De mensen hadden in oudere tijden van hun ontwikkeling niet alleen de beide toestanden die ze nu hebben, waken en slapen en daar tussenin een chaotisch dromen, maar ze hadden een de werkelijkheid bemiddelende derde toestand die niet enkel een dromen was, maar een gewaarworden in beelden, hoewel het bewustzijn dof (Duits: herabgedämpft) was; een waarnemen in beelden, maar in beelden die overeenkwamen met een geestelijke werkelijkheid.
Voor de ontwikkeling van het volle menselijke aarde-bewustzijn moest, zoals we weten, deze soort van waarneming van de wereld bij de mens terugtreden. De mens zou niet vrij geworden zijn, als deze toestand gebleven zou zijn. De mens zou niet vrij geworden zijn, als hij niet zou zijn blootgesteld aan alle gevaren en aanvechtingen en verleidingen van het materialisme. Maar de mens moet ook weer de weg terugvinden naar de spirituele wereld, die hij bij het volle aardse bewustzijn moet bemachtigen.
Bron: Rudolf Steiner – GA 175 – Bausteine zu einer Erkenntnis des Mysteriums von Golgatha – Berlijn, 13 februari 1917 (bladzijde 37-38)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 