Er is geen slechtere frase dan deze: ‘Men hoeft slechts in zichzelf naar binnen te kijken.’ Daar vindt men echter alleen maar het lagere zelf. Men moet met liefde buiten zich zoeken en men zal vinden. Ik heb mensen gekend die zeiden: ‘Wat heb ik nodig? Ik heb helemaal niets nodig, want ik ben Atma (ziel).’ – En hoewel ze dan ook voortdurend ‘Atma, ik ben Atma’ zeggen, brengen ze het zich niet in het bewustzijn, omdat ze van Atma niet meer weten dan dat het woord vier letters heeft. Dat in zichzelf zien leidt slechts tot afsluiting. Wij zijn niets dan een deel van de wereld. De vinger is alleen vinger doordat hij aan het lichaam blijft; scheidt u hem van het organisme, dan is hij niet meer vinger. De vinger scheidt zich niet van het organisme; maar de mens is zo “slim” om te geloven dat hij zich van de aarde zou kunnen losmaken, hoewel men hem slechts een paar kilometer boven de aarde hoeft te brengen, en hij vergaat. […] Het is de grootste vergissing de god in zichzelf te willen vinden. Van zichzelf loskomen door het zich verdiepen in alle details van de wereld, dat is het juiste. Wie zich toelegt op liefde en deemoed, vindt de godzaligheid, terwijl hij die god in zichzelf zoekt, verhardt.
Bron: Rudolf Steiner – GA 98 – Natur- und Geistwesen- ihr Wirken in unserer sichtbaren Welt – Wenen 7 november 1907 (bladzijde 38-39)
Eerder geplaatst op 21 juni 2012
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
http://nieuwebroederschap.blogspot.nl/2014/09/eenzaamheid-en-verlatenheidvan-onbewust.html
Ben benieuwd wat jullie in dit kader vinden van het zojuist door mij geplaatste artikel?
Jan, in je artikel ,welk ik aanvoel als recht uit je hart , uit je dat de mens niet meer in zichzelf kan zijn, zichzelf in de stilte niet meer kan ervaren , uit bangheid zich als eenzaam te voelen en af te zonderen van het kuddegebeuren waar hij thuishoort .Dit kuddegebeuren is dan doorspekt met allerhande ahrimanische speeltjes (tablets, drugs, shops etc ) om de mens te vermaken .
Nu zegt Steiner hierboven in zijn citaat dat je God (de Atman) toch niet in je zelf mag zoeken . ( in de eenzaamheid) .maar buiten ons ( in het kuddegebeuren) .
Wijst dit dan niet op een tweespalt ?
Inderdaad Henri, daarom bracht ik het onder de aandacht, maar ik geloof dat die uitspraak in dit stukje te eenzijdig belicht wordt, uit het grotere verband als het ware.
Ik zie dat meer als een gericht zijn op jezelf, zoals monniken zich terugtrokken in een afgelegen grot. Een vorm van egoïsme, en uiteindelijk verharding. Wat ik betoog in het artikel is dat de mens zich alleen kan ontwikkelen door eigen ervaring. Als je de Christus opeens voor je zou zien zou je als het ware verstarren in verbijstering en niets meer kunnen dan je buigen naar die kracht.
Als je jezelf oprecht voorbereidt op zo’n ontmoeting door je dienstbaar te stellen aan de wereld sterk je de geestkracht. Maar dan moet je ophouden met vluchten en ook de weg naar binnen durven gaan, omdat je van daaruit tot de ontdekking komt dat je met alles en iedereen verbonden bent.
Dat kun je pas weten als je jezelf kent.(mens ken uzelf), slechts op die manier ken je allen.
Dan kunnen we het Christusbeeld in alles en iedereen waarnemen. Zoals het kind zich één kan voelen maar nog onbewust, nu de eenheid beleven als een kind maar …. bewust.
Al met al leren we inderdaad onszelf kennen door ons te verbinden met die wereld die ons de nodige inzichten verschaft, om uiteindelijk ons-zelf te Zijn. Eigenlijk betoog ik in al mijn stukjes dat we de wereld zelf zijn.
Bedankt weer voor je aandacht Henri!
Als je het goed vindt plaats ik onze uitwisseling ook weer onder het artikel op mijn blog zodat het voor anderen ook duidelijker kan worden.
Groet,
Jan
Henri ik had 10 augustus nog een vraag gesteld op een reactie van jou, wil je daar nog eens naar kijken. het is waarschijnlijk aan je aandacht ontsnapt.
OP: De overledenen zijn niet opgehouden er te zijn.
Dank!
Plaats het maar .
Ik heb ondervonden dat degenen die zeggen en met wie ik sprak ,”Het zit allemaal in jezelf , God zit in ons ” mensen zijn die met new-age ideeën guit het oosten afkomen .Deze mensen beweren ook dat je niet moet werken aan jezelf , maar gewoon het slechte van je moet afschudden en geloven niet in de zondeval (toen ik daar op wees) , dat is christelijken passé, zeiden zij .
