Gelatenheid en kalmte ten opzichte van ons lot sterkt in alle gevallen de wil. Wij worden sterker in het leven door gelatenheid, nooit zwakker. Door kwaadheid en ongeduld worden wij zwak. Tegenover elke gebeurtenis zijn we sterk als we gelaten zijn. Daarentegen worden wij door mopperen en onnatuurlijk in opstand komen tegen het lot steeds wilszwakker en wilszwakker.
Bron: Rudolf Steiner – GA 130 – Das esoterische Christentum und die geistige Führung der Menschheit – Leipzig, 5 november 1911 (bladzijde 125)
Eerder geplaatst op 19 april 2012.
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Want wij verblijden ons, wanneer wij zwak zijn, en gij sterk zijt.
Toch is woede kunnen uitleven een noodzakelijk iets , geen liefde kan geboren worden zonder.
”
Getransformeerde woede is liefde. Dat is wat de realiteit ons leert. Daardoor heeft de woede, die de perken niet te buiten gaat, de functie de mens tot de liefde te brengen; we zouden kunnen zeggen, dat de woede opvoedt tot liefde.”
https://ridzerdvandijk.wordpress.com/2011/05/03/rudolf-steiner-woede/
– mopperen, onnatuurlijke opstandigheid tegen je lot – dat dit onvruchtbaar is voel ik wel. Zijn eigen leven is hier het voorbeeld van. Hansje M.
Er is nog steeds een verschil tussen woede en kwaadheid . Woede is extreem en hier gaat het eig meer om een mildere vorm vorm van het niet aanvaarden van ..opstandigheid tegenover het lot . In de titel zou eig beter het woordje woede weggelaten geweest zijn en een ander woordje gestaan hebben .
Woede is inderdaad niet helemaal het goede woord hier. In het Duits staat er Zorn. Nu ja, ik laat het nu maar staan.
Dit citaat van Steiner heeft een dubbel karakter, het doet me denken aan mijn persoonlijk lot en dat van de Indianen. In zekere zin heeft Steiner gelijk, echter: Onnatuurlijk in opstand komen! Vindt ik een brug te ver gaan! De mens leeft in een onnatuurlijke omgeving(Cultuur), wie of wat kan dan onnatuurlijk reageren?
Maar eerst het opperhoofd van de indianen aan het woord.
http://home.kpn.nl/corpetrus.001/Allerlei/opperhoofd_seattle.htm
Een van de laatste zinnen uit zijn brief naar Washington gestuurd boeit me zeer, namelijk: We houden van deze aarde zoals een pasgeborene houdt van zijn moeders hartslag. Als we u dus ons land verkopen, houdt u er dan van zoals wij ervan hielden. Zorg ervoor zoals wij ervoor zorgden. Houd de herinnering aan het land in gedachten, zoals het is wanneer u het ontvangt.
Bewaar het land voor alle kinderen en heb het lief, zoals God ons allen liefheeft.
Precies in dit stukje geeft het Opperhoofd weer wat in onze cultuur ontbreekt! Mijn land was een straal van 15 kilometer rond Loon op Zand, dit speel/avonturiers gebied werd ons kinderen successievelijk ontnomen. De eerste keer dat ik het meemaakte, wond ik me erover op. Het paadje wat we altijd liepen, was ineens versperd door prikkeldraad! Wie doet zo iets nou, enz. enz. We kropen tussen het prikkeldraad door, want dat was onze gewoonte, maar dat was een heel gedoe, met kapotte kleren moet je thuis niet aankomen. Dus we namen voortaan een nijptang mee naar het bos en knipte gewoon de draden door, soms werd de prikkeldraad na maanden hersteld. Ik heb heel wat bospercelen zien innemen door prikkeldraad, toen kwam er hekwerken met gaas in ons gebied, daar knipte we dus ook gewoon een gat in. Het bleken hekwerken van de Efteling te zijn, al binnen enkele weken werden we betrapt door ’n parkwachter, die joeg ons weg en verzekerde dat hij de politie naar onze ouders zou sturen! Als kind kan je dan alleen maar gelaten toezien wat er gebeurd!
Dit opperhoofd neemt het op voor alle kinderen ter wereld! En ik sluit me er graag bij aan! Hij verbindt tevens het kind met de hartslag van zijn moeder, precies dat gebied is nog duister in Steiners boeken! Ongelooflijk hoe snel de hartslag van een moeder gaat als ze haar kind in de Python van de Efteling ziet zitten.Er worden sprookjes in beeld gebracht, die ze in haar oor gefluisterd heeft. Het kind herkent het allemaal en voelt zich thuis in de Efteling en zou wel gek zij als het zich niet overgeeft aan de sensaties van de Python.
Het Edelste Metaal(kind) wordt hier omgesmeed tot speelbal van technisch vernuft! Tevens moet ik toezien dat ik als kind zowel fysiek als psychisch plaats moet maken voor de auto! En mogen we samen met honden binnen een afgebakend gebied loslopen! Wat een degradatie van onze toekomst via het kind! De digitale techniek biedt uitkomst voor mij als kind, ik krijg zoveel levens toebedeeld, om het spel uit te spelen, Zo niet dan begin je gewoon opnieuw! Je hoeft niet opnieuw in ’n lichaam te incarneren, de geest wordt gevoed met onnatuurlijke beelden!
Ik vind Steiner naïef in zijn uitspraken, alhoewel ze een kern van waarheid in zich bergen,
Als ik in mijn leven terugblik, zie ik dat elk kind(volgens Steiner het edelste metaal op aarde) door een U omgesmeed wordt tot een dienstbaar zijn aan het Goud! Een Goddelijk kind wordt gedwongen een dienaar te zijn van Goud! Als dat vanwege individuele capaciteiten niet lukt, worden ze behandeld of afgestoten, als men niet wil, uitgesloten of opgesloten!
Ik heb mijn kinderen door een Vrije School laten smeden en nu kan ik aan het werk! Immers de dag biedt meer dan de mens vermag! Ik heb dit alles als een gelaten persoon ervaren en tot me genomen, in die zin is mjjn wil volgens Steiner bovenmatig sterk! Vanuit die wil, wil ik elk kind verlossen van sprookjes over het zijn! En tevens van al de verleidingen die rond hun zijn gebouwd zijn! Om samen met hun de ware aard van het U te leren kennen!
Ik ben er ver in gevorderd, met name mijn overleden Zoon heeft een grote bijdrage geleverd, om teksten te zien als middel om voorbij te gaan aan de dag, terwijl elke dag meer biedt dan de mensheid vermag!
Het Opperhoofd van de indianen, verwoordde het heel Goed! “Wees een goed rentmeester oer moeder aarde”. En de aarde klopt zoals het moederhart klopt, wees dus zuinig met kinderen!
Groetjes Walter.
Die Walter toch, hij vindt Steiner naief in zijn uitspraken! 🙂
Walter is dit de indruk die een Jonge ziel als die van Rudolf Steiner op jouw maakt? Naiviteit ! Je ruist er het eigen verhaal omheen niet ontkomend aan de impuls uitgaande van de uitspraken die oproepen tot?
Jen Dieng