Alleen degene vat een ongeluk op de juiste manier op, die zegt: Als het voor een vroegere zwakheid zou zijn, dan is het goed, dat het mij getroffen heeft, want ik zal deze zwakte, die ik heb gehad, die zich wellicht in een fout heeft uitgedrukt, door dat ongeluk voelen. Daardoor doof ik de zwakte uit, ik word weer sterk.
En als een ongeluk als eerste stap in het karma komt (dus niet als gevolg van een vorig leven), dan is de juiste stemming daartegenover dat men zich zegt: Als de mens alleen zou worden getroffen door wat hij zich wenst, dan zou hij juist door een levensloop die zo is, zeer zwak worden. We zouden weliswaar in dit geval in een of twee aardelevens gemakkelijk en comfortabel leven, omdat ons altijd alleen overkomt, wat we wensen, maar in het derde, vierde aardeleven zouden we psychisch en geestelijk als verlamd zijn, omdat helemaal geen inspanning in ons zou ontstaan om weerstanden te overwinnen. Weerstanden laten zich immers enkel overwinnen, als het onverwachte, het ongewenste komt.
Bron: Rudolf Steiner – GA 224 – Die menschliche Seele in ihrem Zusammenhang mit göttlich-geistigen Individualitäten – Bern, 6 april 1923 (bladzijde 23)
Eerder geplaatst op 12 november 2013
De grote Rudolf Steiner Citatensite 