De mens is tegenwoordig vóór alles, men zou bijna willen zeggen bezeten van een zekere drang om alles absoluut te nemen. Ik bedoel hiermee het volgende: Spreekt men vandaag de dag erover dat de mens op een of andere wijze zou moeten worden opgevoed – we willen nu alleen hierover spreken; men zou dezelfde overwegingen op uiteenlopende wijze ook op andere gebieden van het leven kunnen uitbreiden -, dan heeft men altijd voor ogen dat het om iets zou gaan wat nu in absolute zin voor de mensen geldt, wat om zo te zeggen het absoluut juiste is, dat – als het maar toegepast had kunnen worden – ook voor de mensen had kunnen worden toegepast bijvoorbeeld in het oude Egypte, in het oude Griekenland, zoals het ook nog na 4000 jaar zou kunnen worden toegepast voor de mensen, die dan zullen leven, dat het ook door China, Japan enz. toegepast kan worden.
Deze mening, waardoor de hedendaagse mens gewoonweg geobsedeerd is, dat hij iets absoluut geldigs kan opstellen, dat is de grootste vijand van alle werkelijkheid. Daarom gaat het er juist om te erkennen, dat wij niet in absolute zin mensen zijn, maar mensen van een bepaald tijdperk; dat de mensen met betrekking tot hun zielen en zelfs hun lichaamsgesteldheid anders zijn dan bijvoorbeeld de Grieken en Romeinen waren, dat ze anders gevormd zijn dan de mensen al na een relatief korte tijd, na een half millennium zullen zijn. Daarom vatten wij de opvoedkundige taak niet in absolute zin op, maar we beschouwen ze als voortkomend uit de behoeften van de huidige tijd en de nabije toekomst van de menselijke beschaving.
Bron: Rudolf Steiner – GA 297 – Idee und Praxis der Waldorfschule – Stuttgart, 24 augustus 1919 (bladzijde 20-21)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Ik kan mij daar goed in begrijpen als wat ik lees ook zo bedoeld is. Omdat ik als docent zie dat de tijd van toen ik les kreeg was stond de docent gescheiden van studenten. Met dit bedoel ik er was begrip voor docenten en omgekeerd. Nu zie je bijna geen verschil in omgang. Natuurlijk heeft het voordelen maar deze zullen later ook effect hebben. Denk ik. Weer een andere tijdperk.
Er zijn ook grote verschillen binnen hetzelfde tijdperk, Was de vrije school Amsterdam in mijn tijd deels verbonden met de wereld van het kraken (begin jaren tachtig) zo stond de vrije school Den Haag te zingen bij de kroning van Beatrix in diezelfde tijd…
Amsterdam is sowieso een totaal andere stad dan Den Haag, Haike. Er zaten in die tijd zeker flowerpower ouders op de Geert Groote School, maar om nou te zeggen dat die school met de wereld van het kraken verbonden was . . . . . Sterker nog – een juf die de partner was van Swami Deva Amrito (Jan Foudraine, weet je nog), en dus Bagwan aanhanger was, werd al na een half jaar ontslagen omdat ouders daar bezwaar tegen maakten, ze was niet antroposofisch genoeg.
Bernard ik weet niet in hoeverre jij met die school verbonden was hetzij als leerling of docent, maar toen ik daar op school zat, waren van de 7 jongens die in mijn klas zaten, er drie verbonden met de kraakwereld, zo ook een aantal in de paralelklas, en een groepje uit de klassen rondom ons jaar. Ikzelf niet, maar ik wist ervan. En op de bewuste dag van de kroning was er een groep leerlingen die daar ook hebben staan protesteren. De poster “Geen woning, geen Kroning” hing ook gewoon in de hallen van de school.
En ja; je had toen ook die rel over Bhagwan Shree Rajneesh, ik heb die juf nog wel meegemaakt, maar ik kon niet ontdekken dat zij daar andere ideeën uitdroeg, overigens ook niet de antroposofische. Maar het is ook het helemaal niet de bedoeling om de leerlingen antroposofie aan te leren, daar dient de juf/meester, docent/leraar een vertaalslag te maken. Diezelfde juf schreef in het jaargetuigschrift van de kinderen voor alle dezelfde spreuk op, die haar mooi leek,… van dik hout zaagt men planken, om in de stijl van Foudraine te blijven… En ook die was nog eens overgenomen van een toenmalige collega, die verder wel allemaal individuele spreuken schreef voor de kinderen in haar klas.
