De mensen die in onze staatkundige of maatschappelijke organisaties de belangrijkste posities hebben en die dan vaak praten over de tegenwoordige sociale eisen, lijken voor degenen die daarin thuis zijn op mensen, die een brug willen bouwen over een snelstromende rivier maar nog nooit hebben gehoord van het parallellogram van krachten of iets dergelijks! Ze kunnen die brug best bouwen, maar bij de eerste de beste gelegenheid stort hij in. En daarop lijken ook de sociale leiders en ook anderen, die voor bepaalde sociale instellingen verantwoordelijk zijn: bij de eerste de beste gelegenheid zal blijken dat hun maatregelen onmogelijk zijn, want wij moeten uitgaan van de realiteit en niet ingaan tegen de werkelijkheid.
Bron: Rudolf Steiner – GA 186 – Die soziale Grundforderung unserer Zeit In geänderter Zeitlage – Bern, 12 december 1918 (bladzijde 166)
Vertaling: Wyts ten Siethoff
Met dank aan John Wervenbos, die mij de vertaalde voordracht stuurde, waaruit dit fragment komt. Er volgen de komende dagen nog meer teksten uit deze voordracht.
Zie ook: Slecht gebouwde bruggen storten in, sociale knoeierij doet mensen instorten
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Het probleem is, dat iedereen een andere kijk op de werkelijkheid heeft.
Dit citaat zou vandaag uitgesproken kunnen zijn.
Een zogeheten geschiedkundige impuls van honderd jaar (tevens drie volle generaties omvattend), een vooral binnen de antroposofie gehanteerd begrip (3 x 33 1/3 jaar: eerst gedachte → dan gevoel → tenslotte wil), draagt met zich met dat gelijke (basis)thema’s gemetamorfoseerd opnieuw voor het voetlicht van het wereldtoneel kunnen verschijnen. Ja werkelijkheidsopvattingen lopen uiteen tussen mensen en mensheidsgroeperingen.
En het leven en werk van Steiner loopt wat thema’s en thematisering verbonden aan een geschiedkundige impuls van honderd jaar behoorlijk synchroon met de onze. Als ik bijvoorbeeld alleen al naar mezelf kijk: geboren in 1959, Steiner in 1861.
Taalcorrectie:
1. In de eerste zin uit mijn eerste bovenstaande reactie is een typefout geslopen. Die moet luiden:
‘Een zogeheten geschiedkundige impuls van honderd jaar (tevens drie volle generaties omvattend), een vooral binnen de antroposofie gehanteerd begrip (3 x 33 1/3 jaar: eerst gedachte → dan gevoel → tenslotte wil), draagt met zich mee dat gelijke (basis)thema’s gemetamorfoseerd opnieuw voor het voetlicht van het wereldtoneel kunnen verschijnen.
In de eerste zin van mijn tweede bovenstaande reactie is een woord weggevallen. Die moet luiden:
‘En het leven en werk van Steiner loopt wat betreft thema’s en thematisering verbonden aan een geschiedkundige impuls van honderd jaar behoorlijk synchroon met de onze.’
Fijn dat je ook uit die voordracht put Ridzerd.
Werkelijkheid als uitgangspunt nemen… Ja. Maar het onwerkelijke en cultivering van het onwerkelijke doet zich ook als feit voor in het levensbestaan. Vraag me af hoe het het tweede en derde decennium van de 21e eeuw verlopen zal, met name op nationaal en Europees niveau. Steiner gebruikte regelmatig de term Ungeist in zijn beschouwingen. Een term die je ook buiten de antroposofie gehanteerd ziet. Zie bijvoorbeeld: Ungeist – Duden. Zie voorts: Geist und Ungeist in ihren Lebenswirkungen (Stuttgart, 2-3-1920). Eerste voordracht uit de voordrachtenreeks Die Krisis der Gegenwart und der Weg zu gesundem Denken (GA 335).
Er zijn momenten dat één en ander je (even) melancholiek kan stemmen. Michael Andrews bracht dat tot uitdrukking met het volgende lied, Mad World:
Dat is een zeer mooi lied. Komt ook vaak voorbij op Jango Radio, maar dan in de uitvoering van Alex Parks.
