Afschaffing van geest en ziel

Wat de kerkvaders toentertijd (het jaar 869 op het achtste Concilie van Constantinopel) deden voor de afschaffing van de geest, dat zetten Marx en Engels voort in hun zeer vergaande pogingen tot afschaffing van de ziel. Nietwaar, alle psychische impulsen gelden immers volgens deze opvatting niet meer, want wat de geschiedenis vooruit drijft zijn alleen de materiële impulsen, is de strijd om materiële goederen. En het psychische is alleen, zoals men het uitgedrukt heeft, de bovenlaag van het eigenlijke fundament van de zuiver materieel voortschrijdende gebeurtenissen. […] Het zal niet lang meer duren, dat er in veel staten wetten ontstaan, welke erop uit zullen lopen, ieder die in ernst van de ziel spreekt, als niet goed bij zinnen te verklaren, en alleen voor goed bij zijn verstand degene te verklaren, die de “waarheid” inziet, dat denken, voelen en willen vanuit bepaalde processen in het lichaam ontstaan op geheel noodzakelijke wijze.

Bron: Rudolf Steiner – GA 175 – Bausteine zu einer Erkenntnis des Mysteriums von Golgatha – Berlijn, 27 maart 1917 (bladzijde 175-176)

Eerder geplaatst op 7 april 2013