Er moet de aandacht op gevestigd worden dat de antroposofische geesteswetenschap de missie heeft alles in het leven in te voeren, in het leven op te nemen, wat uit een ziel moet volgen die zich geleidelijk de overtuiging eigenmaakt, dat de ideeën van reïncarnatie en karma realiteiten zijn. Dus kan eigenlijk wel als karakteristiek kenmerk van de huidige antroposoof gesteld worden, dat hij op weg is zich een gefundeerde innerlijke overtuiging van de ideeën van reïncarnatie en karma eigen te maken. Al het overige, kan men wel zeggen, komt daaruit dan voort als onmiddellijk gevolg, als consequentie.
Dit kan natuurlijk niet zo gaan dat nu ieder denkt: met wat ik win uit reïncarnatie en karma zal ik nu rechtstreeks het uiterlijke leven aanpakken. Dat gaat natuurlijk niet. Maar er moeten voorstellingen gewonnen worden hoe reïncarnatie en karma zich in het uiterlijke leven invoegen moeten, zodat ze de sturende machten van het uiterlijke leven kunnen worden.
Bron: Rudolf Steiner – GA 135 – Wiederverkörperung und Karma – Stuttgart, 21 februari 1912 (bladzijde 86-87)
Eerder geplaatst op 28 november 2013
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Had ik het in 2013 bij dit citaat meer over mezelf, dan valt me nu veel meer het stukje op waar hij het heeft over dat deze twee begrippen ingebed worden in het dagelijks leven… Nou draag ik al veel spijkerbroeken, maar misschien moet ik er nog eens grondig naar kijken hoe die eruit zien… En iedereen die de laatste Motief heeft gelezen weet waar ik het over heb…. 😊
Nou nee, Haike, ik heb de Motief niet, dus ik weet niet waar je het over hebt.
Zelf draag ik overigens nooit anders dan spijkerbroeken, zoals het een boerenlul uit Friesland betaamt. 😉
“Ja maar als ik het jou ga vertellen dan weet jij het ook hé…” zei de Belg tegen de Hollander….. 😇
Het is een stukje van Jan Diek van Mansvelt ik heb incidenteel vroeger nog wel les van hem gehad. Was vroeger Directeur van de Warmonderhof, daarna de allereerste Bijzonder hoogleraar “Biologische Landbouw” in Nederland aan de landbouw Universiteit in Wageningen, ergens tweede helft jaren tachtig van de vorige eeuw. Is daar uiteindelijk vanwege tegenwerking of erger na een aantal jaren weer weggewerkt. Jan Diek haalt in zijn stukje op zijn beurt Wolfgang Weirach aan. Die kreeg destijds het manuscript van Verana Staël von Holstein toegestuurd “Gesprekken met Müller” Een boek waarin zij in gesprek gaat met natuurwezens/elementairwezens, en wat ik hier ook wel eens genoemd heb…
Wolfgang Weirauch krijgt op zijn beurt ook de kans deze wezens vragen te stellen, hij vraagt dan aan de Grote (dat is een natuurwezen wat al hoger in de hiërarchie staat en meer verantwoording draagt) Hoe kijk je vandaag de dag naar de antroposofische vereniging?
En het antwoord is dan dat het goed is als de vereniging weer op zijn voeten komt te staan.
W.W. vraagt dan om nadere uitleg. Waarop De Grote antwoord dat de vereniging moeite heeft zijn “ik” te vinden.
(Zelf beschrijf ik het (en met mij ook nog wel anderen) de vereniging als iemand die lijdt aan het syndroom van Down, die mensen hebben ook te maken met het feit dat hun “ik” destijds niet de kans heeft gekregen om goed verbinding te maken met hun fysieke lichaam, en spreken vaak ook niet in de eerste persoon enkelvoud over zichzelf, ze noemen zichzelf bij hun naam als ze het over zichzelf hebben.
