Probeert u in de ogenblikken dat u de slaap zoekt en niet kan vinden, heel levendig aan uw voeten te denken en alsof u het hele bewustzijn in de voeten legt, denkt u in de voeten het woord “mijn levenskracht”. Het zal niet lang duren en de slaap zal komen. Noodzakelijk is alleen dat het hele proces zo innerlijk ongedwongen mogelijk verloopt, zodat op elk moment de voorstelling vanzelf in de voorstellingsloosheid kan overgaan.
Bron: Rudolf Steiner – GA 264 – Zur Geschichte und aus den Inhalten der ersten Abteilung der Esoterischen Schule 1904 – 1914 – Barr, 8 september 1906 (brief aan Günther Wagner – bladijde 112)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Bijzondere aanwijzing Steiner. Dus niet lood in de reeds uitgetrokken schoenen, maar bewustzijn, aandacht op de voeten vestigen. Wel, kan worden uitgeprobeerd natuurlijk.
Correctie: ‘Bijzondere aanwijzing van Steiner.’
Ja, ik vind het een hoogst eigenaardige aanwijzing moet ik zeggen. Ik heb het overigens wel eens geprobeerd, want ik word vaak midden in de nacht wakker. Mijn ervaring is dat het soms wel werkt, maar soms ook niet. Maar als ik zo’n 5 minuten aan mijn voeten heb gedacht en daarbij maar steeds denkende “mijn levenskracht”, dan begin ik het een beetje belachelijk te vinden en denk ik: waar ben ik jezusmina mee bezig?
Ja ik kan me voorstellen dat je dat dan koddig voorkomt Ridzerd.
Trouwens, wat Steiner hier beschrijft doet een beetje denken aan autogene training.
ik ken iemand van zeer nabij met zogenaamde restless leggs (rusteloze benen) en daardoor soms slaapproblemen, zal haar eens deze tip geven 😉
Restless legs? Ja dat bestaat: Restless legs-syndroom.
Mooi citaat, ridzerd! Meestal slaap ik als een os en ezel! Maar deze houd ik vast want je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt! Hoe gaat t met dochter en kleine schat? XxmasXx Mien
Alles goed, Mien. Ik zie mijn dochter en de baby vaak, erg leuk. Ook prettige kerstdagen.
Een andere beeldvoorstelling van R Steiner om te kunnen inslapen :
“Je stelt je voor dat je bij een rozenstruik naast een afgrond zit . Je plukt de rozen één voor een af en gooit ze steeds met een vermoeid gebaar in de afgrond.
Zonde van die rozen, vraag me af welke gedacht hierachter zit.
Die voeten zou ik nog een beetje kunnen plaatsen 😉