De opeenvolging van de zich steeds herhalende incarnaties is niet oneindig. Er is een begin en een eind. Eens, in een ver verleden, ging de mens nog niet naar beneden voor zijn incarnaties. Toen kende hij geboorte en dood nog niet. Toen leidde hij een soort engelachtig bestaan, niet onderbroken door zulke ingrijpende veranderingen van zijn toestand, zoals het tegenwoordig door geboorte en dood bestaat. Maar even zeker zal voor de mensen een tijd komen, dat hij voldoende ervaringen in de lagere werelden zal hebben verzameld om een voldoende gerijpte, verhelderde bewustzijnstoestand te hebben verworven, om in de verheven hogere werelden te kunnen werken, zonder gedwongen te zijn, weer in de lagere werelden onder te duiken.
Bron: Rudolf Steiner – GA 108 – Die Beantwortung von Welt- und Lebensfragen durch Anthroposophie – Breslau 2 december 1908 (bladzijde 61)
Staat er echt dat je “gedwongen” wordt? Of is het het eigen inzicht wat je opdoet daarboven, en wat je dan met zachte dwang doet besluiten om weer te incarneren? Als het namelijk het eerste is, rijst bij mij de vraag hoe het dan zit met het eerbiedigen van de vrije wil. Het tweede snijdt namelijk in mijn belevenis meer hout…
Ja, er staat ‘ohne gezwungen zu sein’, maar of ik het wel juist vertaald heb, is de vraag. Misschien is ‘genoodzaakt’ een betere vertaling.
Aha!! Maar dan heb ik het dus fout gelezen, zonder gedwongen te zijn, betekent natuurlijk dat er geen sprake is van dwang, heb ik dus mooi overheen gelezen. 😭
Verder brand ik me niet aan het vraagstuk of je het wel of niet goed hebt vertaald hoor Ridzerd!! Want van taal heb ik geen bal verstand.
Als je astrale lichaam gelouterd is dmv het ‘kamaloka’ zal men niet meer hoeven te re-incarneren en uit noodzaak , maar zolang de gehele aarde niet op dat niveau is kan je zélf kiezen om nog opdrachten uit te voeren op aarde ,en die brengen je hoger dan het vorige niveau waar men was , als kan je daar al blij mee bij wijze van spreken .
correctie einde zin :
….al kan je daar al blij mee zijn bij wijze van spreken
Die Ridzerd toch! Zet hij nu juist twee essentiële citaten van Steiner over de mensheid, opeenvolgend op deze site, namelijk: Ouders/kinderen/Karma en Begin/einde.
Mijn bewustzijns ziel, wordt er door geroerd, eigenlijk oppert Steiner in het citaat van vandaag: Er waren ooit een Adam en Eva, ze leefde in het aartsparadijs, totdat ze zich aan de verboden vrucht vergrepen. En hun Geest losgesneden werd van hun Goddelijke opdracht op aarde.
De mens was voortaan aangewezen op zijn eigen Geesteskracht en schiep zijn eigen vertrouwde omgeving en zoekt sindsdien naar de zin van zijn/haar bestaan. de een vindt het in Arhimaans getinte levenshouding, de ander in een meer Luciferisch getinte levenshouding, echter de eenvoudigen van geest doen gewoon wat het leven hun biedt!
Dit gebeuren schept op aarde vruchten van verdwaalde geesten, piramyde’s, tempels, kathedralen, bankgebouwen, verzekeringsgebouwen, ziekenhuizen, auto’s, TV’s, computers, enz. enz.
In wezen allemaal vruchten van ’n gestolde spirituele geest, los van de levende Goddelijke Geest! Ik heb vijfentwintig jaar in het bedrijfsleven gewerkt en vijfentwintig jaar voor de Overheid gewerkt, maar beide richtingen konden me geen werkplek bieden, waaraan ik mijn ziel en mijn zaligheid kon schenken. Het bedrijfsleven was te Arhimanisch en het overheidsleven te Luciferisch ten opzichte van mij als individue. Dergelijke produkten kan ik aan mijn medemens niet slijten zonder wroeging in mijn Ziel. Uit hartsverbondenheid kon en kan ik het nog steeds opbrengen, maar het brengt mijn Ziel in verlegenheid, als iemand op de man vraagt: Waarom doe je dit of dat? In dat kader heeft mijn ziel al vaak een Kamaloka periode meegemaakt, echter zowel mijn hart als mijn ziel zegt: “Gij blijft hier”! Er zijn zoveel harten en zielen om minder naar het hiernamaals gegaan, waarom zou jij dan gaan?
Zowel vanuit mijn hart, als vanuit mijn ziel gesproken hebben ze beide gelijk, ik zal een poging moeten wagen om menselijke Ziel weer terug te brengen in het hart van het leven op aarde. Immers er zijn geen hogere wezens dan levende wezens.
Jezus verwoord het aldus:Bron van Zijn, die ik ontmoet in wat mij ontroert,
Ik geef u een naam opdat ik u een plaats kan geven in mijn leven.
Bundel uw licht in mij – maak het nuttig.
Vestig uw rijk van eenheid nu,
uw enige verlangen handelt dan samen met het onze.
Voed ons dagelijks met brood en met inzicht.
