Beschouwen wij de wonderbaarlijke structuur van een dijbeen, het been dat het gehele lichaam ondersteunt en waarvan de oppervlakten zodanig met elkaar verbonden zijn, dat met de kleinst mogelijke stofmassa de grootst mogelijke stevigheid wordt bereikt. Geen ingenieur zou zo’n wonder voor elkaar kunnen krijgen.
De materiële wereld is de uitdrukking van een stoffelijk gestalte gegeven wijsheid, de goddelijke wijsheid.
Bron: Rudolf Steiner – GA 094 – Kosmogonie – Parijs, 28 mei 1906 (bladzijde 35)
Eerder geplaatst op 21 juni 2011.
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
In mijn beschouwingen over het etherlijf heb ik hier een tekening van het dijbeen geplaatst uit een encyclopedie, met, wat het citaat van vandaag (en gisteren) betreft, een interessant stukje tekst.
“De materiële wereld is de uitdrukking van een stoffelijk gestalte gegeven wijsheid, de goddelijke wijsheid” Met deze uitspraak van Steiner ben ik het maar ten dele mee eens. Ik ben het er mee eens zolang het natuurlijke materie betreft, niet de materie die door mensen beroert, ontroert, verroert en zelf uit verband gerukt is en/of op andere wijze is samengevoegd.
Steiner introduceert hier het begrip: Goddelijke Wijsheid. De vraag is of dat ook zo is? De materiële werkelijkheid ervaar ik als een gespleten geheel, deels Goddelijk, deels menselijk. Dit citaat sluit wonderwel goed aan bij het vorig citaat van Steiner, namelijk: “Uit een wereld, waarin geen gedachten zijn, kan men geen gedachten halen”. Echter het Heelal en de wereld zijn manifestaties van Gods Wijsheid, tenminste dat is me tijdens mijn dierbare jeugd in het hart geprent.
Steiner zelf zegt hierover in zijn Oudleerlingen Spreuk: “In de verte der levenswegen
moet weerspiegelen wat in het dierbare huis der jeugd als zegel van het echte mensenwezen
in het hart werd geprent.” En als Steiner het over Goddelijk Wijsheid heeft, roert hij in mijn hart, en dan komt bij mij deze Zinsnede naar boven drijven: In den beginne was er het Woord, het Woord was bij God, het Woord is vleesgeworden, mijns inziens bedoeld men hier materie geworden, dus alles wat een natuurlijke manifestatie van Goddelijke Wijsheid is. Ook deze zinsnede: “Ik ben de Here uw God, Gij zult geen andere Goden naast me hebben, ook zult Gij geen beeld van mij maken noch van hetgeen zich onder de aarde, zich op de aarde of zich aan de hemelen bevindt! “
Deze zegel van het echte mensenleven(Steiner ziet het Geestes Leven als het echte mensenleven) werd in mijn hart geprent tijdens het dierbare huis van mijn jeugd. De stelling van Steiner : “Uit een wereld, waarin geen gedachten zijn, kan men geen gedachten halen” snap ik niet, immers de wereld is een manifestatie van de Goddelijke Gedachte(Wijsheid) en het menselijke gedachtegoed.
De mensheid snakt naar duurzaamheid in het leven, maar vergeet daarbij Gods duurzame gedachte goed(Goddelijke Wijsheid) en zet er “duurzame”materiële projecten tegenover. De zon straalt al eeuwen, maar we beschouwen zijn stralen als duurzaam en gaan ze omvormen tot lagere energie behoeftes van de mens.
Ik vind dat geen tegemoetkoming aan Goddelijke Wijsheid. Evenmin de verstening van onze omgeving! En God zei: Gaat en plant U voort! Als Godgelijke geschapen, kunnen we Gods opdracht alleen maar uitvoeren overeenkomstig zijn Wijsheid. Dat betekent dat we het geringste van zijn Schepping(Leven) moeten leren waarderen alsof het iets van onszelf is.
Door de eeuwen heen is de mens ver verdwaald van dit innerlijk gegeven, men mag blij zijn dat de mens nog iets om zijn eigen kind geeft! En als hij/zij er al iets om geeft moet het wel binnen hun Knowhow leven. Het is moeilijk om een “buitensporig” kind bij te staan in zijn/haar leven.
In die zin vind ik de Maatschappij buitensporig en niet het kind! Het kind staat immers dichter bij de concrete werkelijkheid dan wij(ouderen). Vader, Moeder en Kind zie ik als de Heilige Drieëenheid(steiners driegeleding). In Naam van de Vader en de zoon(kind ) en de Heilige Geest(moeder) samen, niet Amen. Denken, willen en voelen! Het denken van mij(vader) het willen van mijn zoon, opgelost in de Heilige Geest(mijn vrouw). Verleden en toekomst, opgelost in het heden. Baarmoeder aarde smeekt erom! Gods boodschap(gedachtegoed).
Steiners Spreuk: “Het zuiverste licht in stilte ontvangen, al het leven in Liefde verbindend”, verwijst me naar de Goddelijke gedachte. Als ik naar de werkelijkheid kijk zijn we er ver van verdwaald geraakt.
Steiner lost dit op door de reïncarnatiegedachte, deze gedachte verdraagt mijn hart niet, immers ze strookt niet met de zegel van het echte mensenleven die tijdens mijn dierbare jeugd in mijn hart is geprent. Ik ben als Godgelijke op aarde en als één aan zijn gedachtegoed(wijsheid)handelen. Niet in het volgend leven, moet ik mijn schuld tegenover het leven bekennen, maar nu!
Precies daar handelt het Leven van Jezus Christus over, het collectieve levensbewustzijn(ether) is met de gekruisigde Jezus, dusdanig bewust rijker geworden, dat men geen extra leven meer nodig heeft om te kunnen weten waar de essentie van de mens om draait. Pas als we dat in essentie wereldwijd doorvoeren komt de volgende stap richting de dierenwereld, pas dan de plantenwereld en uiteindelijk de mineralen wereld, waarmee we de stap naar de kosmos, in wezen de weg naar God, op natuurlijke wijze kunnen maken. We kunnen er veel levens over doen, maar in essentie is de aarde de broedplek van het leven onder ons gesternte en die kunnen we niet verloochenen onder Godsnabijheid(Het zuiverste Licht). De dag biedt immers meer dan de mens vermag.
Vriendelijke Groet
Walter Hebing