“Jantje heeft honger, hij wil een boterham” in die geest zeg maar.. kleine kinderen (ouder dan zes dagen) doen dat tot een jaar of vier ook niet… die herkennen zichzelf ook niet op een foto waar ze op staan. Vraag je aan ze wie dat is, dan is vaak het antwoord: Das een kindje, niet dat ben ik. Dat komt pas op latere leeftijd.)
En dan noemt De Grote het voorbeeld van de kleding; gaat de vereniging verder in het zwarte pak met stropdas en boeken lezen, of wil ze een spijkerbroek aan doen en gewoon aan de gang gaan.. Waarvan De Grote zegt als antwoord op W.W. zijn vraag wat de juiste weg is, dat dat laatste goed past in de huidige tijd.
Het gehele artikel is te vinden in Motief nr. 194 Juli-Augustus 2015 pag. 26-27
Ridzerd: Nou weet jij het ook… 😉
Ok, bedankt Haike. Weet ik dat ook maar weer.
Om het even te hebben over reincarnatie en preëxistentie .
Het is niet altijd zo positief te weten wie je al was in een vorige leven, doch het reincarnatie – idee’ op zich dient wél te moeten aangenomen worden door de mens , door het huidige mens-denken in het algemeen .en vooral door de eenzijdige huidige naturuwetenschap .
Als de wetenschap , de huidige natuurwetenschap niet het geestelijke zal aannemen , en hiermede bedoelen wij de idee van preëxistentie en reincarnatie , dan zal de aarde haar einde-doel niet bereiken zei Steiner , en dit ziet er sterk uit dat dit zal geschieden !
Het intellectualisme viert heden ten dage hoogtij , en de ahrimanische demonen van het ‘ atomisme die in de huidige natuurwetenschap thuishouden ,mede daardoor de darwinistische evolutieleer brachten , die nog overal verspreid wordt heden ,deze demonen zijn wellustig nog steeds onder ons !!
Daarom dit uiterst boeiende stukje van een groot ingewijde en kenner van Steiner , Lubienski
“Het rustig en ernstig erkennen van dit feit lijkt in geen enkel opzicht op de sensationele berichten die, helaas vrij vaak verspreid worden door leden van de theosofische vereniging en quasi-occultistische richtingen, die met de reîncarnatiegedachte jongleren. Die of die wil graag weten wat hij of zij in een vorig leven is geweest (bij voorkeur een prominent persoon) en wat een geluk en interessante belevenissen in een volgend leven te verw
zijn. juist omdat er aan de reîncarnatie’theorie’ (alsof het in de praktijk niet zo zou zijn) zoveel twijfelachtige en valse verhalen kleven, hebben wij in het wij in het begin van dit boek over deze zeer fundamentele zekerheid gezwegen .
De kerk doet er, vermoedelijk om dezelfde reden het zwijgen toe.
In werkelijkheid echter leidt kennis over pre-existentie en eerder doorstane beproevingen, indien men gewtenssvol werkt aan het ‘Mens ken Uzelve’, tot een verruiming van het geweten. De mens voelt zich dan verantwoordelijk voor de gehele loop van de aardegeschiedenis en voor zijn aandeel deel daarin. Door inzicht in vroegere leven! Door inzicht in vroegere levens herkennen wij met steeds grotere duidelijkheid het ontwikkelingsniveau dat wij bereikt hebben. Het schaamrood stijgt ons naar de kaken en een diep berouw vult onze ziel .
Ook de voorrechten en verdiensten uit ons verleden komen ons als een panorama voor de geest en met schammte moeten wij erkennen, dat de deugden en talenten, waarwij in het verleden zo trots op waren, zeer eenzijdig waren en door eigenliefde en zelfbedrog gekleurd. Deze zelfkritiek over ons verleden kan een negatief gevoel van ontluistering teweegbrengen, het kan zelfs zulke vormen aannemen, dat het onze wil helemaal verlamt. Dit is een groot gevaar bij het herkennen van je pre-existentie, mogelijk nog groter dan het oppervlakkig en dilettantistisch ‘proeven’ aan ons verleden, hetgeen onze ijdelheid voedt, onze sensatielust opwekt en onze domme nieuwsgierigheid bevredigt.
