Als men op het karma van een mens wil komen, moet men hem niet op zijn beroep, niet op zijn sociale omstandigheden en niet op zijn kunnen of niet-kunnen bekijken, maar men moet diep in zijn ziel gaan, in de eigenschappen, in de vermogens (Duits: Fähigkeiten) die uiteindelijk in principe in elk beroep tot uitdrukking kunnen komen. Want men moet immers zien naar wat de mens in een vorig aardeleven was. […] Men moet er mee beginnen al het uiterlijke te doorzien en naar het innerlijk te kijken, het zuiver menselijke, dat waardoor de mens innerlijk mens, individueel geaard mens is.
Bron: Rudolf Steiner – GA 346 – Vorträge und Kurse über christlich-religiöses Wirken V – Dornach, 9 september 1924 (bladzijde 79)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Weer een prachtig Steinercitaat. Right to the point!. Zie bijvoorbeeld: The hidden curriculum en Universiteit van het leven: Antroposofie en wetenschapsfilosofie (3) – Afbakenen (Cahier, 8-3-2014)
Doet me daarmee ook denken aan de inhoud van Steiner voortreffelijke voordracht Individu en eenzaamheid (Zürich, 10-10-1916), Bestuderen en overdenken zeker waard!
Taalcorrectie bovenstaande slotalinea: ‘Steiner’ moet daarbij natuurlijk zijn ‘Steiners‘.
Ik vind dit wel hard werken om deze tekst goed te doorgronden, daar ik hem als tegenstrijdig ervaar…. maar dat zegt natuurlijk meer over mij dan over dit citaat…
Ja, het is mij ook niet goed duidelijk waar men nu eigenlijk naar kijken moet en waar niet. Maar goed, het is zaak er verder niet over te prakkiseren.
Is het erg belangrijk – is het broodnodig – het karma van een mens, van jezelf te achterhalen -?
Kan dat richtinggevend zijn in je levensloop? Kan ik daarop steunen?
Hier komen niets dan vragen : hoe ga ik te werk? kan ik met zekerheid erachter komen? niet prakkiseren, zegt Ridzerd.
Ach nee, broodnodig is het denk ik niet. Het is voor het overgrote deel van de mensheid in deze tijd ook niet weggelegd. Ik weet in ieder geval totaal niets van mijn vorige levens en zie dat er voorlopig ook niet van komen.
Oei, daar stel je nogal wat vragen…
Dat prakkiseren daar kijk zelf een beetje anders tegenaan. In de eerste plaats is het natuurlijk niet voor niets, dat je niks weet van een vorig leven, die herinneringen zijn met de mantel der liefde afgedekt zeg maar….
Maar het kan wel zo zijn dat bepaalde zaken waar je nu mee geconfronteerd wordt, voortkomen uit een vorige incarnatie.
Laat ik mezelf als voorbeeld nemen: Als kleine jongen al heb ik een hersentumor gehad. Vanuit de medisch antroposofische zienswijze heeft kanker (bijna) altijd te maken met een vorige incarnatie. Als je erachter kan komen wat je daar hebt uitgespookt kan dat invloed hebben op je huidige leven.
Maar vat het niet te licht op, hier staat niet met een dubbele bodem “Vindt uit wat je in je vorige leven hebt gedaan, en je zult nu van je kanker genezen” Zo werkt het niet..
En zekerheid? Die bestaat niet, het enige wat zeker is is dat er weer een moment komt dat je door de poort van de dood gaat, zelfs wanneer dat is, is niet zeker. Maar durven luisteren naar je Hart en dat serieus te nemen ook al kun je het niet onmiddellijk verklaren plaatsen daar kun je al een eind mee komen. Daarnaast kun je naar een reïncarnatie, of regressie therapeut gaan, die je helpt om op die wat minder makkelijke begaanbare wegen toch je weg te vinden.