Pas op het nieuws, haagse vrije school steunt het idee dat zwarte Piet niet meer zwart mag zijn..
http://www.joop.nl/leven/detail/artikel/33884_zwarte_piet_verbannen_uit_den_haag/
Alleen Den Haag? http://www.vrijeschoolbeweging.nl/achtergrond/omgaan-met-zwarte-piet-op-de-vrijeschool-sinterklaasje-kom-maar-binnen-met/
Fons Jansen:
Alleen een dwaas weet alles absoluut zeker!
Weet je het zeker?
Absoluut!
Zwarte Piet niet meer zwart? Een grotere belediging voor slachtoffers van de slavernij kan ik me niet voorstellen! Een clowneske figuur met een pluimbaret en pofbroek, die een vrijgevige ouwe sul ondersteunt, zou model staan voor slachtoffers van de slavernij, alleen omdat zijn kleur overeenkomt met een deel van de vroegere slaven? Kom nou . . . . !
Mensen die dit zeggen hebben werkelijk totaal geen benul van hoe onmenswaardig die slavernij ooit was. Zwarte Piet in Suriname is gewoon zwart, heb ik gezien! En daar weten ze echt wel wat slavernij was.
De tegenwoordige slaven die ik in Saoedi Arabië heb gezien en gesproken, zijn lichtelijk gekleurde Noordafrikanen, achtergelaten door hun ouders die de overtocht over de Rode Zee voor hun pelgrimsreis naar Mekka niet meer konden betalen. Ik denk dat er dan héél wat zou moeten worden afgeschaft . . . .
Al die jaren dat ik het Sint-Nicolaasfeest heb gevierd met de kinderen op de vrijeschool, was voor ons de goedheiligman geen ‘vrijgevige ouwe sul’. Hoe we wel over hem dachten is hieruitgebreid te vinden.
Hij en zijn knecht-lees: zijn hulp-zijn een twee-eenheid; ze zijn yin en yang; (ouderdoms)wijsheid, bezonnenheid en jeugdige overmoed. De een kan niet zonder de ander: samen completeren ze het beeld. Wie de gevonden tegenstellingen: wit-zwart aan raskenmerken koppelt, verlaat het niveau van het beeldkarakter en belandt vanzelf in de heilloze discussies van vóór- en tegenstanders.
Kroeshaar, dikke, rode lippen, oorringen zijn geen wezenlijke kenmerken van de ‘beeld-Zwarte Piet. Als landgenoten zich daaraan storen, laat ik die moeiteloos achterwege. Maar zwart moet hij blijven: roetzwart!
Nee, ik weet het, je hebt gelijk. Natuurlijk is Sinterklaas geen ouwe sul. Maar hij wordt wel vaak zo gepresenteerd – hij vergeet van alles en Piet helpt hem herinneren. Of Piet stelt hem slimme vragen waar hij zelf niet aan gedacht had. ‘Ouwe sul’ is natuurlijk te overdreven voorgesteld, maar dat gebeurt dus met Piet ook. Sinds het Sinterklaas Journaal bestaat zijn die grote oorringen en dikke rode lippen algemeen goed. Dát valt op, en dan komt de VN ook nog eens langs en zegt: “ja, inderdaad discriminatie”. Het is niet het volksgeloof, maar de media die dat doen!
In mijn jeugd in Amsterdam was dat helemaal niet zo. Mijn moeder vertelde me dat zwarte Piet zwart was omdat hij door de schoorsteen kwam. Ik heb hem vaak met vegen over zijn gezicht gezien. En hij was altijd slim.
Ja, het is tenenkrommend, dat gezeur over Zwarte Piet en discriminatie. Vorig jaar verscheen er om de haverklap een of andere onbekende actrice zwaar geëmotioneerd in praatprogramma’s op de tv. Het leek wel of haar hele familie bij een aardbeving was omgekomen. Wat was het geval? In een Sinterklaasliedje stonden de zinnen: ‘Al ben ik zwart als roet, ik meen het toch heel goed.’ Na het uitspreken van deze zinnen moest de actrice even een glaasje water hebben, want ze dreigde – overmand door verdriet – flauw te vallen.
Sinds StKlaas door Holversumwood omarmt werd, is het verval al ingetreden. St.Klaas met een werkmijter op! In Elburg was een aankomst en een TV zender was erbij,die alles begon te regisseren. Het regende een beetje,maar paraplus waren verboden,stond zo slecht voor de cameras en vaders die hun kleine op de nek droegen zodat het grut het beter kon zien was ook al uit den boze,dat belemmerde het camerastandpunt ook maar. Toen de zwarte Pieten rare dansjes begonnen te doen op totaal nieuwe liedjes (die de kinderen niet kenden en niet mee konden zingen) en toen er later een opa Piet werd geintroduceerd kon je al aanvoelen welke kant het in de toekomst zou uitgaan.