Wat doen de mensen als ze voor een vraag staan? Hetzij een grote, hetzij een kleine vraag. Wat doen de mensen dan? Ze denken erover na, breken zich het hoofd erover en geloven, dat zij het moeten zijn, die de oplossing van de vraag uit de diepten van het denken moeten halen. Wie de weg van het inzicht gaat, doet het niet zo. Goethe heeft het gekarakteriseerd, zoals hij ook veel andere dingen heeft aangegeven als ingewijde. Hij zegt: We zijn niet geroepen de vraag op te lossen, maar eerst de vraag te stellen en te wachten, hoe de vraag zichzelf oplost.
Onderschat u deze manier om vragen op te lossen, niet! Het werkt geweldig goed. We proberen ons de vraag zeer duidelijk te stellen, denken echter niet over het antwoord na, maar over de middelen, die geschikt zijn om het vraagstuk op te lossen.
Wordt vervolgd
Bron: Rudolf Steiner – GA 266a – Aus den Inhalten der esoterischen Stunden – Berlijn 21 februari 1904 (bladzijde 42)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Dit komt mij goed van pas….ik zal ze gaan stellen!
Sterk Steinercitaat Ridzerd. Uit mijn hart gegrepen. Zo vormt een questionmark een opmaat naar aandachtige indachtigheid en indachtige aandachtigheid. Niet enkel in jezelf (gaan) broeien.
En ook niet onmiddellijk, respectievelijk noodzakelijkerwijs, antwoorden verlangen, verwachten of eisen van anderen. Leven en groeien met het vraagstuk of de probleemstelling.
Mooi he, het is dacht ik ook al een volkswijsheid dat het antwoord al zit in een goed gestelde vraag