Ga naast je schoenen staan, niet van verwaandheid, maar dissocieer kijk (kritisch) naar je zelf en neem waar wat je doet, en waarom, als je die spiegeling voor elkaar weet te krijgen, dan kunnen er fantastisch dingen gebeuren, en dat geeft zeker richting aan.
Soms is het ook noodzakelijk dat je heel praktisch bezig gaat zijn, mij heeft een fietstocht vanaf mijn huis (Amsterdam) naar Santiago de Compostela en terug me uiteindelijk geweldig geholpen. Er waren momenten in die ik als heel zwaar heb ervaren, maar uiteindelijk was het een prachtig cadeau!!
wijze woorden allemaal ,Haike !
😇
Bedankt allemaal. Een hele brok… maar leuk om zo (toch wel samen) het
weekend in te gaan. Van harte!
In wezen kan je dit citaat van Steiner anders zien, namelijk: Sinds Adam en Eva geleefd hebben, is de mens overgeleverd aan zichzelf, dat wil zeggen noch de man, noch de vrouw heeft overzicht over de inhoud van het collectief karma, immers de legende(Christendom) gaat dat Eva betovert door de manifestaties(natuurlijke verschijnselen) van God. En Eva zei: Op aandringen van een slang, als je me werkelijk lief hebt, eet dan van deze appel!
We zijn in een tijd beland, waarin God gezien wordt, als enkel Geest! Mijns inziens volkomen waar, de geest van de mens herkent men niet via zijn manifestaties, in die zin geef ik Steiner gelijk. Maar Steiner gaat in dit citaat zijn boekje te buiten, Adam en Eva waren samen één Geest met God, Eva koos voor het direct waarneembare leven en wilde dat koste wat kost reproduceren. Adam werd erin gesluisd.
De vraag is of het individueel Karma opgewassen is ten opzichte van het collectieve Karma, immers een individueel karma kan men niet beoordelen ten opzichte van de Goddelijke Geest. Immers die was er al voor de mensheid er was. Dus deze zin begrijp ik niet :Men moet er mee beginnen al het uiterlijke te doorzien en naar het innerlijk te kijken, het zuiver menselijke, dat waardoor de mens innerlijk mens, individueel geaard mens is.
In wezen ook weer wel, want ik zou zo een debat met Steiner willen hebben, zelfs met Jezus! De mens is niet het subject van het leven, sinds Eva haar man aan haar grillen overleverde, maar een object.
Ons zijn heeft weliswaar alles met Karma te maken, maar het individueel karma lost zich vanzelf op in het Goddelijk zijn, op het moment dat het vrouwelijke op aarde, zich één voelt met het mannelijke op aarde. Kinderen zijn een vluchtweg uit het Nu. Zij moeten van alles, behalve uit nieuwsgierigheid op aarde zijn.
Wat een nonsens wordt er al of niet verkocht om de jeugd tevreden te houden.
Mijn hart is intens verbonden met het leven en mijn zielen leven zegt, mens ge zit op een dwaalspoor!
Wat te doen?
Vriendelijke Groet
Walter Hebing.
In GA 135 voordracht 23-1-1912, nl reincarnatie en karma, doet Steiner uit de doeken wat men mist als men in dit leven geen verhouding tot reincarnatie en karma ontwikkeld. We staan op een kruispunt in de tijd en wat we nu met deze begrippen kunnen zal fundamenteel zijn voor de eerstvolgende incarnatie. Het heeft weinig zin hier losse stukjes uit te citeren, de voordracht in fe hele contekst lezen is veel beter. Eigenlijk zei Steiner later dat zijn hoofdtaak gelegen was in het brengen van inzichten in deze zaken,maar de theosofen uit 1912 hadden daar nog geen begrip voor vandaar dat hij aan heteind van zijn leven nog een hele serie over karma gehouden heeft, wat in zes ga banden vastgelegd is.
jullie maken me bang..
Dag Nina,
Dat is niet mijn intentie, waarmee dan?