Met name datgene wat we zouden kunnen aanduiden met het woord wilscultuur is van groot belang. We hebben immers al naar voren gebracht dat nervositeit juist vaak tot uitdrukking komt in het feit dat de mensen tegenwoordig vaak niet goed weten hoe ze er toe moeten komen om dat te doen wat ze nu eigenlijk werkelijk willen of zouden moeten willen. Ze schrikken ervoor terug om te doen wat ze zich voorgenomen hebben, ze komen tot niets, enz., enz. […]
Nu is er een eenvoudig middel om de wil te sterken voor het uiterlijke leven en dat middel is: wensen, die ongetwijfeld aanwezig zijn, te onderdrukken, ze niet ten uitvoer te brengen wanneer men daarvan geen nadeel ondervindt. Wanneer men dit aan de praktijk toetst, zal men zien dat er van de vroege ochtend tot de late avond talloze wensen in de mens opkomen, waarvan het wel prettig zou zijn als ze inderdaad in vervulling zouden gaan. Men zal echter ook merken dat er even zovele wensen zijn, die men niet in vervulling hoeft te laten gaan, dat niemand daaronder lijdt en dat men dan ook zijn plichten niet hoeft te verzaken: wensen waarvan het wel plezierig is als ze vervuld worden, maar die evengoed onvervuld kunnen blijven. Men moet er steeds op uit zijn om onder al die wensen diegenen te vinden waarvan men kan zeggen: ‘Nee, deze wens hoeft niet in vervulling te gaan.’ (We moeten de zaak niet verkeerd aanpakken –het gaat hier om wensen waarvan de verwerkelijking alleen maar behaaglijkheid, plezier, genot opleveren en waarbij men geen schade ondervindt wanneer ze onvervuld blijven).
Wanneer men een bepaalde soort van wensen op een dergelijke wijze stelselmatig onderdrukt, dan werkt dat stimulerend in op de wilskracht. […] En wanneer wij ons in ons latere leven aan een dergelijke procedure onderwerpen, zullen wij wat dit betreft veel kunnen inhalen van wat tegenwoordig in de opvoeding verwaarloosd wordt.
Bron: Rudolf Steiner – GA 143 – Erfahrungen des Übersinnlichen/Die drei Wege der Seele zu Christus – München, 11 januari 1912 (bladzijde 21-22)
Vertaling: Margreet Meijer-Kouwe – door mij overgenomen uit het boekje Nervositeit-Wijsheid-Liefde (bladzijde 28-29) – Uitgeverij Vrij Geestesleven 1976
Geplaatst bij WordPress 18 februari 2013
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Vroeger had ik vele wensen,als ik terugkijk ben ik zo dankbaar dat ze niet tot vervulling kwamen. Zoveel zou in mij dan niet wakker zijn geworden en veel ongeluk is daardoor ook voorkomen. Onderschat niet het wensenkarakter, we wensen continu ! Als deze wensen niet doorzien worden en ontdaan van het onvrije karakter er van kunnen we diep ongelukkig worden en ontevreden.Als er een wens in mij op komt,een pijnlijk verlangen,dan zeg ik…… Niet mijn wil ,maar de Uwe ……dan komt er op je pad wat wat je nodig hebt voor je ontwikkeling.
Zou je eens een wens kunnen noemen, waarvan je dankbaar bent dat hij niet in vervulling is gegaan? Zelf heb ik weinig wensen, voor zover ik mijzelf bewust ben, en wensen waarvan ik dankbaar ben dat ze niet in vervulling zijn gegaan, heb ik helemaal niet.
Tja,… En toch kan het gebeuren dat je de hoofdprijs in een loterij wint, terwijl je zelf niet eens een lot hebt gekocht zoals mij eens is overkomen…
Hoe kan dit, Haike, een hoofdprijs winnen terwijl je niet eens een lot hebt gekocht?
Als 7e klas piepertje konden wij voor de Sinterklaas markt die de Geert Groote altijd hield, lootjes verkopen á een kwartje per stuk. Je klassenleraar deelde bonnenboekjes uit, je vulde de naam in op het lot aan wie je het verkocht had, gaf een strookje aan degene die een lot had gekocht, leverde de verkochte lootjes met het geld weer in, en klaar.
De hoofdprijs was dat jaar een goede nieuwe verrekijker. Ik had een lot verkocht aan een goede bekende van me. Die man had als hobby vogels spotten, en hij had al meerdere kijkers, dus eigenlijk zat hij niet op nog een nieuwe kijker te wachten. Maar om het goede doel te steunen (opbrengst van de markt kwam ten bate van de school) kocht hij drie lootjes. Als ik win krijg jij hem, zei hij tegen mij. En bij de trekking uit een grote ton werd zijn lot als winnende getrokken, en weliswaar heb ik die kijker eerst naar hem gebracht, maar de keer daarop dat ik hem bezocht, kreeg de kijker weer mee. Zelf had ik geen enkel lot gekocht…. 😊
Als er zoiets gebeurt ,dat je plots over veel geld zou beschikken zonder het gewenst te hebben , zoals in het geval van een lotje , dat is dat omdat je op proef wordt gesteld van daar goed mee om te gaan , want voor heel wat mensen is het hun ongeluken soms zelfs hun dood van ineens zoveel geld te krijgen .