Ik heb in mijn leven heel veel brieven gekregen van kerkelijke mensen die zeggen dat de antroposofie, of hoe zij het dan ook noemen, in wezen een goede zaak is, maar dat ze in tegenspraak is met de eenvoudige Christelijke leer, die zegt dat Christus de zielen verlost heeft, dat men in Christus zalig kan worden zonder dat de ziel daar iets voor hoeft te doen. Het ‘eenvoudige geloof van het zalig worden in Christus’, dat kunnen de mensen niet loslaten. Wanneer de mensen zoiets zeggen of schrijven, menen ze heel erg vroom te zijn. Maar ze zijn egoïstisch, puur egoïstisch, ze willen hun ziel passief houden en dan het Goddelijke ervoor laten zorgen dat de ziel met een mooi pensioentje door de poort van de dood gedragen wordt. Zo gemakkelijk is het in de wereldbeschouwing waar het religieuze leven van de toekomst uit voort moet komen niet. Daar zal men moeten inzien dat men het Goddelijke in de ziel zelf verwerven moet.
Bron: Rudolf Steiner – GA 296 – Die Erziehungsfrage als soziale Frage – Dornach, 17 augustus 1919 (bladzijde 113)
Overgenomen uit het boek Opvoeden en onderwijzen als sociale opgave (bladzijde 126). Vertaling John Hogervorst en Hanneke Nelemans.
De grote Rudolf Steiner Citatensite 