Het kind is innerlijk helemaal zintuigorgaan. En zoals het oog uitgeleverd is aan de wereld, helemaal in het licht leeft, zo leeft het kind helemaal in zijn omgeving. Het heeft de geest in zich om wat in zijn fysieke omgeving leeft met heel zijn organisme op te nemen. Wanneer we dus tegen het kind schreeuwen, klinkt er in zijn innerlijk iets veel sterkers mee dan bij de volwassene die innerlijke afweerkrachten heeft, het geval kan zijn. En wat een haperen van het geest-zielenleven van het kind veroorzaakt, gaat bij het kind meteen verder in de lichamelijke organisatie. En komt het vaker voor dat we tegen een kind schreeuwen, het ook laten schrikken, dan oefenen we niet alleen invloed uit op de ziel, dan werken we in op heel het fysieke organisme van het kind. De gezondheid van de volwassen mens tot ver op latere leeftijd hebben we in de hand, al naar gelang wij ons in de omgeving van het kind gedragen.
Het belangrijkste opvoedingsmiddel voor een kind in zijn eerste levensjaren is, hoe men zich als volwassene zelf in zijn omgeving gedraagt. Is het kind overgeleverd aan steeds maar gedoe en drukte dat snel verloopt, aan gehaast in zijn omgeving, dan zal eenvoudigweg heel zijn organisme de neiging in zich opnemen, zich innerlijk te haasten. En wie mensenkennis heeft zodat hij uit kan gaan van de geest en de ziel bij het waarnemen, die ziet aan een kind op zijn elfde, twaalfde jaar of het in een onrustige, gehaaste omgeving leefde of dat er te weinig in zijn omgeving gebeurde.
We zien het aan het lopen van het kind. Wanneer het kind in een omgeving met haast verbleef waarin alles met bovenmatige vaart verloopt, waarin de indrukken voortdurend wisselen, dan heeft het kind een lichte tred. De manier waarop het kind de omgeving in zich opneemt, komt tot in de tred, tot in het stappen in zijn fysieke organisme tot uiting. Wanneer het kind in een omgeving leeft, die hem niet voldoende aanspoort, waarin het zich voortdurend verveelt, dan zien we het omgekeerde, hoe het kind met een veel te zware tred in het latere leven door de wereld gaat.
Bron: Rudolf Steiner – GA 218 – Geistige Zusammenhänge in der Gestaltung des menschlichen Organismus – London, 20 november 1922 (bladzijde 247-248)
Vertaling: Pieter H.A. Witvliet. Zie voor de hele vertaling van deze voordracht zijn website:
VRIJESCHOOL PEDAGOGISCH-DIDACTISCHE ACHTERGRONDEN – OPVOEDKUNST DOOR MENSENKENNIS
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Moesten alle ouders zich hier maar van bewust wezen !
En daar zou het uiteindelijk toch mee moeten beginnen, toch!
Wat moeten kinderen geduld hebben met de grote mensen….
Die Ridzerd toch, voor de zoveelste keer zend hij me een citaat toe die mijn ziel raakt, nu niet één, maar een viertal achter elkaar! Ik zal een poging wagen om mijn Ziel(Kinderziel) in woorden.bloot te leggen Steiner biedt er in deze laatste citaten, door Ridzerd op deze site geplaatst, aardig wat opstapjes voor!
Steiners 2 de citaat: Het kind dat zo’n wonderbaarlijke manier ons de diepste wereldraadselen openbaart! Dit citaat onderschrijf ik met Hart en Ziel, de mensheid zou de planeet aarde zo moeten inrichten, dat elk kind op een levende organische plek waar ook ter aarde geboren kon worden!
Pas dan kan het organisch zijn van ’n kind zich met de gehele aarde op een Goddelijke wijze verbinden.
Immers Steiners 3 de citaat Het kind is innerlijk helemaal zintuigorgaan. En zoals het oog uitgeleverd is aan de wereld, helemaal in het licht leeft, zo leeft het kind helemaal in zijn omgeving. Het heeft de geest in zich om wat in zijn fysieke omgeving leeft met heel zijn organisme op te nemen!
Het vierde citaat wat Ridzerd vandaag geplaatst heeft, biedt me de gelegenheid om wat dieper op deze vier citaten in te gaan, na het Goethe citaat! Ik denk dat ik dat het beste aan de hand van een samenvatting van mijn leven, die ik aan alle medewerkers van het ROC schreef waar ik destijds werkte, namelijk:
Mijn leven in een notendop!
Slapend als baby, in een wieg tussen de glasscherven van een, door Duits/Engels geschut, gesneuvelde ruit.
Spelend als kind, met of tussen de gevaarlijke restanten van deze wereldoorlog.
Gebiologeerd als puber, door de zogenaamde “positieve” producten van deze oorlog, vooral de auto!
Ontnuchtert als student, studerend op een sociale academie, waar het meest A-sociale zijn/haar weg kon banen.
