In de natuur heerst verstand. – En u kunt, als u de natuur werkelijk bestudeert, overal dit werkende verstand vinden. En over uw eigen verstand zult u dan bescheidener denken, want het is ten eerste niet zo groot als de geest, die er in de natuur heerst, ten tweede is het echter slechts zoiets als een scheutje water dat men uit een zee geschept heeft en in een kan gedaan heeft. De mens is namelijk in werkelijkheid als een kruik die het verstand van de natuur bevat. In de natuur is overal verstand, alles is wijsheid. Degene die slechts de mensen zelf verstand toeschrijft, is ongeveer net zo slim als iemand, die zegt: In de zee of de beek zou water zijn? Dat is onzin, daar is geen water in. Alleen in mijn kan zit water, de kan heeft het water voortgebracht. – Zo denkt de mens, dat hij het is die het verstand te voorschijn brengt, terwijl hij het slechts uit de algemene zeeën van het verstand put.
Bron: Rudolf Steiner – GA 220 – Lebendiges Naturerkennen, Intellektueller Sündenfall und spirituelle Sündenerhebung – Dornach 21 januari 1923 (bladzijde 149-150)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Uitgever Bart Muijres is terecht verguld met die boekuitgave waaruit dit Steinercitaat stamt: De opstanding van het denken (GA 220).
Mooie en treffende beeldspraak van Steiner vind ik. Tevens kentheoretisch onderbouwd, zie daarvoor onder andere Steiners boekwerk >a href=’http://www.felix-en-sofie.nl/ookleuk/1036/’>Waarnemen en denken (GA 2), hoewel deze kennistheorie dus op felle oppositie stuit.
Hier een correcte snelkoppeling naar een korte bespreking van GA 2: Waarnemen en denken (GA 2).
Pardon, zal de haastigheid wel zijn: Waarnemen en denken (GA 2).
O, is deze er ook al in vertaling, dat wist ik niet. Ik houd het helemaal niet meer bij wat er in het Nederlands verschijnt. Als ik echter een citaat plaats uit een Nederlandse vertaling, dan zet ik de naam van de vertaler er altijd bij, als die tenminste bekend is.
Het aantal vertalingen neemt de laatste jaren weer toe naar mijn indruk Ridzerd. Ja dat is netjes dat je de naam van vertaler vermeldt ingeval daar sprake van is.
Wat Steiner in dit citaat beschrijft, is voor mij gevoel wederom tweeledig. Ik herken hierin de nietigheid van het individueel, eventueel groepsdenken van de mens, los wat hetgeen om zich heen in werkelijkheid geschied.
Ik kan het natuurlijk niet laten om weer iets wat tijdens mijn jeugd in mijn hart is geprent te ventileren. Ik ben al jaren op zoek naar het moment dat de mens afhaakte van het alomvattend levensbewustzijn.
Ik krijg steeds meer de neiging om niet Eva als oorzaak daarvan te beschouwen, maar Adam. Het leven manifesteert zich via emoties, de betekenis ervan drukt zich uit in taal! Terwijl taal ook een middel is, om een emotie uit te drukken. Taal komt dan uit het hart.
In dit citaat erkent Steiner dat de mens de kruik is, die alle Know-How van de natuur in zich draagt, echter hij onderkent, voor mij gevoel, de snelheid van tijd en tevens de kracht van de zich inmiddels tot materie gevormde menselijke Geest. Men noemt het wel: Leven bij de waan van de dag!Echter de dag kent geen waan, zelfs Steiner erkent dat gegeven blijkens dit citaat, nochthans sticht hij een eigen geloofsgemeenschap, een kruik binnen de kruik van het levensbewustzijn, het levensbewustzijn wat vaart op het ritme van de dag en de seizoenen.
We beleven nu een jaar, waarin er volop vrucht wordt gedragen door de natuur. Nemen we wel de tijd om deze vruchten te plukken? Zien we ze überhaupt hangen?
Steiner doet pogingen, net als de wetenschappen en alle religies doen, namelijk: Het dagelijks gebeuren op te nemen in hun beeld(kruik) en het gebeuren vanuit die kruik te verklaren! Steiner erkent zelf dat die kruik te klein is, doch hij pakt het hele kosmische gebeuren in, in zijn kruik!
Echter ik zie en beleef de werkelijkheid anders, ik voel me nog steeds als een kind en met kinderen verbonden. Kinderen zijn nu verworden tot speelballen van menselijk bewustzijn/bewustwording. Echter in werkelijkheid zijn kinderen, de kruiken, die de wijsheid der natuur bevatten. We bezoedelen ze met onze menselijke woorden en uitvindingen, meestal aan de dag voorbij!
Steiner heeft het vaak over de Christus impuls, als ik dan aan de uitspraken van Jezus denk, tijdens mijn jeugd opgedaan, is de mensheid een heel andere weg ingeslaan dan die Jezus bedoelde. Ik ben geen Bijbel kenner, nochthans zijn er uit mijn jeugd genoeg beelden bij me gebleven, om Steiners Oud leerlingen Spreuk, als een harte kreet te beschouwen. En alleen die maar ook dit citaat, de Wijsheid zit in de Natuur en de Kroon daarop is de mens! In wezen de uitspraak van Nelson Mandela: We zijn niet bang voor hetgeen we niet kunnen, maar voor hetgeen we wel kunnen! Ons hele hebben en houden zou er weleens door overhoop gehaald kunnen worden, als we deden wat we zouden kunnen om de Vrede op aarde te bewerkstelligen.
In feite is dat de reden, waarvoor Jezus zijn geboorteland moest vluchten, Jezus als nieuwe koning, kon Herodus niet verkroppen en dat is zo gebleven! Zowel zijn leven, als zijn kruisdood konden en kunnen de brug blijkbaar niet slaan tussen het Levensbewustzijn en menselijk bewustzijn. Alhoewel het Tobias Evangelie vol staan met tips daartoe. In die zin heeft Steiner gelijk, de mens heeft zijn eigen kruik(wetenschap) geschapen! Daarbij vergetend dat een kind jonger dan zes dagen, weet waar de plek van levensbewustzijn is! Iets in me, begint te dagen.
Steiner zegt hierover: Laat de onbenulligheden uit je jeugd meedeinen in je denken en handelen! Dat ben ik met hem eens, maar in zijn teksten zie ik er weinig van terug! Mijn jeugd is vervuld door teksten los van de dageraad, deels zijn ze verhelderend, deels ongrijpbaar en deels ook verleidend.
Tijdens mijn jeugd werd heel duidelijk, dat er drie krachten zijn die de mens op zijn plek houden, namelijk: De pastoor, de fabrikant en de dokter! De pastoor om de mensen dom te houden, de fabrikant om ze bezig te houden, de dokter om ze gezond te houden. Echter Steiner zegt in dit citaat: De mens is een kruik die het verstand van de natuur bevat! Met andere woorden: Een pastoor, een fabrikant en een dokter, kan de kruik van de mens nooit misleiden, doch qua spontaan vertrouwen kan men alle richtingen met de mensheid in, totdat het tegendeel blijkt! Een atoombom ontwerpen is iets anders dan meeleven met de natuur.
De mens heeft zich sinds zijn ontstaan meteen gestort in het dilemma dood of leven. Ik ben leeg geschreven, mijn Geest wil verder, maar mijn lichaam kan niet meer.
Groetjes Walter.