Ja is een mooie uitvoering van Alex Parks, een vrouw, hier met zangtekst: Mad World
Met Steiner ben ik het eens qua de bruggebouwer en met de link naar: Slecht gebouwde bruggen storten in. Echter bij het deel: Sociale knoeierij doet mensen instorten! Heb ik vragen bij? Steiner en Einstein deelde grotendeels hun tijd op aarde samen. Steiner zegt dat wiskundig denken een pre is voor helderziendheid, echter Einstein zei in zijn laatste dagen: Ik dacht dat ik veel wist en begreep, maar nu weet ik pas, dat ik niets weet of begrijp. Er is een kracht/macht groter dan ik, men noemt het God.
Einstein heeft het stofje(het atoom), waaruit we door God geschapen zijn, onleed naar het golfje waarin het zich beweegt(relativiteitstheorie).
John voegt aan zijn reactie “mad World” toe. Een lied waarin men zingt dat de mensheid in cirkels draait en het kind laat zitten op een school om een opleiding te volgen naar nergens!
Het is maar dat de bedenkers ervan, er even baat bij hebben, echter als aan Godsgelijke geschapen mens, behoort men niet naast zijn weg te denken.
De werkelijkheid is gegeven, namelijk: Man en vrouw brengen een kind op aarde! De Heilige Drieëenheid. Alle drie als Godsgelijke Geschapen, de ervaring met de aardse werkelijkheid maakt ze echter verschillend. Door de vele theorieën die over de aarde circuleren.
De Heilige Drieëenheid is een machtig begrip op aarde, Steiner maakt er een driegeleding van, echter er is maar één Levensbewustzijn! De mens kan er met allerlei theoriën eeuw na eeuw om heen draaien, maar de werkelijkheid leert dat al wat is, opgenomen dient te worden in één Universele Geest van de mens, pas dan zal de mens erin slagen opgenomen te worden in het eeuwig leven. Het eeuwige Leven is er al, echter de mens is er nog niet, de mens schept zich een hemel, een vagevuur en een hel, voor het hiernamaals, terwijl er die ook alledrie op aarde reeds aanwezig zijn.
Het is een hel om als arbeider bewust op aarde te kunnen leven, een vagevuur om als middenstander(ambtenaar) bewust op aarde te kunnen leven en een hemel voor gezagsdragers los van de aarde te kunnen leven.
Echter geen van de drie levens, vertolken het NU, het eeuwig leven.
Noch de man, noch de vrouw weet wat de toekomst brengen zal, toch menen ze hun kinderen te kunnen opvoeden, dat werkt totdat het tegendeel blijkt! Religies zijn grotendeels al uit onze opvoeding verdwenen, echter wat moeten we met hun nalatenschap(kerken, kathedralen, enz.) Banken zijn nu aan de beurt. Verzekeringen komen nog.
In wezen is de aarde het centrum van leven in het tot nu toe bekende deel van de kosmos, ik kan me wel voorstellen dat men bruggen naar andere levensvormen waar ook in de komos slaat! Maar niet voordat men de driehoeks verhouding(Vader, moeder en zoon), kent. Parallelogrammen zijn er een vermenigvuldiging ervan.
Ik zeg weleens: Zet het kind op aarde centraal, dan komen we er allemaal, niet alleen in onze westerse cultuur, maar overal ter wereld.
Jezus zei het al, bijna twee eeuwen geleden! “Ëens zal de oude Grijsaard aan een kind van jonger dan zes dagen vragen, waar de plek van leven is?”
Precies op die wijsheid doel ik, levenswijsheid is iets anders dan wijsheid over het leven. Levenswijsheid kun je net als wijsheid over het leven iedere dag opdoen, echter met dit verschil, dagelijks sterven of dagelijks overleven ten koste van leven. Immers het Nu is een eeuwigdurend programma van het leven, dat de mens er al of niet bij aan wil sluiten is zijn/haar probleem, echter voorwaarde daartoe is een alomvattend begrip van het leven op aarde. En dat kan men volgens Jezus vinden bij een kind, waar ook ter wereld geboren, jonger dan zes dagen.
Tot zover
Groetjes Walter Hebing.