Werk ik nu, als NT2 docent met cursisten vanuit alle uithoeken der wereld, onder het lawaai van de F16’s en al doende, via het ABP, sparend voor mijn oude dag waarop niets meer hoeft maar alles mag.
Wat leef ik toch in een ‘’ontwikkeld land”. En wat ben ik toch een gewetenloze boef!
Door mijn schuld, door mijn allergrootste schuld zit ik nu vaak tegenover een Afghaan, een Bosniër, een Irakees, enz.. waarvan ’n nichtje/neefje geschrokken ,verminkt of zelfs gedood is van/door een door mij gefinancierde clusterbom. Ik lees trauma’s in hun ogen en voel mijn machteloos Zijn!
Het vierde citaat van Steiner vind ik in mijn geval te kort door de bocht, Immers mijn ogen zagen andere dingen aan de hemel dan waarover Steiner spreekt en dat brengt me op het 1 ste citaat sinds Goethe.
Met andere woorden: Ik ben geboren op de scheidslijn van onze verlossers en onze bezetters! Voor ons huis de Engelsen, achter ons huis de Duisters!
In die zin oversteeg het gebeuren, mijn direct zijn met mijn ouders! Met andere woorden: mijn ouders kon ik niet nabootsen, zoals Steiner ze in dit citaat beschrijft! Wel aanvoelen in hun nood!
Mijn baby organisme is niet zo gecharmeerd met Steiners uitleg over mijn baby zijn! Ik heb onze koningin en onze premier destijds aangeschreven over hun houding ten opzichte van mijn door hun verplichte bijdrage aan het pensioenfonds ABP, ik wil geen el aan mijn leven toevoegen ten opzichte van ’n kind. Ik vind dat Steiner, net als de apostelen van Jezus teveel tijd nemen, om met de geest van het kind aan de haal te gaan. Er zou geen kind op aarde nodig hoeven zijn, als de waarheid maar de kans kreeg om zich op aarde te kunnen ontplooien. Er is echter geen Grote Waarheid, zoals het citaat van Steiner ons wil doen geloven, de Waarheid van het Leven zit verscholen in elk kind! Er worden elke dag 355.000 kinderen op aarde geboren, die organisch met het leven op aarde verbonden zijn, Welk licht kan een intensere boodschap aan hun Ziel geven, dan het zonlicht?
De vraag is dan? Was de kinderziel al zo voorgeprogrammeerd dat ze het zonlicht kon negeren?
“n Dominee uit Haarlem trok mijn aandacht met zijn column, namelijk:
Door de eeuwen loopt een draad,
die van vrouw naar vrouwen gaat.
Veel verloren, iets gewonnen,
alles is in die draad gesponnen.
Hoe we door de wereld gaan,
deze draad leidt ons bestaan.
Door de wereld loopt een draad,
die van hand naar handen gaat!
Afgebroken, nieuwe knopen,
struikelen op beter hopen.
Wolken, winden, zon en maan,
onze draad zal verder gaan
Door de wereld loopt een draad,
die van hart naar harten gaat.
Zo verbonden in het leven,
zal die draad ons richting geven.
Waar zoveel vrouwen voeten gaan,
zal het wad vanzelf ontstaan.
Ik geloof niet in deze Woorden, Steiner spreekt niet over zijn prive leven, dus niet over het organisch leven van zijn vrouw! Ik heb het gebeuren rond de geboortes van mijn vijf kinderen meegemaakt en wel zo dat ik kan zeggen de mensheid is niet waard, dat ze nog kinderen op aarde krijgt! Het mannelijke, noch het vrouwelijke schat de waarde van ’n kind in. Steiner weet het wel als het er al is, het edelste metaal wat je kan smeden! In mijn ogen is de verbinding van het mannelijke met het vrouwelijke het edelste metaal wat ooit was! Hof van Eden! Kinderen zijn de oplossing en bieden tevens de vluchtwegen(tijd).Ik vind Steiner de weg van de dood volgen. De zon creëert, de maan dicteert hoe we door het leven behoren te gaan met de zon en met de maan! Het dagelijks zijn creëert ons leven, toch niet de visie op de dag!?
Immers de dag biedt meer dan de mens vermag, in die zin zoek ik mijn moeder, als einder van mijn dageraad! Ik heb negen maanden in het duister van haar baarmoeder vertoeft alvorens ik met het zonlicht geconfronteerd was En toen ik ermee geconfronteerd werd, vlogen er allerlei vijandelijke projectielen door de lucht.
Steiner onderschat naar mijn mening het organisch zijn van ’n baby, naar mijn mening is ’n baby bij de aardse tijd! Het Nu, Steiner nog bij de gedachte erover,.Echter er is geen gedachte.over het leven zelf mogelijk, wel ten koste van leven, immers er is maar één Levensgeest! De rest is ten dode opgeschreven!
Tot zover!
Groetjes Walter.