In feite zien we in veel van wat de Amerikanen hebben ontwikkeld het primitieve begin van de soort oefeningen waardoor men tot helderziend waarnemen (Duits: geistigen Schau) nader komt. Zo vindt men steeds weer door de Amerikanen aangeprezen dat zelfbeheersing, zelfdiscipline, zelfopvoeding hetgeen is waar het op aankomt; dat het niet erop aankomt iets geleerd te hebben, maar op iets in de wil planten door steeds weer opnieuw herhalen van dezelfde oefening. Men weet wat voor belang het heeft om de voorstellingen te herhalen, ritmisch te herhalen, hoe dit werken op het eigenlijke centrum van de mens in de wil ingrijpt.
Bron: Rudolf Steiner – GA 83 – Westliche und östliche Weltgegensätzlichkeit – Wenen 10 juni 1922 (bladzijde 273)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Weer zeer interessant. Het lijkt aannemelijk aan dat Steiner deze verwijzing naar Amerikanen, de Amerikaanse cultuur, welke denk ik voor zijn betoog ter illustratie naar voren werd gebracht, concreet maakte met een praktisch voorbeeld. Nalopen van die ijzersterke negende voordracht uit GA 83, die voordracht heeft de naam Die Zeit und ihre sozialen Hoffnungen (Europa – Amerika) meegekregen, leert dat dit inderdaad het geval is.
Taalcorrectie tweede zin van bovenstaande reactie: het woord ‘aan’ achter ‘aannemelijk’ dient natuurlijk geschrapt te worden.
Uiteraard is het niet alleen ter illustratie. Steiner karakteriseert hier natuurlijk dat krachtige element werkzaam in de Amerkaanse volksziel: cultivering van de wil. Hier een tekstpassage uit GA 83, bladzijde 271 en 272, waarin hij daarover concreet wordt:
[…] “Aber wenn wir noch weiter nach Westen gehen, nach Amerika, dann finden wir, wie sich aus den geistig-geographischen Verhältnissen eine bestimmte Form einer primitiven, möchte ich sagen, ich will aber niemand verletzen, einer primitiven Weltanschauung herausentwickelt, die aber merkwürdige Keime für die Zukunft in sich trägt. Wir finden zum Beispiel, daß gerade in Amerika die gebildeten Menschen, wenn sie zusammenfassen, was sie über den Menschen denken, sagen: Was der Mensch intellektualistisch ausdenkt, das hängt davon ab, welcher Partei er durch die Umstände zugeführt worden ist, in welcher Sekte er drinnensteht; aber indem er so die Meinung seiner Sekte, seines Standes, seiner Partei wiedergibt, bedient er sich zwar seines Intellekts; das aber, woraus das hervorquillt, ist nicht der Intellekt, sondern ist der Wille. Und immer wieder sehen wir gerade innerhalb der amerikanischen Literatur auf den Willen des Menschen als auf die ursprüngliche Wesenheit hindeuten. Gerne zitieren gerade Amerikaner heute solche Schriftsteller, die sagen: Der Intellekt ist heute nichts anderes als der Minister eines Staates, und der Herrscher ist der Wille, wenn auch dieser Intellekt ein teurer Ministerb ist, wie Carlyle gesagt hat.“[…]