Men kan zeker grote lofliederen zingen op alles wat de mensen op aarde voor de civilisatie, voor de cultuur doen kunnen. Ik zal zeker niet iets tegen deze lofzangen zeggen, maar verklaar mij van meet af aan, voor zover deze lofzangen redelijk zijn, met alles eens. Maar datgene wat tot stand gebracht wordt, ik zou willen zeggen aan hemelcivilisatie tussen de dood en een nieuwe geboorte, doordat het menselijk lichaam in de geest voorbereid wordt, dat is een veel omvattender, een veel verhevener, een veel grootser werk dan alle culturele arbeid op aarde. Want er bestaat niets subliemers in de wereldorde, dan dit uit alle bestanddelen van de wereld aan de mensen te werken (Duits: aus allen Ingredienzien der Welt den Menschen zu weben). Met goden samen wordt de mens geweven in de belangrijkste tijd tussen de dood en een nieuwe geboorte.
Bron: Rudolf Steiner – GA 226 – Menschenwesen Menschenschicksal und Welt-Entwickelung – Kristiana (Oslo), 17 mei 1923 (bladzijde 36-37)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Een jongetje zei eens tegen zijn mama toen iemand overleen was in de familie ,” hij wordt nu omgekeerd daarboven ….”
Hoe mooi wordt het niet allemaal geschreven in de boeken over het leven tussen dood en geboorte , , hoe wij daar in de tocht doorheen het middernachtelijke uur in de zonnesfeer , aan ons toekomstig ‘beeldhouwerk mens ‘ beitelen samen met de engelen in samenspraak met het afgelegde karma van het leven dat geleefd werd op aarde en wij onze onderste ledematen tot hoofd dienen om te vormen , letterlijk ons mensenwezen ‘omkeren ‘ .