Op het moment van de dood doet zich voor de mens iets merkwaardigs voor: een korte tijd herinnert de mens zich alle belevenissen in het zojuist afgelopen leven. Als een groot tableau staat in een enkel ogenblik zijn hele leven voor zijn ziel. Iets dergelijks gebeurt in het leven van de mensen alleen in zeer zeldzame gevallen, en alleen dan als hij in levensgevaar verkeert of een grote schrik krijgt; bijvoorbeeld iemand die bijna verdrinkt of in een afgrond dreigt te storten, ziet op het moment van de naderende dood zijn leven voor zijn ziel staan.
Een ander soortgelijk verschijnsel is het eigenaardige, prikkelende gevoel als een lichaamsdeel ingeslapen is. Waardoor komt dit? Dit komt door een losraken van het etherlichaam. Als een deel, bijvoorbeeld een vinger, slaapt, dan ziet de helderziende naast de vinger een tweede vinger uitsteken; dat is het etherlichaam dat zich op deze plaats losgemaakt heeft en er uitsteekt.
Daarin ligt ook het grote gevaar van hypnotiseren, omdat hierbij de hersenen aan hetzelfde proces onderhevig zijn als bij de slapende vinger. Aan beide kanten van het hoofd ziet de helderziende, als twee kwabben of zakken, het losgemaakte etherlichaam er buiten hangen. Als het hypnotiseren vaak wordt herhaald, dan ontstaat de neiging van het etherlichaam om zich los te maken, wat grote gevaren met zich kan meebrengen. De betrokken personen worden meestal onvrij, dromerig, hebben aanvallen van duizeligheid enzovoort.
Bron: Rudolf Steiner – GA 95 – Vor dem Tore der Theosophie – Stuttgart, 24 augustus 1906 (bladzijde 31)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Dit is op wijzeouders herblogden reageerde:
Dat prikkelende gevoel, dat ken ik. Wat een interessante blog bijdrage! Een en ander verklaart waarom ik met kinderen juist heel aardende dingen doe. Mensen worden daarnaast op dit moment voortdurend gehypnotiseerd, door de prikkels van de digitale media bijvoorbeeld, de tv of games.
Mensen worden niet gehypnotiseerd, dat kan helemaal niet. De hypnotiseur roep een kracht op die in ons allen aanwezig is, bij sommigen ligt die kracht sterk aan de oppervlakte, en zo iemand als Rasti Rostelli kan dan met dergelijke mensen snel een show doen / maken. Maar ik heb hem zelf horen zeggen dat het bij alle anderen waar die kracht wat dieper verborgen ligt ook kan, al heeft hij dan meer tijd nodig dan de driekwartier of uur die voor een show ter beschikking heeft.
Overigens ervaren mensen die een hersenbloeding of een herseninfarct hebben gehad iets dergelijks; het daarna verlamde lichaamsdeel (linkerarm en/of been) ervaren ze niet meer als van zichzelf. Ze stellen zichzelf de vraag wat dat been daar toch doet want dat is niet van hun, het komt zelfs voor dat ze beweren dat iemand anders dat been daar maar even heeft neergelegd omdat ze het tijdelijk kwijt moesten, maar het is niet van de persoon in kwestie.
In dergelijke gevallen is er sprake van een (diepe) traumatische ervaring, en trekt niet alleen het astrale lichaam zich terug maar ook het IK verlaat dat deel van het lichaam, en vervolgens wordt dit als wezensvreemd ervaren.
Andersom komt ook voor; bij een amputatie van een arm of been, kan de persoon in kwestie b.v. nog behoorlijk jeuk ervaren, op een been of arm die er fysiek niet meer zijn, echter ether en astraallichaam zijn nog wel aanwezig, die kun je niet weg amputeren.