Doordringt men zich in de ziel met dit monisme (er zijn verschillende soorten monisme volgens Wikipedia, maar hier wordt bedoeld de levensbeschouwing die alles terugbrengt tot de materie en het bestaan van geest apart van de materie ontkent; in feite dus hetzelfde als materialisme), doordringt men zich überhaupt met de geest van de nieuwere natuurwetenschap in zijn ziel, dan wordt men als mens de mensen vreemd. Dan ontwikkelen zich in de mensen antisociale impulsen. De sympathieën van mens tot mens verbleken, de antipathieën nemen meer en meer toe. Daarom moest ik het hier vaak uitspreken: Mag de natuurwetenschap op het terrein van de natuur nog zo grote triomfen vieren – de menselijke natuur, het menselijke wezen ruïneert ze, want ze verwekt de antisociale driften, ze brengt afgronden teweeg tussen mens en mens, wat blijkt doordat tegenwoordig slechts in de geringste mate de mens de mensen kan begrijpen, de mens zich in de mensen werkelijk kan verdiepen (Duits: versenken).
Wat moet in de plaats van het zojuist geschetste treden? In zijn plaats moet de zielsontwikkeling komen, die haar weg gaat door de opname van wat u, wellicht met zwakke krachten, beschreven vindt in het boek ‘de weg tot inzicht in hogere werelden’. Dat is tegelijk een opvoedingsboek voor de mensheid.
Bron: Rudolf Steiner – GA 192 – Geisteswissenschaftliche Behandlung sozialer und pädagogischer Fragen – Stuttgart, 29 juni 1919 (bladzijde 244-245)
Eerder geplaatst op 3 mei 2013
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Ik begrijp niet dat Steiner dit in een lezing durft te vertellen, van mens tot mens geredeneerd, is de mens al vanaf het jaar nul en ver daarvoor al verdwaald van de sympathiën van mens tot mens! Hoe kon er ooit een fysieke koning der mensen ontstaan, terwijl elke mens naar Godsgelijkenis geschapen is?
In die zin heeft Nelson Mandela gelijk, de mens is niet bang voor hetgeen ze niet kunnen, maar voor hetgeen ze wel kunnen! We durven ons niet tot middelpunt van alles wat is te verheffen, alhoewel we het, in verbintenis met het huidige leven op aarde, wel zijn! We verduisteren de toekomst(kinderen) met ons verleden, waardoor het licht op het heden,diffuus en manipuleerbaar is.
Geen enkele mens voelt zich nog verantwoordelijk voor alles wat leeft en toch is dat zijn primaire verantwoordelijkheid, ik ga nu voor vier weken naar India en zal proberen te doorvoelen waarom daar mensen in Kaste zijn ondergebracht, zoals hier in hogere, midden en lagere klasse!
Steiner bespreekt in zijn citaten een Chronologische tijdspanne, in mijn zienswijze op aarde is er geen tijd en dus ook geen tijdsspanne. Het enige wat de mensheid moet gaan onderzoeken is de vraag: Hoe kan de mensheid zijn eigen bestaan op aarde zo met allerlei atomair en nucliair omgeven om zichzelf veilig te kunnen voelen?
Daar is dan toch een draadje los bij de mensheid van vandaag! En bij al onze voorgangers op de aarde!
Wat Steiner hier beweerd, geldt niet voor natuurwetenschappen, maar wel voor godsdienst wetenschappen die van deze wetenschap gebruik maken, door het controleerbare, oncontroleerbaar te verklaren.
De moeder/kind relatie wordt nog steeds uitgebuit, om ons verleden te rechtvaardigen ten opzichte van ons huidig bestaan op aarde!
Tot zover
Vriendelijke groet
Walter Hebing
Wat betekende afscheid nemen voor jou toch alweer Walter?