Maak de koorden van fouten los die ons vastbinden aan het verleden,
opdat wij ook anderen hun misstappen kunnen vergeven
Laat oppervlakkige dingen ons niet misleiden.
Uit u wordt geboren:
de al werkzame wil,
de levende kracht om te handelen,
en het lied dat alles verfraait, en zich van eeuw tot eeuw vernieuwt.
Voor mij geeft dit Onze Vader vertaald uit het Arameens in het Thomas Evangelie, mij de ruimte om eigentijds te denken en te handelen.
En dan kom ik op Steiners citaat van gisteren over ouders, kinderen en karma. Het meest ontroerend moment van ouders is toch wel dat ze het product van hun intense Liefde voor elkaar op aarde mogen verwelkomen! Steiner heeft gelijk, daarmee erven kinderen ook het Karma van de mensheid. Maar niet in de zin die hij bedoeld of misschien toch wel? Het Karma van de mensheid, ten opzichte van ’n kind, handelt tussen de honderd en de tweehonderd hertz. Een mannenstem en een vrouwenstem. Een kinderstem heeft een grondtoon van driehonderd hertz.
Het is dus nog een weg te gaan alvorens we als mensheid met onze stem ons gehoor ten volste kunnen benutten, immers dat ligt rond de duizend hertz. Techneuten maken dankbaar gebruik van dit gegeven, ze trekken daarmee kinderen uit hun gehechtheid met ouders!
Voordien was het met beeldende taal, toen met muziek en nu met beeld en geluid! Steiner hangt dit gegeven op aan mensheidsontwikkeling, ik zie dit alles echter fopperij van het menselijk leven.
Immers het menselijk leven is Goddelijk en kent geen tijd. Het Goddelijke van elk zijn is, dat het is! Er is geen doel enkel een ZIJN.
Ik kan me geen enkele geest boven me voorstellen, behalve dan die we zelf ontworpen hebben en hebben doen neerslagen in materie! Wiskunde, natuurkunde enz. enz. tot aan de atoombom en neutronenbom toe.
Als mens, gehecht aan het leven, vind ik Steiner een onthecht iemand, mijn leven is van nul en geen waarde, immers ik ben een onderdeel van zijn opvatting over de ontwikkeling van de mensheid. Echter ik denk Goddelijk, en God is! En waar God niet begrepen wordt, behoor ik hem te vertalen, naar de omstandigheden waarin ik me bevind! Ik vind dat zeer moeilijk, anderzijds is het zeer duidelijk, echter de juiste woorden er voor vinden?
Advent een tijd om ons te bezinnen op de komst van onze Heer, die ons verlossen zal van de waan van de dag! Twee duizend jaar nadien worden wij er nog mee opgescheept, wat is er de waarheid ervan? De Vrije Scholen varen er wel bij, maar ik kan geen mens binnen de Antrhroposofische beweging vinden die dit gebeuren kan uitleggen, men blijft me verwijzen!
In die zin vind ik Anthropsofie een verdwaald idealisme, het heeft niets met deze tijd, dus ook niets met kinderen! Het is enkel Karma.Voor mij mag het, maar dan geen uitleg over helderziende wezens/mensen. Ze belagen onze tijd, zonder fysiek aanwezig te zijn, iets tussen maan en sterren!
Waarschijnlijk goed bedoeld, maar toch!
Vriendelijke Groet
Walter Hebing
Walter, inderdaad………binnen de antroposofische beweging – was er maar “beweging” ! – heb ook ik niemand ontmoet die zich bezig houdt met het door jou bedoelde gebeuren.
Treffend zeg je dat men niet anders kan dan ver-wijzen terwijl men, voeg ik eraan toe, niets te vertellen heeft over be-wijzen uit het eigen leven waaruit blijkt dat de essentie van het grootse aardegebeuren (de menswording van christus) enigszins begrepen is.
De antroposofie zou de mensen gaan aanspreken als ze zich onder de mensen zou gaan begeven, als ze zou durven een mens onder de mensen te zijn en niet zou blijven hangen in de zg. veilige beslotenheid van hun “coterie” (Lievegoed stelde destijds niet voor niets een comité van ontvangst in omdat men was gevallen over de kilheid van de antroposofen).
Helaas…….tot nu toe is er nauwelijks iemand in geslaagd om Steiner’s woorden en zinswendingen – laten we niet vergeten dat iemand ook een persoonlijkheid, een eigen geaardheid (eigen-aardigheid!) heeft – in zijn eigen woorden om te zetten en dan ook af te tasten in welke woorden je de mens tegenover je kan benaderen, vanzelfsprekend natuurlijk als iemand vraagt om uitleg!
Hieronder iets van de spaanse dichter Juan Ramon Jimenez (begin vorige eeuw) van wie bekend is Steiner te hebben gekend:
I k ben niet ik
Ik ben
diegene, die aan mijn zijde gaat zonder dat ik hem zie:
die ik, soms, bezoek
en die ik, soms, vergeet.
Hij die zwijgt, kalm, als ik spreek,
die vergeeft, zachtmoedig, als ik haat,
die gaat, waar ik niet kom,
die overeind zal blijven, wanneer ik sterf.
Cisca