Ik weet dat oppervlakkige critici kunnen zeggen: Je bent een dwaas, je gelooft dat spirituele krachten van buiten naar je komen, terwijl ze alleen opstijgen vanuit het eigen innerlijk. – Laat ze mij voor een dwaas houden. Ik vind hetzelfde van de slimheid van mensen die niet de honger van een stuk brood kunnen onderscheiden. Ik weet hoe spirituele krachten van buitenaf in de mensen stromen.
Net zoals men alleen als men een dwaas is, kan geloven dat de honger zelf het brood produceert dat hem stilt, net zomin produceert de kracht van onze ziel de krachten, die we voor spiritueel werk nodig hebben: ze moeten in ons binnenstromen, moeten ons toevloeien. En net zoals we heel goed weten dat de honger in ons is en het brood van buiten komt, als we niet gek zijn, net zo weet degene die in geestelijke werelden leeft, wat in hem is en wat van buiten komt.
Bron: Rudolf Steiner – GA 152 – Vorstufen zum Mysterium von Golgatha – Bazel, 1 juni 1914 (bladzijde 163-164)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Ik weet al jaren dat het zo werkt, het gaat van buiten naar binnen, het gehoor ontwikkeld zich a.d.h. van het geluid wat tot haar komt. Maar hoe zit het met iemand die kleurenblind is? Wat is diegene niet tegengekomen waardoor hij/zij geen of nauwelijks kleur ziet?
Wat een ongelooflijk verhelderend citaat in alle eenvoud.
De hongerende ziel doet mij verlangen naar haar voedsel.
Hoe maak ik de voorbereiding om het zielevoedsel te ontvangen?
Hoe wonderlijk is de verhouding tussen de mens en de wereld. De poorten vormen de zintuigen. Helaas zijn sommige poorten niet helemaal open voor sommigen zoals inderdaad bv de (kleuren-) blinde of de mens die doof is. (Maar ook vele andere vormen van zintuigelijk gemis.) Voor deze mensen staat de wereld niet helemaal zo goed in een open verhouding tot datgene wat zij anders wel hadden kunnen waarnemen wanneer de zintuigontwikkeling anders verlopen zou zijn. Maar is het ook niet zo dat het volledig mens kunnen zijn niet alleen maar afhangt van zijn zintuigelijk goed functionerende waarnemingen c.q. organen hiervoor? Er zijn ook talloze mensen die wel goed kunnen waarnemen maar deze organen helemaal niet zo geestelijk actief inzetten. Wat missen zij? Zij missen de diepten van de geestelijke openbaringen van de vele prachtige zijns- en levensvormen. Misschien is het wel zo dat de zintuigelijk beperkte mensen soms een pre hebben omdat zij gewend zijn door hun beperking -juist omdat zij met andere wel goed fungerende zintuigen- de werkelijkheid vele malen meer mogen verdiepen en zo tot belevingen kunnen komen in plaats van oppervlakkige waarnemingen?. Hoe luistert bv een mens die niet (meer) ziet? Dit dus in tegenstelling tot diegenen die alleen maar consumeren wat hen zo gemakkelijk toekomt via hun (gemakkelijke) zintuigelijke waarnemingen.
Niet kunnen kijken is niets zien, iets aankijken zonder echte aandacht is (aan-)staren, iets onderzoekend bekijken is observeren, iets liefdevol in je opnemen is jezelf verbinden met het andere (of de ander) op dat moment, iets liefdevol verbindend vasthouden in jezelf en bewegend blijvend in je laten leven wordt tot leven in je ziel en geest. Ik denk bijvoorbeeld aan de prachtige speelse beelden van mijn kleinkind die zo intens liefdevol en levenwekkend zijn voor mij en in mijn herinnering als geschenken aanwezig mogen blijven. Dat is een groot goed. Hetzelfde geld voor mij voor de spirituele krachten die via ideeën en begrippen uit de geestelijke wereld tot mij komen en mijn wereld vullen tot krachten en mij enthousiast maken. De mens is een wonder, zich bevindend tussen twee prachtige werelden. Laat dit zoveel je maar kunt met je krachten toe en leef je leven.