Laten we eens aannemen, dat iemand weinig belangstelling heeft voor de wereld om zich heen. Wat mij betreft interesseert hij zich nog wel voor wat direct met zijn lichamelijkheid te maken heeft en of men bijvoorbeeld in de buurt goed of slecht eet, maar verder gaan zijn interesses niet. Dat is een arme ziel; hij draagt niets van de wereld in zich en ook weinig van wat zijn omgeving hem te zien had kunnen geven, neemt hij door de dood mee in zijn innerlijk. Daardoor is het werken met de geestelijke wezens in die wereld moeilijk en zwaar. Daarom brengt hij ook geen kracht en energie mee, maar zwakte, een soort onmacht voor de opbouw van zijn stoffelijk lichaam. Het model oefent dan veel kracht uit; de strijd met het model blijkt uit allerlei kinderziekten, maar de zwakte blijft. Hij vormt in zekere zin een zwak, vatbaar lichaam, dat onderhevig is aan allerlei ziekten. Zo verandert geestelijke belangstelling in het ene leven in de gezondheidstoestand in een volgend. Zij die blaken van gezondheid hebben in een vorig leven een levendige belangstelling gehad voor de zichtbare wereld; in dit opzicht hebben aparte feiten in het leven zeer veel invloed. […]
Men zou de hele gezondheidstoestand van een mens kunnen terugvoeren op de belangstelling die hij in een vroeger leven heeft gehad voor de wereld. Mensen die in onze tijd bijvoorbeeld absoluut geen belangstelling voor muziek hebben, zullen zeer stellig in een volgend leven geboren worden met astma of longziekten of er in elk geval aanleg voor blijken te hebben. Het is werkelijk zo, dat wat in één aardeleven in de ziel geleefd heeft, zich uit zal drukken in de gezondheidstoestand van het lichaam in een volgend aardeleven.
Bron: Rudolf Steiner – GA 235 – Esoterische Betrachtungen karmischer Zusammenhänge – Erster Band – Dornach, 24 februari 1924 (bladzijde 91-92-93)
Nederlandse uitgave: Rudolf Steiner – GA 235 – Geesteswetenschappelijke beschouwingen van het karma (bladzijde 85-86-87) – Uitgeverij Vrij Geestesleven 1976 – Vertaald door A. Goedheer-de Keizer en H.L. Veltman-Arntzenius
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Dit is heel complexe materie , en slechts een klein stukje uit een grote hooiberg . Zo ook met mensen die men ontmoet in een leven , aan het begin , het midden of het einde . Volgens Steiner kan een vriendsschapsrelatie daardoor karmisch afbreken omdat je deze reeds gehad hebt in een vorig leven vanaf dat moment met die persoon , of kan een vroege vriendschap er een zijn die nu wel een latereleeftijd was in een vorig leven .
Gelukkig, deze voorkant is beter te verteren.
Das een kwestie van smaak..
Ik heb net een reactie op het Steiner citaat van vandaag gegeven, in wezen staat dit Steinercitaat er voor mijn logisch denkpatroon haaks op. Ik denk vanuit mijn levenservaring en die maakt Steiner ondergeschikt aan zijn Geestelijke Inzichten. Steiner gaat uit van een soort uitwisseling tussen de dode en levende mens, waarbij de pasgeborenen meer een individuele taak dan een kosmische taak hebben te vervullen.
Echter ik ben Katholiek opgevoed en voel me thuis in het Bijbels gedachtegoed, waarin staat geschreven, dat de mens naar evenbeeld van God en zijn gelijkenis is geschapen.
Met andere Woorden: Ik weet dat ik God ben, maar weet ook! Dat er enorm veel mensen dat met me zijn op aarde.
Ik weet dat God me overal op aarde ziet en beleeft, immers het is mijn geweten. Zo wandelend over de aarde, denk ik vaak: Hoe kunnen culturen zo dom met hun Goddelijkheid omgaan? Ik weet dat natuurlijk, maar geen enkele cultuur, wetenschap of religie zal mijn visie tot het zijne/hare maken.Een Klokkeluider vliegt de laan uit, een hacker is een crimineel, enz. enz. Doch al deze menselijke wezens proberen hun Goddelijk Wezen(het geweten in zich), op aarde uit te dragen, Maar geen enkele cultuur ontvangt een kind op natuurlijke gronden, immers deze zijn doorspekt van cultuurlijke/religieuze manifestaties! Hielden de Indianen het nog bij hun totempalen, Egyptenaren bouwden piramide’s, de Maya’s tempels, de katholieken Karhodralen en kerken, in wezen ben je als Goddelijke Identiteit al gestrikt, als je geboren wordt!
Ik ben vijfentwintig jaar docent geweest en heb met kinderen uit alle lagen van ons volk gewerkt en tevens gewerkt met allerlei vluchtelingen.
Het enige wat ze zochten was een vredige verblijfplaats voor hun fysiek lichaam ergens op aarde de ene verbondt er religieus zijn mee, de ander zijn economisch zijn, enz. enz. echter geen van allen verbond zijn Zijn, met zijn innerlijke God!
Ik heb vaak individueel, zowel met onze randgroepjongeren gesproken alswel met vluchtelingen, mijn uitgangspunt in deze was en is nog steeds, je hier gedwongen of ongedwongen onder mijn toeziend oog gepllaatst, dus zeg maar wat je hier wil, dan kunnen we samen uitzoeken wat binnen dit kader mogelijk is?
Wat je dan bij instellingen ontmoet, is het behoud van zieltjes binnen hun kader, terwijl hun doelstelling luidt: POP, persoonlijk ontwikkelings plan! Wat een waanzinnig Plan! Immers elke mens op aarde is Goddelijk, zoals in het Plan Gods beschreven staat, Over het algemeen hecht ik me niet zo aan woorden, maar aan deze wel. Als rentmeester van het leven op aarde geboren, zie ik veel misgaan op aarde, ik weet het maar kan het aan niemand mededelen, immers dan beland ik in een psychiatrisch centrum.
Elk kind waar ook ter wereld geboren is een bouwsteen, die bijdraagt om te komen tot de Goddelijke dimensie van ons zijn op aarde. Niet via zijn fysiek of psychies zijn, maar via heel zijn/haar wezen!
Belangstelling is een hunkering naar het leven op aarde, gezondheid is het leven in al zijn vormen op aarde toe te staan en karma is een tempel voor de dood! Gods Levensgeest kent geen blokkade’s uit Liefde misschien een vluchtroute Maar daarvoor zal de mens een prijs voor betalen, ik voel het kader waarin ik geboren ben, in wezen aan als het hof van Eden.
En weet waardoor ik er uit verdreven werdt, daar hoef ik niet nogmaals voor te incarneren op aarde! Ik zou zeggen: Mens neem je Goddelijke verantwoordelijkheid en weet waarvoor je verantwoordelijk voor bent! Namelijk al het leven op aarde, te beginnen met ’n kind jonger dan zes dagen, waar ook ter wereld geboren. Pas dan kun je over de verantwoordelijkheid van alles en nog wat spreken!
Wat een goddelijke geest van de nederlandse mens die zich een huis laat bouwen met een inpandige garage en geen speelkamer voor zijn /haar kinderen.
Over mijn pensioenfonds maar even niet gesproken!
Tot zover
Groetjes Walter