Degenen die het meeste bogen op hun onbaatzuchtigheid, zijn de minst onzelfzuchtigen, zoals degenen die bij elke derde zin het woord ‘waar’ in de mond nemen gewoonlijk de meest onwaarachtigen zijn. […] Ten eerste gaat het erom dieper en dieper in de werkelijke waarheden en inzichten van de geesteswetenschap door te dringen, en niet zulke idealen zich voor te nemen als: Jij zult je Ik overwinnen. – Met een dergelijke frase is het helemaal niets gedaan. Er is niets mee gedaan, als hier bijvoorbeeld een kachel staat en ik zeg tegen hem: Jij moet een brave kachel zijn, jij moet de kamer warm maken. – U kunt hem aaien en liefdevol behandelen, maar daarmee is het niets gedaan. Die kachel blijft koud. Pas als u de kachel hout geeft, zal hij warm worden. Evenzo baat het ook helemaal niets om in de wereld deugd, onzelfzuchtigheid, vrijheid te preken. Het juiste is: de mensen brandstof te geven: en de brandstof zijn de spirituele waarheden.
Bron: Rudolf Steiner – GA 56 – Die Erkenntnis der Seele und des Geistes – Berlijn 12 december 1907 (bladzijde 148)
Eerder geplaatst op 29 februari 2012.
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Een mooi citaat…maar hoe reik je die spirituele waarheden aan? Hoe geef je die brandstof? Leer ons dat! Toon ons die weg!
Ik denk dat je dat kan doen door een voorbeeld te zijn voor anderen, dat het voor de ander een bron van inspiratie is als die ziet hoe jij door het leven heen wandelt. Als er bij die ander zoiets ontstaat van: “Maar dat wil ik ook!” Dus doen, en het er niet teveel over hebben, tenzij je een vraag gesteld wordt. Zoals een goede boer ook zijn kostbare zaaigoed niet in een onvruchtbare akker strooit. Hij wacht tot deze er weer rijp voor is…
Ja Haike, dus gewoon evolutie-verloop afwachten-misschien mis ik wel het geduld. Er beweegt weinig.
Langste reis begint bij de eerste stap, ook als je snel wilt is het een illusie om te denken dat je dan de eerste stap kan overslaan. De meeste mensen die snel willen/gaan, struikelen vaak over hun eigen snelheid, waardoor het misschien nog wel langer duurt dan wanneer ze wat rustiger waren gestart.. En mijn indruk is dat er veel beweegt, de vraag is dan welke kant op..
Verder ontgaat mij de logica van het afwachten die je ter sprake brengt, de boer die zijn zaaigoed nog niet verspreid doet wel degelijk iets.
De nieuwe ontwikkelingsweg is een individuele.
Het toetsingsinstrument is het denken.
Het levende denken kan ontwikkeld worden door het bestuderen van de , ‘Filosofie van de Vrijheid’.
Ter ondersteuning van de ontwikkeling zijn de Nevenoefeningen,( in dit BLOG behandelt).
Het is inderdaad een individuële weg, jendieng.
Vermoedelijk gelden dan beide laatste regels uit Rückerts gedicht
Welt und ich: ” Wenn die Rose selbst sich schmückt, schmückt sie auch den Garten”. Wij zijn dankbaar dit blog ontdekt te hebben. Ooit zou ik over
de Nevenoefeningen nog wat meer willen horen. Dank je wel!
Rita, hier enig referentiemateriaal (er is meer natuurlijk):
a. Lexicon Antroposofie
b. Oefeningen/gezondheid (Rudolf Steiner Citatensite, 3-4-2012)
c. De wetenschap van de geheimen van de ziel – Hoofdstuk Inzicht in de hogere werelden (Inwijding of initiatie)
d. Het zesvoudige pad – Joop van Dam
Bedankt John, Nu heb ik een hoop materiaal. Beetje bij beetje willen wij eraan werken. Rita en Paul
Het achtvoudige pad van Joop van Dam is trouwens ook wel een interessant boek. Hier een toelichting van hem op dat werk:
Dag Ridzerd,
De zinsdelen “…is het (helemaal) niets (mee) gedaan…” kun je beter in de geest van de titel van het citaat vertalen in bijvoorbeeld “…het draagt niets bij…” of “…het heeft geen enkele zin…” of “…het slaat echt nergens op…”.
Ja, Theo, het zou inderdaad beter anders kunnen. Dat is de valkuil met vertalen, dat men te letterlijk gaat vertalen, want in het Duits staat er: ‘ist gar nichts getan’. Maar goed, ik laat het nu maar staan, anders weten de lezers niet meer waar deze reacties over gaan.
je moet dat helemaal niet willen….ritavervoir op de bodem er van zit daar een vorm van toch willen overtuigen.
R Steiner wil in dit citaat eigenlijk zeggen dat het verloren moeite is van zich idealen te stellen als een absoluuts iets .
Want : er bestaat NIETS absoluuts in deze wereld !
Iets wat tegenwoordig nog altijd door groeperingen en verenigingen steeds gedaan wordt , men wint mensen voor zich met bepaalde idealen naar voren te schuiven (bv in de politiek ) Idealisten van de tijd, die vanuit de zelfbevrediging leven kennen de ware diepere geheimen niet .
Omdat zij niet leven in overeenstemming met de werkelijkheid .
Het gaat erom zich inzichten te verwerven in de ijzeren noodzakelijkheden van de mensheids-ontwikkeling , en dat bedoelt R Steiner met de zin :
”
[…] Ten eerste gaat het erom dieper en dieper in de werkelijke waarheden en inzichten van de geesteswetenschap door te dringen, en niet zulke idealen zich voor te nemen als: Jij zult je Ik overwinnen ”
Het is wel goed van te streven naar volmaaktheden dmv het werken aan de deugden die men zich voor ogen stelt, iets goed willen voor de andere is een ijzeren noodzakelijkheid maar er is een werkelijk verschil in het echt ,werkelijk hebben van die deugden dan te leven met het gevoel die deugden al te bezitten of in de stemming te leven of zich behaaglijk te ‘wentelen zoals Steiner het ergens zegt alsof men die deugden reeds bezit .
In alles met wat de mens naartoe streeft zal hij falen als hij dit niet inziet .
Volmaaktheidsstreven wordt na enige tijd tot zwakte .
Verdraagzaamheid wordt tot gedrag vol vooroordelen ,tot schijnliefde .
Recht ,om het even welk wordt tot onrecht .
En dat at is de realtiteit
Daarom moeten wij steeds opnieuw streven in nieuwe vormen
Maar de grote vraag is :
“Waarom zou het streven naar volmaaktheid niet naar steeds meer volmaaktheid leiden , en waarom zou dat recht niet eeuwig en altijd recht blijven ?
Ik begrijp eruit: “Geen woorden maar daden(vanuit je hart)” en daardoor anderen inspireren.