we wel tegelijk op de andere planeten rond.Nu ja, eerlijk gezegd snap ik er geen donder van. 😉 En zo prutsen we maar wat verder.
Ja, dat is waar ook, ruimte en tijd, ik denk te “aards”, hihihi
Wat omschrijf je dat weer prachtig Ridzerd, dat schept een band tussen ons want zo voel ik het ook.
Raar hè, we snappen er weinig van maar het komt toch geloofwaardig over en het trekt.
Heel bijzonder.
Dank je wel voor je heerlijk relativerende reaktie.
Dank je ook, Hedvig. Evengoed was mijn reactie weer aanleiding voor iemand om er een duim naar beneden bij te zetten. Ik heb deze mogelijkheid om bij de reacties duim op of duim neer te zetten meteen verwijderd. Als iemand er niet bij schrijft wat er nu weer niet goed is aan mijn reactie, dan hoeft het voor mij niet meer.
Niets van aantrekken lieve Ridzerd. Je hebt helemaal gelijk en bovendien ben jij het opperhoofd en als ze het niet leuk vinden of niet tenminste hun kritiek toe willen lichten zoeken ze hun heil maar ergens anders.
Gelijk heb je, Hedvig. Ik moet me er ook niets van aantrekken, ik ben 67 jaar, maar ik heb nog steeds niet veel eelt op de ziel. 😉
Hedwig,
Het is wel wat moeilijk onder woorden te brengen maar volgens ik mij herinner zei R Steiner dat wij hier in de ruimte eigenlijk alleen echt met ons hoofd aanwezig zijn , want ons hoofd heeft de vorm van de ruimtelijke kosmos aangenomen ttz alles is hier ruimtelijk en de tijd die wij hier ervaren tijdens ons fysiek leven op aarde is gewoonweg de ons zelfbewuste ‘klokketijd’ . . De overige wezensdelen , zijn ritmisch gebonden aan de kosmos , het borst en ledematen -stofwisselingsstelsel.
De ‘ ware tijd ‘ noemt hij de sfeertje waaruit Christus is gekomen en is de Zonnesfeer. In de ware tijd is de tijd als het ware tot ruimte ver-worden ,daar zie je de tijd als ruimte , zoals op een schilderij waar je een dreef met bomen ziet die steeds kleiner worden en lijken tot in het oneindige door te lopen of anders gezegd , je kan daar al je levens overlopen en zien zoals op een ruimtelijk vlak . Om te denken dat wij na onze dood op de maan (die wij van hier zien ) zouden lopen of andere planeten is verkeerd , dat is slechts minerale stof in de huidige ruimte die wij rondom ons zien , alles is daar stoffelijk en wij zien het ook zo, daar zegt men dat alles Maya is rondom ons . De geestelijke wezens die achter de sluier staan van dat stoffelijke dat wij zien, die wezens leven in de etherische of astrale sfeer (de ware tijd ) en die sfeer is overal rondom ons heen want hij is niet in deze ruimte . Ik hoop dat je het zo een beetje kan begrijpen.
R Steiner zegt overigens dat er in de kosmos die wij waarnemen alleen maar stoffelijkheid is en niets anders .
Hendri, super bedankt voor je uitvoerige uitleg.
Ik moet dit echt overdenken, 1e reactie is namelijk, ik snap er geen snars van, maar dat kan veranderen.
Nogmaals dank.
Hedvig
In Die Sendung Michaels GA 194, ooit in vertaling verkrijgbaar als ‘Michael, de opdracht van Michael als leidende geest van onze tijd, geeft Rudolf Steiner in een beeld weer: alsof een mens tot aan de nek in het water staat; je ziet alleen het hoofd, de rest is er wel maar behoort andere werelden toe. M.a.w. Alleen het hoofd behoort bij de fysiek waarneembare wereld qua sfeer. Rudolf Steiner maakt in zeker de eerste drie voordrachten aanschouwelijk hoe de mens tegelijkertijd met andere sferen verbonden is.
Volgens mij krijgen we dat ook nooit meer. We blijven gevoelige zielen, misschien moeten we daar eerder blij dan rouwig om zijn.
Misschien inderdaad maar beter, Hedvig. Een rake opmerking.