Ik beschouw het als een eis aan iedere leraar in de antroposofie dat hij slechts zoveel van het onderricht vertegenwoordigt (Duits: ‘vertritt’) als hij naar beste geweten verantwoorden kan, dat betekent, ik verlang van iedere antroposofische leraar dat hij slechts dat zegt waarvan hij zelf een onmiddellijke kennis, een rechtstreeks weten heeft. Niet één woord zou de geestelijke leraar over deze hogere werelden moeten spreken, als hij niet in staat is, zelf na te vorsen; precies met hetzelfde recht als ook niemand over chemie kan spreken, die het niet gestudeerd heeft. Daarom zal ik in voordrachten slechts dat zeggen waartoe ik met absolute zekerheid tot zeggen in staat ben.
Niemand is in staat de astrale wereld in haar geheel te schilderen; zij is rijker van inhoud en omvangrijker dan onze fysieke wereld. Ik geef toe dat ook de geestesonderzoeker zich in details vergissen kan, evenals men zich in de fysieke wereld vergissen kan, als men bijvoorbeeld de hoogte van een berg bepalen wil. Maar even zo weinig als een dergelijke vergissing in een detail aanleiding kan zijn om de fysieke wereld te loochenen, even zo weinig kan er voor een mens aanleiding zijn wegens een vergissing in een detail de werkelijkheid van de astrale wereld te loochenen.
Bron: Rudolf Steiner – GA 88 – Über die astrale Welt und das Devachan – Berlijn, 28 oktober 1903 (bladzijde 32)
Eerder geplaatst op 14 april 2011
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Nou, dat mogen velen die vanuit de antroposofie lesgeven zich aantrekken. Alleen datgene wat je zelf begrijpt en waar je zelf van doordrongen bent, en niets meer . . . Geen theoretisch schemaatje van het 4- ledig mensbeeld als je zelf geen besef hebt van wat een ether- of astraallichaam eigenlijk is.