Voor de laagste en de hoogste aandriften behoeft de mens zijn zintuigen. Ook in de kunst gebruikt hij ze. Als de mens eenmaal alles uit de wereld als het ware opgezogen heeft, heeft hij geen zintuigen meer nodig. Tussen geboorte en dood went de mens zich eraan om de wereld door zijn zintuigen te aanschouwen. Deze gewenning moet hij na de dood langzaam afleggen. Wil hij ook dan nog zijn zintuigen gebruiken voor het bezien van de wereld, dan bevindt hij zich in de toestand die men kamaloka noemt.
Het is een toestand waarin de begeerte er nog is om door de organen waar te nemen, die er echter dan niet meer zijn. Als de mens zich na de dood zou kunnen zeggen dat hij geen lichaamsorganen meer nodig heeft, dan zou er voor hem geen kamaloka meer zijn. In het devachan nu wordt alles van binnenuit waargenomen, zonder organen, wat de mens voorheen in het leven in zijn omgeving door zijn organen heeft waargenomen.
Bron: Rudolf Steiner – GA 93a – Grundelemente der Esoterik – Berlijn, 27 september 1905 (bladzijde 25-26)
Eerder geplaatst op 24 december 2015
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Kan iemand mij helpen?
Is Devachan hetzelfde als Kamaloka, of is dat weer een andere staat die Steiner onderscheidt?
Frank: Nee, het Devachan komt na het Kamaloka. Zie bijvoorbeeld dit citaat:
https://ridzerdvandijk.wordpress.com/2015/12/28/het-devachan/
Kamaloka duurt een derde van de aardetijd leven en daar is nog verbinding met het astrale lichaam . Wanneer de mens het omgevormde deel van het astrale lichaam samen met het etherextract uit het etherlichaam (dat overblijft voor het volgende leven ) voegt , of anders gezegd wanneer de mens de astrale lijken van fysiek, etherisch en asraal lichaam achterlaat kan hij pas naar het Devachan.. in het Devachan zitten vier gebieden van lager naar hoger , de vaste land sfeer, de oceaan of waterige sfeer, de luchtsfeer die de akasha kronieken sfeer is uit dewelke ingewijden kunnen uitlezen en de oervormensfeer en Harmonie der Sferen .
In Kosmogonie worden deze sferen van het Devachan beschreven ( 12 de voordr)
Bedankt voor de antwoorden!
En Jezus zei: “Ooit zal de oude Grijsaard aan ’n kind, jonger dan zes dagen, vragen waar de plek van leven is”. Hoe is dit te “vertalen” naar ons huidig bestaan op aarde? Een kind van nauwelijks zes dagen, is nog bezig zijn/haar zintuigen te ontwikkelen, laat staan dat het de plek van leven weet! Of misschien toch! Het kind is namelijk geestelijk nog onzijdig, maar al gauw wordt het, eigenlijk in vele culturen al voor de geboorte, gedwongen voor een mannelijk lichaam te kiezen.
In het devachan nu wordt alles van binnenuit waargenomen, zonder organen, wat de mens voorheen in het leven in zijn omgeving door zijn organen heeft waargenomen. Dit doet me herinneren aan de uitspraak van Steiner: “Doden hebben in zekere zin ook voedsel nodig”!
Is het devanchan niet een soort geestelijk militair kamp, waarvan uit een soort geestelijke verkenners naar de aarde gezonden worden, om via de manifestaties van het dagelijks leven zichzelf via het nachtelijk leven dusver te bekwamen om de Bron van Leven, te kunnen bezitten?
Er is immers maar één Bewust Zijn en één Bron van Leven! Kort samengevat de Levensbron, hoe bewuster de mens wordt, hoe dichter hij bij de Bron des levens komt, maar hij kan het nooit worden, want in de kern is de mens het al! Jezus zegt niet meer of minder dan dat! Jezus als vrucht van Maria’s schoot!
De mensheid richt de kinderlijke zintuigen naar gelang hun culturele beperkingen, in plaats elk kind vrij te laten om de manifestaties van het leven op aarde op hun eigen wijze te laten ontdekken en er morele waardes eraan te ontlenen.
Ik ben geboren op twintig december in Loon op Zand, waar de Engelsen voor ons huis de bommen afschoten naar de Duitsers achter ons huis en op een gegeven moment sliep tussen de glasscherven van een door dat geschut gesneuvelde ruit in mijn wieg, waarvan mijn moeder dusdanig schrok, dat ik er nooit meer in gelegen heb.
Devachan in optima forma!
De kloof tussen het vrouwelijke en het mannelijke menselijke leven op aarde is nog steeds niet gedicht en kinderen zijn er nog steeds het slachtoffer ervan. Er is geen menselijke toekomst zonder kinderen, maar er is ook geen Levens Bewust Zijn op aarde, als de Heilige Drie-eenheid niet in zijn eenvoud op aarde als dus danig herkend wordt, misschien wel herkend, maar niet als dusdanig behandeld wordt. Naam van de Vader(verleden) en de zoon(toekomst) en de Heilige Geest(baarmoeder aarde) Amen(het zij zo), maar het is bij lange aan nog niet zo en dat blijkt nu, anno 2017 in ons samenzijn op aarde! De mens leeft op alle fronten ten koste van baarmoeder aarde.
En in wezen ook ten koste van hun kinderen, ik heb Vinex-wijken zien ontstaan, waar zelfs een inpandige garage voor de auto werd verwezenlijkt, maar aan speelruimte voor kinderen niet gedacht werd, uiteindelijk werd er een speelweide voor hun bedacht, die ze met honden moesten delen.
Ik voelde me tot mijn achtste levensjaar in het devachan op aarde en raakte daarna steeds verder in het Kamaloka van mijn omgeving, ten eerste de Efteling, daarna de auto als rovers van mijn kinderlijke vrijheid, zowel fysiek als psychisch! En nu zou ik me door een Guru moeten laten bekwamen, om los van mijn ervaringen op aarde gelukzalig te kunnen worden.
Wat een onzin, ik was het, dankzij al mijn zintuigen en via al mijn zintuigen heb ik kunnen waarnemen, dat ’n kind(onze menselijke toekomst) steeds minder vrije bewegingsruimte krijgt om een natuurlijke verbinding te vormen met natuurlijke manifestaties van het leven op aarde. Ze vallen onder het beheer van natuurmonumenten, die kinderen zonder begeleiding niet mogen betreden.
Tot zover
Groetjes Walter