Stelt u zich twee glazen voor, het ene leeg, het andere half gevuld. Dan stelt u zich voor dat we uit het half gevulde glas water gieten in het lege glas en dat daarbij het half gevulde glas steeds voller en voller wordt.De materialist vindt zoiets dwaas. Maar bij een gedachte die geschikt is voor meditatie gaat het niet om iets in fysieke zin werkelijks, maar om iets dat voorstellingen in de ziel vormt. Juist omdat zo’n idee niet naar iets werkelijks verwijst, leidt zij ons af van de zintuiglijke werkelijkheid. Een symbool kan ze echter zijn, namelijk voor het zielenproces dat met het mysterie van de liefde samenhangt. Bij de liefde vergaat het zo als met het half gevulde glas waaruit men in een leeg glas giet en het half gevulde glas daarbij toch voller wordt.De ziel wordt niet leger, ze wordt voller naar de mate waarin ze geeft. Een dergelijke betekenis kan dit symbool hebben.
Bron: Rudolf Steiner – GA 150 – Die Welt des Geistes und ihr Hereinragen in das physische Dasein – Parijs, 5 mei 1913 (bladzijde 61)
Eerder geplaatst op 4 januari 2016
De grote Rudolf Steiner Citatensite 