Nu , het is een feit dat vroeger men tot het goddelijke kwam door zich in kloosters, abdijen enz af te zonderen en ascetisch te leven , monikken , paters , etc doch Steiner zegt dat je de ware Christus vindt tussen de mensen , werkelijk onder het volk .
Bijgevolg is dat tussen de Ahriman want die leeft tussen het volk . Werd hij , volgens R Steiner niet nedergeworpen in de fysieke wereld in 1880 (begin Michaël periode) vanuit de astrale wereld ?
Ik kan het dan slechts maar zo begrijpen ,dat deze mensen, vooral de jeugd van nu wel zal moéten leren de duivel te kennen (via zijn vermakelijk lijkende speeltjes ) om alzo daarna in de eenzaamheid , zelfbezinning te belanden die hen hetware bovenzinnelijke en God zal leren kennen .
Misschien hebben sommigen onder ons ook ,zonder er ons echt rekenschap van te geven ,die periode doorgemaakt ( 60 en 70 er jaren hippietijd) in onze jeugd toen wij nog zo zorgenloos waren en erop los leefden en daardoor nu graag met het spirituele en de afzondering in aanraking komen .
http://www.bol.com/nl/p/de-val-van-de-geesten-van-de-duisternis/1001004006290612/
Dank je Henri. Ook mooi het laatste deel waarin je beschrijft dat alle generaties blijkbaar eerst diep moeten afdalen in de materie , uiteindelijk de leegte ervaren om weer op zoek te gaan naar iets dat ze verloren/vergeten zijn.
Daar herken ik overigens ook zeker mijzelf in, zoals ik kort geleden beschreef : Innerlijk biografie
http://nieuwebroederschap.blogspot.nl/2014/09/eenzaamheid-en-verlatenheidvan-onbewust.html
Ik vind dit citaat van Steiner verwarrend! De mens kan van de aarde losraken door in zichzelf te keren, zich een hemel op aarde te creeëren of zich toe te leggen op de details van het leven en daarvoor een tempel(Goetheaneum) te laten bouwen.
In mijn dierbare huis van mijn Jeugd heb ik als zegel van het echte mensenleven in mijn Hart geprent gekregen! Ik ben de Here uw God, Gij zult geen andere beelden voor uw aangezicht nemen, noch van hetgeen zich onder, op of boven de aarde bevind!
In wezen is dat de broederschap waar Steiner op doelt in zijn citaat van 31 augustus. Echter ik zou het woord: “engelen” willen vervangen door kinderzielen! Een kinderziel snapt veel meer van het gebeuren van één dag, dan een oudje van heel zijn leven! Probleem daarvan is dan weer! Ontmasker je het verleden van de mensheid abrupt, of toon je nog even mededogen, een heel moeilijke afweging! Immers Jezus en vele andere zijn erom gekruisigd. De menselijke geest is immers geïncarneerd in de materie en de materie zal alles in het werk stellen om dat zo te houden! Broederschap nastreven is een grenzeloos verbond sluiten met dieren, waarbij ons gezamenlijk bloed de lucht inademt, die we op aarde gecreëerd hebben! Dit niet over eeuwen heen uitgestreken, maar vandaag!
Jezus geboorte refereert aan die dag, zijn doop aan refereert mijns inziens aan dwaling van de menselijke Geest! Immers het Licht van de Geest dient toch sneller te werken, dan het licht van de dag, Echter het licht van de dag( het nu), wordt overschaduwd door het duister van de nacht(het verleden), waardoor het gebeuren(de toekomst) ambivalent blijft!
Er is geen vertrouwen meer, heel begrijpelijk!
Tot zover
Groetjes Walter
Eerlijk gezegd kan ik een aantal reacties op dit stukje tekst van Steiner niet helemaal volgen, maar waar hij het volgens mij over heeft is het gevaar van je naar binnen richten op je (lagere) zelf, in plaats van het innerlijk meditief verwerken van indrukken en ervaringen die je ziel opdoet in contact met de wereld, wat uiteraard ook een innerlijk gebeuren is.
Voor dat laatste moet je natuurlijk wel eerst die ervaring in contact met de buitenwereld opdoen met de ziel, maar de innerlijke verwerking richt zich vervolgens op het vergeestelijken van die ervaring. Het is echter niet bedoeld voor eigen bevrediging op zielsniveau, want als dat ons doel zou zijn, dan zouden we ons richten we het op het ego of lagere zelf, waardoor we volgens Steiner verharden in plaats van te vergeestelijken.
Sterke analyse en reflectie vind ik, Marc.
ErrantenL= Marc?
Marc Hermans, Kees (Kromme).