We leven (als we ons met geesteswetenschap of antroposofie bezighouden) in zekere zin in een atmosfeer, die van ons een sterke krachtenontplooiing, een sterke zelfhandhaving vereist. En dat zijn de diepere redenen waarom we dikwijls moedeloos kunnen worden, ons eenzaam kunnen voelen, waarom misschien de ene of de andere, die naar de spirituele wetenschap streeft, met het leven niet gemakkelijk in het reine komt. Maar als we het heldere inzicht hebben, hoe groot hetgeen is waarin we ons plaatsen in de gehele mensheidssamenhang, en hoe het tegenwoordig slechts iets kleins lijkt, omdat we nog in het begin staan, kunnen we ook deze kracht vinden, kunnen ze dan werkelijk vinden. Al het grote in de mensheidsontwikkeling moet namelijk in het klein beginnen.
Bron: Rudolf Steiner – GA 168 – Die Verbindung zwischen Lebenden und Toten – St. Gallen 26 oktober 1916 (bladzijde 166)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Aha!! Eindelijk gerechtigheid……. 😊 Maar een goede boer zaait zijn kostbare zaad ook niet in een akker waarvan hij weet dat deze niet vruchtbaar is.
1.
Stralender dan de zon,
Reiner dan de sneeuw,
Fijner dan de ether,
Is het Zelf, de geest in mijn hart.
Dit Zelf ben Ik,
Ik ben dit Zelf.
2.
Ik schouw in de duisternis,
In haar straalt licht!
—-Levend licht!—-
Wie is dit licht in de duisternis?
Ik ben het Zelf in mijn Werkelijkheid!
Deze Werkelijkheid van het Ik
Treedt niet mijn aards bestaan binnen,
Ik ben slechts een beeld ervan!
Ik zal het echter terugvinden,
Wanneer ik van goeden wille nopens de geest
Door des doods poort zal zijn geschreden.
Deze twee meditaties zijn van Rudolf Steiner en ze zijn meegegeven destijds (WO II) aan Hans-Hasso von Veltheim, een esoterisch leerling van Steiner; in “Onbekend India”, een van zijn vele boeken, schrijft von Veltheim ……ik heb er veel kracht en troost uit geput……..
Karl Klaus Walther heeft in 2004 over von Veltheim een biografie geschreven,
Goed Steinercitaat Ridzerd. Het is inderdaad een moeilijk tijdsgewricht, maar alleszins de moeite waard om in te leven en werken; zeker ook vanuit een antroposofische kern.
Spreuk 1 is opgenomen en toegelicht in het boekwerk Esoterische scholing. Hans-Hasso von Veltheim zette zich later ook uiteen met Ramana Maharshi en Jiddu Krishnamurti.
Zijn er in Syrie ook antroposofen? John ik ben daar voor mn werk geweest, ook iiEgypte en Turkije, daar hadden ze een werkgebied, maar van Syrie weet ik t niet meer, het enige wat me nog bijstaat is dat er in Aleppo een soort van godsdienstvrijheid was integenstellin tot Damascus etc, maar dit is al jaren geleden. Lieve Joris schreef daarover: de poort van Damascus, en kort daarna ben ik door S gereisd. Mien
Midden-Oosten. Niet ver van Syrië, in Egypte, heb je Sekem. Je stelt een goede vraag Mien. Ik denk wel dat er antroposofen zijn in dat land, maar dat is een aanname. In organisatorisch verband zie ik Syrië niet vermeld staan bij de groslijst van de Algemene Antroposofische Vereniging, maar goed dat hoeft ook niet natuurlijk. Zulks kan ook zonder verenigingsverband. Damascus doet met name denken aan de beleving van Paulus aldaar, maar dat is lang geleden. Hier meer over dat boek (1993) van Joris Lievens.
Eh, ik bedoel het boek van Lieve Joris. Verhaspeling.
Even een fout herstellen: WO II is er in geslopen, hoort niet in de context.
Ik vind dit citaat van Steiner heel treffend voor zijn oeuvre, ik heb daarnet weer even in de Brug opgezocht, wat waarheid is, volgens Steiners visie. Heel interessant om die visie weer eens te herlezen. http://users.telenet.be/antroposofie/diabasis/inhaztot.html Het gaat in wezen niet over mijn praktisch leven, want dat stelt vragen over van alles en nog wat, het gaat me over het geestelijk leven, wat wil toewerken naar het ik.
Cisca haalt hier twee citaten van Steiners meditatie aan, het eerste citaat vind ik arrogant, het tweede citaat onmoedigt mij, in mijn streven mezelf te ontmoeten nog voor ik dit leven verlaat!
Het onze Vader van Jezus is veel bescheidener ten opzichte van het leven op aarde, het klinkt anders, namelijk zo:
Bron van Zijn, die ik ontmoet in wat mij ontroert,
Ik geef u een naam opdat ik u een plaats kan geven in mijn leven.
Bundel uw licht in mij – maak het nuttig.
Vestig uw rijk van eenheid nu,
uw enige verlangen handelt dan samen met het onze.
Voed ons dagelijks met brood en met inzicht.
Maak de koorden van fouten los die ons vastbinden aan het verleden,
opdat wij ook anderen hun misstappen kunnen vergeven
Laat oppervlakkige dingen ons niet misleiden.
Uit u wordt geboren:
de al werkzame wil,
de levende kracht om te handelen,
en het lied dat alles verfraait, en zich van eeuw tot eeuw vernieuwt.
Vandaag vroeg ik aan een cursist van ’n Anthroposofische Gemeenschap wat zijn liefste hobby was, hij antwoordde: Weven! In zekere zin is dat ook mijn hobby, namelijk woorden dusdanig weven tot een praktische gids voor ons dagelijks zijn op aarde. Steiner zegt zelf hierover in zijn meditatie, ik ben niet zelf op aarde, het is slechts een beeld van me. Echter dat beeld van hem kan men volgens mij niet gebruiken, om de huidige mens toe te treden, gezien het Onze Vader van Jezus.
Het levenslied vernieuwt zich van naar mijn mening van dag tot dag en zeker in ons tijdsgewricht, waar Jezus in zijn tijd nog over eeuwen in zijn meditatie kon spreken, kunnen we dat heden tendage niet meer, onze mannelijke voetafdrukken hebben en laten te diepe sporen na in het leven van elke dag, waardoor de aarde meer dood wordt dan leven, dat kan nooit de bedoeling van het kosmische zijn, zijn.
Ik hoop dat het ooit werkelijkheid wordt wat ’n dominee uit Haarlem ooit in zijn column uitsprak, namelijk:
Door de eeuwen loopt een draad,
die van vrouw naar vrouwen gaat.
Veel verloren, iets gewonnen,
alles is in die draad gesponnen.
Hoe we door de wereld gaan,
deze draad leidt ons bestaan.
Door de wereld loopt een draad,
die van hand naar handen gaat!
Afgebroken, nieuwe knopen,
struikelen op beter hopen.
Wolken, winden, zon en maan,
onze draad zal verder gaan
Door de wereld loopt een draad,
die van hart naar harten gaat.
Zo verbonden in het leven,
zal die draad ons richting geven.
Waar zoveel vrouwen voeten gaan,
zal het wad vanzelf ontstaan.
Vriendelijke groet
Walter Hebing.