Men weet zeer goed, juist dan, wanneer men begint iets van de geestelijke wereld te weten, hoe weinig men eigenlijk weet. Het valt niet te vrezen, dat de geestelijke kenners bijzonder hoogmoedig worden. Degenen die over de geestelijke wereld in frasen spreken, die over de geest praten, zonder dat ze er iets van weten, die over de geest praten in louter filosofische beschouwingen, die kunnen hoogmoedig worden. Maar degenen die in de geestelijke werelden doordringen, die weten tevens hoe klein ze zijn als mensen tegenover deze geestelijke wereld, en ze weten waarlijk dat ze noch hoogmoedig noch eigenwijs zullen worden.
Bron: Rudolf Steiner – GA 329 – Die Befreiung des Menschenwesens als Grundlage für eine soziale Neugestaltung – Bern, 6 november 1919 (bladzijde 278-279)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Mooi Steinercitaat dat ik van harte onderschrijf. Voert mijn gedachten terug naar een korte spreuk van me: Oprecht (Uit: Boven water). Maar dat, die spreuk, heeft meer te maken met loutering van vuur en geweld woelend in het gewaarwordingsleven. Een geleidelijke (lifetime) groei, metamorfose, gedaantewisseling van woede naar mildheid, wat goed hand in hand kan gaan met groei naar meer bescheidenheid (en tolerantie). In dat verband ben ik blij dat we afgelopen maandag bij AViN Rotterdam begonnen zijn met bestudering van de voordrachtenreeks Metamorfosen van de ziel; onderwerp eerste voordracht: de missie van de toorn in relatie tot de gewaarwordingsziel en de gehele menselijke biografie.