Iets komisch maar tegelijk iets groots ligt in wat Hebbel, de toneelschrijver, in zijn notitieboek schreef: Laten we aannemen, dat Plato zou worden wedergeboren; dan zou hij een gymnasiast worden en moest Plato in de Griekse taal lezen, en de gymnasium leraar is vreselijk ontevreden, omdat hij Plato niet begrijpt, zodat de leraar hem een pak op zijn donder geeft. – Daar wilde Hebbel een drama over schrijven. Nu, dat is aan de ene kant echt grappig, maar aan de andere kant heel begrijpelijk. Want het is waar dat een gymnasiumleraar van tegenwoordig veel meer denkt dan zelfs de grote Plato in zijn tijd. Men kijkt alleen op een bepaalde manier tegenwoordig kortzichtig naar de wereld. De boer van tegenwoordig denkt meer dan de Griekse filosoof ooit heeft gedacht. Daarentegen was het waarnemingsvermogen toentertijd veel meer ontwikkeld. De waarneming was toen hetzelfde als wat nu bij ons het denken is. Tegenwoordig wordt immers het waarnemen helemaal niet meer geleerd, alleen door degenen die een scholing doormaken. Het is volstrekt mogelijk dat iemand in wat hij in een laboratoriumopleiding leert, ver komt, en toch daarbuiten zeer onervaren is, de tarwe niet van de rogge onderscheiden kan. Zodat we kunnen zeggen dat de mensen tegenwoordig veel denkvermogen hebben, maar in de tijd van toen in het waarnemen werden geschoold. Daarom kunnen we twee tijdperken onderscheiden: een tijdperk van waarnemingen en een tijdperk van gedachten.
Bron: Rudolf Steiner – GA 143 – Erfahrungen des Übersinnlichen/Die drei Wege der Seele zu Christus – Winterthur, 14 januari 1912 (bladzijde 38)
Eerder geplaatst op 30 augustus 2012
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Wat bedoelt hij dan met waarnemen ?
het verschil tussen tarwe en rogge kun je wel zien [ op vakantie ] maar als het je niet uitgelegd is, wat de verschillen zijn [ en welke naam bij welke plant hoort], dan zie je het verschil wel maar het te weten is een zaak van je hoofd gebruiken, denken ?
Volgens ik het begrijp is het vroegere waarnemen een waaarnemen ‘met de ziel ‘ geweest , Rudolf Steiner bespreekt dit als de zogenaamde “waarnemingsziel ” die onstond in het Egyptische tijdperk d i een waarnemen met het astrale lichaam en zoals daarna de verstandsziel , reeds meer ee nwaarnemen met het hoofd (denken via het hoofd) in het Grieks-Romeinse tijdperk , en vanaf +- anno 1250 is de bewustzijnsziel er is gekomen .
Goethe probeerde via de fenomenologie en fenomenologische waarnemen dat ook te doen en ontdekte daardoor te de oerfenomenen in de dingen zoals de oerplant , etc ..
Tja,zo kun je het ook benoemen….ik wilde het wat eenvoudiger uitdrukken !
Leonie Heine ,
eenvoud siert …je hebt het ook juist uitgedrukt !
Ik begrijp hieruit, dat we nu andere geestelijke vermogens ontwikkelen en het daardoor onmogelijk is dat iemand uit een vorig tijdsbestek dan het andere geestelijke vermogen kan begrijpen. Verder denk ik dat hij er mee aangeeft dat iemand met de vermogens van nu weinig echt waarneemt en dat men dus iets kan opnemen via het denken maar gebrekkig in de waarneming blijft.