Dit maakt het nog aanvaardbaarder, dat in de oudheid alleen ingewijden achter de sluier van hun bestaan mochten kijken en dat religies, zoals de katholieke, niet verder willen gaan dan praten over het vagevuur, omdat zij de mens onrijp vinden voor de last van een al te grote verantwoordelijkheid of voor speciale geestelijke oefeningen. Deze houding van de kerk is begrijpelijk, maar wij kunnen het toch alleen maar zien als de houding van een moeder, die uit overvoorzichtigheid haar kind niet naar school wil sturen, uit angst voor de slechte invloed van vriendjes, voor besmettelijke ziekten enzovoort, daarbij vergetend dat met de jaren ook de rijpheid, het incasseringsvermogen en de weerstand groeien. Wij zijn niet geboren om ons hele leven in een beschermde omgeving door te brengen. En wij moeten ook niet streven naar ‘je handen schoon houden‘ en naar een ‘eeuwig blind geluk ‘ , Gods te maken, zonder onszelf en anderen met allerlei illusies voor de mal te houden.”
Tot aan het Consille van Constantinopel 869 na Chr was de reïncarnatiegedachte onder de mensen de gewoonste zaak in Europa… Daar werd besloten dat we het niet meer gingen hebben over Lichaam, Ziel, en Geest. Maar de Geest werd afgeschaft, en reïncarnatie in de ban gedaan. De Ziel zou dan hier en daar wat Geestelijke trekjes hebben…
Dat kan ik niet zien als een begrijpelijke houding van de Kerk, het zou me niet verbazen als daarmee de menselijke ontwikkelingsweg een paar 100 jaar achteruit is gezet…
De leer van de preëxistentie werd reeds door keizer Justinianus tot ketterij verklaard( 6 de eeuw , Canones contra Origines) ) .
Steiner wijst erop dat moest dit niet gebeurd zijn, er een hele nadere ontwikkeling zou zijn gekomen , en hadden we met zekerheid beleefd nl dat bij het opkomen van het Darwinisme in 1858 er andere gedachten zouden voortgekomen zijn uit dit onderzoek , dat nu vastliep door het wegcijferen van de vooraardse gedachte en trad deze natuurwetenschap op dei de mens stelt als het eindpunt van een dierenreeks .
De natuurwetenschap is ontstaan uit een verkeerd begrijpen van de ‘zondeval’ , dit veroorzakend de neergang van de mensheid op intellectualistisch , empirisch gebied en de mens werd totaal afgespiltst van haar goddelijk, geestelijke oorsprong De mens zakte ver onder het niveau van een ware mensheid , je zou moeten zeggen zegt Steiner : de natuurwetenschap heeft waarlijk haar ziel aan de duivel verkocht !
En men zal overal vinden dat de feiten van de evolutieleer van Darwin niet kloppen ,daar waar deze ontwikkelingslijn ( vissen , lagere zoogdieren, hogere zoogdieren etc …) getrokken wordt .
Heel interessant hierover is :
GA 220 , De opstanding van het denken (R Steiner) 2012 Pentagon
Tja! Hoe zal ik mijn zienswijze over reïncarnatie en karma op een begrijpelijke manier aan de orde stellen, ik zal nu een heel algemene weg nemen. Namelijk: Reïncarnatie gaat over mensen die iets hebben betekend in een of andere samenleving, Anders bestaan ze niet in het reïncarnatiegedachtegoed, als de onbetekende mens wel iets betekent in het reïncarnatie gedachtegoed, heeft ook de askelot die ik van mijn dochter overgenomen heb, toen ze drie jaar geleden naar India vertrok, betekenis! Ik zei toen ze hem bij ons achterliet, ik zal er goed voor zorgen en zolang het met hem goedgaat weet ik dat het met jou goedgaat!
In wezen draagt ze haar zorg over een levend wezen, over aan mij en ik neem die verantwoording op me, met een brutale, maar toch gemeende utspraak. Immers ik ben net zo verantwoordelijk voor het meest kwetsbare leven op aarde als voor mijn dochter op aarde!
