Degenen die ervaring hebben, weten dat het een ontzaglijke werking heeft als het lukt het volgende tot stand te brengen. De mens heeft honderden en honderden meningen. Het is echter zeer onbelangrijk of A of B over een aangelegenheid iets meent. De wijze meent iets en de dwaas ook. Ieder houdt zijn eigen mening voor oneindig belangrijk, en deze mening wil hij vooral laten gelden. Vandaar dat u zo vaak mensen hoort zeggen: ik geloof dit, ik geloof dat.
Probeert u eens in een terugblik duidelijk in te zien, hoe onbeduidend het is als men bij elke gelegenheid zijn eigen mening naar voren brengt; het kan de onbelangrijkste, de meest onjuiste mening zijn, want wat wij menen hangt gewoonlijk van lust en onlust af. Slagen wij erin onze mening terug te houden, dan oefenen wij iets van grote betekenis en slaan een ontzaglijke kracht op.
Iedere onderdrukte uiting van het eigen wezen, ieder stilzwijgen is een nieuwe verzameling van kracht tot inzicht. Hoe meer we in staat zijn om te luisteren en niet onze mening te zeggen, hoe sneller we stijgen naar onmiddellijk inzicht en rechtstreeks schouwen. Dat is voor wie geen inzicht heeft in de uitwerking hiervan op de menselijke ziel iets ongeloofwaardigs. Maar evenzo zeker als in een accu zich krachten verzamelen, zo kunnen zich de zielenkrachten verzamelen, als wij onze meningen onderdrukken. Kracht en sterkte zal het geven.
Wie over alles meningen te zeggen heeft, zal maar langzaam stijgen kunnen; wie veel zwijgen kan, wie de dingen tot zich kan laten spreken, die zal snel stijgen. Dat is een gouden regel met betrekking tot inzicht en kennis: als wij niet over de dingen onze meningen opperen, dan zullen de dingen tot ons spreken. Een zeer belangrijke uitspraak van de occulte leer zegt: ik heb zeer veel geleerd van degenen die boven mij staan; ik heb veel geleerd van degenen die gelijk aan mij zijn; en ik heb het meeste geleerd van degenen die onder mij staan! – Het is het leren van hen die onder ons staan, het leren door luisteren en door onderdrukken van onze meningen, wat ons verder brengt. En het meeste leren we als we de natuur tot ons spreken laten en er naar luisteren. Dan bereiken wij wat bereikt moet worden, namelijk de kracht om onze meningen werkelijk op te schorten.
Bron: Rudolf Steiner – GA 266a – Aus den Inhalten der esoterischen Stunden – Berlijn 21 februari 1904 (bladzijde 41-42)
Eerder geplaatst in vier delen op 12, 13, 14 en 15 augustus 2011.
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Ik ben desondanks wel van mening dat dit een sterk citaat is 😉
Daar sluit ik me bij aan. 😊
Als deze wijsheid zou doordringen tot de politiek en de media staan we voor een cultuurverandering . . . .
Aan het begrip ‘verandering’ hebben we niets méér, dan dat wij vaststellen dat stilstand niet bestaat en dat alles zich in de stroom van de tijd beweegt. In zijn algemeenheid is ‘we staan voor een cultuurverandering indien…..’ daarom een nietszeggende uitspraak. (pagina 44-45 ‘Organisaties in ontwikkeling’ van Prof. dr. B.C.J. Lievegoed Lemniscaat 1975)
Goh, geweldig Frans! ‘Het wordt dan noodzakelijk te onderzoeken of verandering willekeurig, door het blinde toeval beheerst plaatsvindt, of dat er gebieden zijn te onderkennen waar er een systeem in de verandering te vinden is.’
In deze tijd, waarin heel bewust systemen worden (en reeds zijn!) ingezet om onze samenleving door op materiële winst beluste en door emoties gereguleerde krachten te besturen, zou ik het toch niet op het blinde toeval laten aankomen. De wijsheid in het betreffende citaat van Steiner zou tot een innerlijke attitude kunnen leiden. Als dat werkelijk zou gebeuren, mag je dat gerust een cultuurverandering noemen. Ik zou dat niet aan dat zogenaamde ‘blinde toeval’ overlaten . . .
Het begin van een ‘oplossing’, zeg maar oplossingsrichting zit hem voor mij in het continu en consequent denken en uitdragen van reine ideeën en begrippen, die Rudolf Steiner voor ons heeft afgelezen uit de wereld waarin deze ideeën en begrippen ‘leven’ en die hier o.a. door Ridzerd dagelijks worden weergegeven.
Niet mee eens, dan word je een discipel, mien
Zeker Frans, – maar laten we onszelf niet vergeten. Moraliteit, bewustzijn over ons handelen, verantwoording nemen voor onze daden, integriteit en . . . . respect voor de mening van de ander.
Als ons dát zou lukken, zouden we al een hele stap gemaakt hebben.
Je zegt: ‘Zeker, maar….’……….ik zou zeggen: ‘Zeker EN……’ want anders ben ik niet zo zeker van je instemming 😉
“Zeker EN …..”
Een mooi citaat, maar als je dit leest en goed tot je door laat dringen uiterst elitair, heel goed om je snavel te houden in het burgerleven, maar moet ik dat ook doen in de wereldproblemen? Mien
Vandaar mijn reactie, Mien . . . . zie de uitwisseling tussen Frans en mij.
