Dat is eigenlijk het allergunstigste wat men doen kan (bij de voeding van kinderen): Acht slaan op hoe een kind begint dit of dat graag te eten, of niet graag te eten, als het de melk ontwend is, als het niet meer de melk heeft. Zodra het kind aan de andere voeding toe is, kan men van het kind leren, wat men het geven moet. Als men eerst het kind dwingt te eten, waarvan men denkt dat het eten moet, wordt het instinct bedorven. Dus men moet zich richten naar waar het kind instinct voor heeft. Natuurlijk, men moet veel van wat meteen tot slechte gewoonte wordt, wel indammen, maar waar men het indamt, moet men erop letten.
Neem bijvoorbeeld een kind bij wie u merkt, dat het, ondanks dat u hem naar uw mening al het goede geeft, helemaal niet anders kan, als hij de eerste keer aan de tafel komt, dan uit zijn stoel op te klimmen, zich een beetje over de tafel te buigen om stiekem een stukje suiker te pakken! Ziet u, zoiets moet men op de juiste wijze opvatten, want zo’n kind dat uit zijn stoel klimt en een stukje suiker pikt, heeft zeer zeker iets in zijn lever niet in orde. Eenvoudig het voorval dat het kind wat suiker steelt, bewijst dat ergens in de lever iets niet in orde is.
Bron: Rudolf Steiner – GA 354 – Die Schöpfung der Welt und des Menschen – Dornach, 2 augustus 1924 (bladzijde 123-124)
Wordt vervolgd
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Alle kinderen houden van zoet, maar hebben niet allen iets aan hun lever lijkt me.
Ja, dat was mijn gedachte ook. Alle kinderen houden van zoet, maar stelen alle kinderen ook zoet? Ik denk dat Steiner hier doelt op kinderen bij wie de behoefte aan zoetigheid zo groot is dat ze het zelfs proberen te pakken als ze weten dat de ouders het niet goed vinden.
Ik kwam eens een verhaal tegen over een kind dat overal probeerde zout te snoepen, in grote hoeveelheden. Straffen hielp niet. De zoutpot werd verstopt, maar hij spoorde hem op. De pot werd beter verstopt en er werd op toegezien dat hij echt geen zout binnenkreeg. Dit leidde tot zijn dood. Uit sectie bleek dat zijn lichaam niet op natuurlijke wijze in staat was in de zoutbehoefte te voldoen. Misschien is het voorbeeld wel van Steiner afkomstig. Dat weet ik niet meer.
Opmerkelijk verhaal. Zeer tragisch ook.
Dit citaat vraagt dus ook van de ouders dat ze enigszins onderlegt zijn in welke voedingsstoffen verbonden zijn met welke organen. En als ze het dus niet weten zich inspannen het alsnog aan de weet te komen.
Wat maar weer eens aantoont dat kinderen grootbrengen/opvoeden gewoon een vak is, wat zwaar ondergewaardeerd wordt, want hoeveel vrouwen worden niet met de nek aan gekeken als ze vertellen dat ze fulltime kinderen opvoeden en daarnaast niet werken… Laat staan dat het betaalt wordt; kinderen opvoeden…
. . . en hoeveel mensen zijn er niet die hun kinderen al helemaal niet opvoeden, maar ze voor galg en rad laten opgroeien en zich laten volstoppen met troep . . .