Ze heeft de Vrije School van A tot Z doorlopen en is afgestudeerd als biologielerares. Na twee jaar les gegeven te hebben hield ze het wel voor gezien in Nederland en heeft haar draai gevonden in India!
Voor mij een onbegrijpellijke stap, doch via haar belevingswereld een begrijpelijke! Kan ik nog nader toelichten, maar ik ga nu liever naar het Karma van ons menszijn.
De antroposofische geesteswetenschap heeft de missie alles in het leven in te voeren, in het leven op te nemen, wat uit een ziel moet volgen die zich geleidelijk de overtuiging eigenmaakt, dat de ideeën van reïncarnatie en karma realiteiten zijn.
Sinds mijn dochter haar “eigen” weg gevonden heeft, ben ik me gaan informeren over het werkelijke gedachtegoed van Steiner. Mijn stelling is: “De basisschool rooft de tijd, waarin het kind op zijn eigen wijze zijn leven kan opbouwen”. Echter mijn vrouw(kleuterjuf) kon en kan deze stelling nog steeds niet ondertekenen.Nu mijn enige dochter aan de andere kant van de wereld is, kan ik wat ruimte in mezelf creëeren om de geest van de zorg voor het leven op aarde wat nader te definiëren. Dus Anthroposofie is voor mij de eerste Geest op aarde die ik verkennen moet wil ik de geest van mijn kinderen gezond houden. Immers ze zijn allen, mede door de Vrije School gedachte opgevoed.
Een zoon van me vertoeft inmiddels in het Hiernamaals en ik kan je mededelen dat de ideeën van Steiner over reïncarnatie en karma weliswaar realiteiten zijn. Maar dat deze realiteiten geen recht doen aan het leven op aarde. Reïncarneren in de belevenissen van Adam en Eva is anders dan de gevolgen ervan op aarde te moeten ervaren.
Ik heb ooit met mijn vriendin(vrouw) de klok van de Notre Dame over Parijs laten luiden, hoewel het verboden was, doch daarmee heb ik me even de klokkenluider van de Notre Dame gevoeld.
Mijn vrouw heeft ook een foto gemaakt dat ik in de sacrofaag van Cheops lag! Met de steriele koudheid ik erin ervoer, kon ik me niet voorstellen dat ’n koning zich daarin begraven wenst, ten koste van het welzijn van zijn volk.op aarde!
Steiner roept Anthroposofen op, om de reïncarnatie en Karma als reëel gedachtegoed in ons op te nemen, echter het Karma(Tempels, Kathedralen, Synagogen,enz) wat van we van onze voorouders op aarde aantreffen is al van dien aard, dat er geen ware incarnatie van de mens op aarde kan plaatsvinden! Hij zal zich moeten opbaren met hetgeen er is op aarde! Zoniet is hij/zij een radartje(processor) in zijn/haar domein van het leven.
Als de Mayatempel, de Cheopspyramide, enz, enz. niet van de aardbodem verwijderd worden, kan de mensheid nooit medeschepper van het leven in de kosmos worden en dat is toch de opdracht aan de baarmoeder aarde!
De mens mag, maar hoeft geen medeschepper van het leven op aarde te zijn, het leven op aarde heeft aan zichzelf genoeg. Echter het leven op aarde overdenkend, kan het niet zo zijn, dat ’n menselijke geest op aarde, het leven op aarde loskoppelt van het leven op aarde!
Om vervolgens een reïncarnatie en een karma gedachte in te voeren, voor mij vormt het leven op aarde één geheel! En geen mens kan zich ontrekken aan zijn/haar verantwoordelijkheid voor het leven op aarde! Hij/zij zal moeten dealen met het persoonlijk karma, het maatschappelijk karma en het Wereld omvattend karma, alvorens hij/zij tot verlichting komt!
Reïncarnatie is een talige aanlegenheid, geen menselijke! Karma is er de neerslag van!
Tot zover
Groet Walter.