Mien,
’t citaat is uit de “Esoterischen Stunden” en in die context bezien vanzelfsprekend “elitair”, ben ik helemaal met je eens!
Maar in de hectische tijd – zoals jij bv noemt: de wereldproblemen – waarin we nu leven en dagelijks in een wervelwind van informatie belanden, nou, hou dan maar eens een mening voor je als je je tenminste niet onttrekt aan menselijk contact, en met contact bedoel ik omgang met mensen met verschillende zienswijzen, dus niet elitair!!!
Als er dan naar je mening wordt gevraagd kun je altijd een kanttekening maken, zoiets van: “zoals ’t er nu voor staat denk ik, vermoed ik dat………of, ik zou er geen zinnig woord over kunnen zeggen……of, ik begrijp dat je dat zegt maar ik denk er toch iets anders over etc.etc.
Volgens mij dus is ’t de bedoeling dat je de ander de gelegenheid geeft zijn mening te zeggen, je niet probeert te ergeren en bovenal jezelf goed in de peiling houden of eea geen machtsstrijd wordt.
Zet ‘m op vandaag en de volgende dagen! Cisca
‘Van bijzonder belang voor de opleiding van de leerling van de geestesscholing is de wijze waarop hij luistert als anderen spreken. Hij moet zich gewennen dit zo te doen, dat daarbij zijn eigen binnenste volkomen zwijgt. Als iemand een mening uit en een ander hem aanhoort, zal in het gemoed van de laatste in het algemeen instemming of tegenspraak opkomen. Velen zullen ook terstond neiging bespeuren om de instemmende – en in het bijzonder de tegenstrijdige – mening te kennen te geven. Alle instemming en tegenspraak van die aard moet de leerling tot zwijgen brengen. Hij behoeft niet opeens zijn levenshouding dermate te veranderen dat hij voortdurend zo’n grondig innerlijk stilzwijgen poogt te bereiken. Hij zal moeten beginnen met het te beproeven in bepaalde, opzettelijk door hem gekozen gevallen. Dan zal heel geleidelijk, als vanzelf, deze geheel nieuwe wijze van luisteren hem tot gewoonte worden.
De geesteswetenschap streeft dit stelselmatig na. De leerlingen stellen zich tot plicht bij wijze van oefening op bepaalde tijden de verkondiging van de meest tegenstrijdige denkbeelden aan te horen en daarbij alle instemming en in de eerste plaats alle afkeurende oordelen geheel tot zwijgen te brengen. Hoofdzaak is om niet alleen het verstandelijke oordeel in te houden, maar ook ieder gevoel van tegenzin, van goed- en afkeuring. De leerling heeft er zich nauwlettend rekenschap van te geven of bijgeval zulke gevoelens, zo al niet aan de oppervlakte, zich dan toch in het diepst van zijn ziel schuilhouden.
Hij moet bijvoorbeeld. de uitlatingen aanhoren van mensen, die in een of ander opzicht verre ‘beneden’ hem staan en daarbij elk gevoel van het beter te weten of de meerdere te zijn, onderdrukken. Voor ieder is het van nut op deze manier naar kinderen te luisteren. Van hen kan ook de grootste wijze veel leren. Zo komt de mens er toe onzelfzuchtig de woorden van een ander aan te horen, met uitschakeling van de eigen persoonlijkheid en haar gehele ziens- en gevoelswijze. Als hij zich op deze wijze oefent om zonder kritiek te luisteren, ook waar een volstrekt tegenovergestelde mening, ja het ‘meest averechtse’ verkondigd wordt, leert hij langzamerhand met het wezen van een ander samen te smelten, volkomen daarin op te gaan. Door de woorden heen vermag hij de ziel (de geest) van de ander te beluisteren.
Bron: De weg tot inzicht in hogere werelden’ Rudolf Steiner
Het is inmiddels wel 43 jaar geleden dat ik deze tekst voor het eerst las. En ik moet toegeven dat het voor mij nog altijd moeilijk is om werkelijk goed in te zien hoe belangrijk het is om alle kritiek, alle oordelen terug te houden, jezelf als het ware helemaal tot zwijgen te brengen. Over het zelf in praktijk brengen, zal ik het maar helemaal niet hebben. Ja, ik moet nog veel leren. Maar we hebben de tijd.
https://ridzerdvandijk.wordpress.com/2011/08/29/rudolf-steiner-we-hebben-tijd-veel-tijd/
Ik las deze tekst ook voor het eerst rond 1970. Je kan er een heel leven mee bezig blijven…..misschien wel langer 😉
Het is een mooi citaat waar je naar verwijst Ridzerd, en het haalt mij de woorden uit de mond toen ik jouw tekst net las, we hebben vast nog wel een incarnatie of wat te gaan om die kans te krijgen. Tenslotte zijn er ook zaden gevonden die 100-derden jaren of meer, oud waren, en toch nog kiemkrachtig bleken te zijn…. Waarom zou dat voor ons mensen dan niet gelden?
Goed gesproken, Haike. Alle goede dingen komen langzaam, zullen we maar zeggen.
Ik wil niet met het wezen van iemand anders samensmelten,mien
Dank, mien
Dank, mien