Er zijn veel mensen die denken dat ze zich van ’s morgens tot ’s avonds moeten uitsloven voor het heil van de mensheid. Het is de vraag of dat ook werkelijk zo is. Het kan voor de helderziende blik blijken dat men door inspanningen voor het heil van de mensheid, die voortkomen uit een materialistisch denken, juist dat doet wat verkeerd werkt, en het kan ook in het karma van een mens liggen dat hij nog niet in dit dienstbetoon (Duits: in diesem Dienste) actief moet zijn, maar dat hij moet wachten tot voor hem de tijd van rijpheid is gekomen voor een bepaalde taak. Dan kan hem een dergelijke taak zacht toegefluisterd worden door een hoger wezen en dus niet door uiterlijke omstandigheden veroorzaakt zijn.
Bron: Rudolf Steiner – GA 266a – Aus den Inhalten der esoterischen Stunden – Stuttgart 9 augustus 1908 (bladzijde 413)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Dit vind ik toch weer een moeilijke…..hoe velen zullen in staat zijn die stem te horen?de ramp die zich nu voordoet in Filipijnen ……we kunnen niet wachten op een innerlijke stem.
Wat is die taak?Zolang je het niet weet zul je toch datgene aanvatten wat het lot naar je toebrengt.Met andere woorden….je best doen is beter dan niets doen dacht ik zo?Vaak heb ik wel meegemaakt dat mensen in de toekomst leefden naar een bijzondere taak,dat ze voorbestemd waren voor iets hogers.Dat schept de dwaling in de hand,de arrogantie/Lucifer.
Beter alles doen wat zich aan je voordoet en daar ook genoegdoening in te vinden want iedere stap leert je iets en iedere stap is je taak.
De uitspraak is omkleed met mogelijkheden: het is de vraag of, het kan zijn dat… Bovendien gaat het om mensen die denken zich te moeten uitsloven (mooie vertaling van Ridzerd!), 24 uur per dag, voor het heil van de mensheid. Wie bepaalt wat dat heil is? En ten slotte, als laatste disclaimer, deze uitspraak is gedaan in het kader van de vroegere ‘esoterische school’. Wat wil zeggen: voor mensen die zichzelf een bepaald doel hebben gesteld. Voor anderen geldt die dus niet per se.
Leonie, in de richting van wat Michel Gastkemper hierboven schrijft, denk ik het ook. Iets wat goed en heilzaam lijkt, kan toch verkeerd werken. Je zet me trouwens wel aan het denken, want als je me zou vragen: noem eens een voorbeeld daarvan, dan sta ik mooi met de mond vol tanden. Maar ik denk bijv. aan politici en sociale hervormers, die beweren dat wij maar zo veel mogelijk moeten kopen en consumeren, want dan krikken we de economie op. Dit lijkt mij iets dat op korte termijn misschien wel effect zal hebben, maar uiteindelijk verkeerd zal uitpakken, omdat dit het materialisme en egoïsme in de hand werkt.
Of bijv. dit citaat van Steiner:
Menig krantenredacteur zou er beter aan doen, in plaats van altijd maar artikels te schrijven, af en toe eens te bidden, hij zou de wereld op die manier veel beter dienen.
Rudolf Steiner (Bron: tijdschrift De Brug nummer 56)
Leonie,
Als je ongevraagd een ander wil helpen, als je ongevraagd iets goed wilt doen voor een ander, dan slaat dat terug op je eigen karma. Je belast jezelf er mee. Het kan namelijk zijn dat je de ander iets ontneemt wat hij/zij (hoe vervelend of moeilijk ook) moet/wil doormaken om verder te komen in de eigen ontwikkeling. Steiner is daar heel duidelijk over; de enige manier waarop je een ander kan helpen is als deze een hulpvraag uitspreekt. Die vraag voorkomt dat wat je voor de ander doet belastend werkt op je eigen karma. Dus soms zal het zo zijn dat je moet wachten ook al jeuken je handen om een handje te helpen…
Een zeer wijze en actuele uitspraak in deze tijden van klimaatconferenties en andere pogingen om de wereld te redden. Warmt de aarde op door toedoen van de mens? Is ze het gevolg van de uitstoot van CO2? Zal ze tot staan worden gebracht door de vermindering van die uitstoot? Dat zijn allemaal zaken die allerminst zeker zijn. En toch wordt er aangedrongen op draconische maatregelen waarvan de gevolgen niet te berekenen zijn. Toch worden mensen bang gemaakt met doemscenario’s. Toch worden sceptici verketterd en geïntimideerd. Toch worden landen gedwongen om grote geldsommen te betalen. Enzovoort.
Het doet me denken aan een uitspraak van Einstein. Als ik een uur krijg om een probleem op te lossen, zei hij, dan zal ik 50 minuten besteden aan de analyse van het probleem en 10 minuten aan de oplossing ervan.
Nu lijkt men precies het omgekeerde te doen, en of dat de goede methode is, durf ik zeer te betwijfelen.
Degenen die zo ijveren voor de zogenaamde ipad-scholen denken vermoedelijk ook datze de wereld daarmee een dienstdoen.
En die ipad’s zijn nog wel door een Boedhhist bedacht…