Het komt niet op de theorieën aan, maar op de denkgewoonten. De waarlijk praktische mens komt het er niet op aan wat iemand denkt, maar wat voor uitwerking zijn gedachten hebben. Daar komt het op aan. Of iemand idealist is of niet, daar komt het niet op aan, maar voor het leven is het van belang of iemand vruchtbare gedachten heeft die zo zijn, dat het leven gedijt en vooruitgaat. Juist dat mag niet veronachtzaamd worden, dat antroposofie ook op het gebied van voeding en gezondheid niets van doen heeft met een dogma, met een of ander geloof. Iemand mag nog zo zeer de meest spirituele theorieën bepleiten: daar komt het niet op aan, maar of deze gedachten vruchtbaar zijn, wanneer hij ze in het leven toepast. Als dus iemand zegt, hij is geen materialist, hij gelooft aan de levenskracht, ja zelfs aan een hogere geest, maar bij voedingsvraagstukken nog steeds te werk gaat alsof de mens een groot destilleervat is, dan kan zijn wereldbeschouwing niet vruchtbaar worden. Alleen dan heeft de antroposofie over deze concrete vragen wat te zeggen, als zij zelf tot in de details licht kan werpen, en dat kan zij zowel met betrekking tot de voedingswijze als wel met betrekking tot gezondheidsvraagstukken.
Bron: Rudolf Steiner – GA 057 – Wo und wie findet man den Geist? – Berlijn, 17 december 1908 (bladzijde 172-173)
Eerder geplaatst op 27 september 2011.
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Ridzerd,
Inhakend op “(vruchtbare) gedachten” en “toepassen in het leven”:
meerdere keren kan worden vastgesteld dat mensen die zich bedienen van de naam die verwijst naar de stroming die zij aanhangen, zich op glad ijs wagen, want te zeggen ik ben “dit” of ik ben “dat” heeft feitelijk geen noemenswaardige betekenis, het is vaak misleidend in de eerste plaats voor de mens zelf, die zich wil laten voorstaan op een woord, waarvan hij door zijn handel en wandel blijk geeft de wezenlijke inhoud nauwelijks te verstaan en/of het roept een te hoge verwachting dan wel onbegrip bij mensen op.
Verder:
het is een schot in de roos dat de voedingswijze onlosmakelijk verbonden is met gezondheidsvraagstukken, vanzelfsprekend zeg ik erbij niet die categorieen meegerekend waarbij er andere factoren spelen.
Maar er zijn nu in de 21 ste eeuw nog andere zaken die je niet over ’t hoofd kan zien en wel de toenemende geestelijke nood, naast de materiele idem.
Alle houvast (kerken, politiek, relaties, werkgelegenheid etc.etc) lijkt van de aardbodem weggeveegd en dan ligt ’t zo voor de hand dat de mens zich troost dmv het lichaam: brood (en spelen….!).
Er ligt een ongekend werkgebied om ons heen en naar mijn voelen en denken zullen we, heel gewoon door de (kleine) DAAD bij ’t woord te voegen, ieder op zijn manier, iets bewerkstelligen.
Goeie en duidelijke reactie, Cisca. Mien
Inderdaad, en daarom benadrukt R.S. dat het alleen, maar dan ook echt alleen maar op de praktijk aankomt. “Walk your talk”. Aan de vruchten herkent men de boom. “Geen woorden maar daden”, er zijn volkswijsheden genoeg. En “papier is geduldig”, ook zo’n mooie uitdrukking. Theoretisch klopt het als een bus. Nu de praktijk nog! We doen er goed aan meer te zwijgen dan te snel de eendenvijver op te willen zoeken.
Mien, dank je!
Die Old timer van Feyenoord heeft me altijd geraakt, zo kort en krachtig! ik houd niet van voetbal en volg dat ook niet, maar als er een super spannende wedstrijd aankomt voor Nederland, lekker chauvinistisch, zit ik voor de buis. Mien
Signatuur hoeft niet altijd onbenoemd te blijven. Geen woorden (enkel houden bij woorden), maar daden (tot overeenkomstig handelen komen) combineren met (streven naar) handelen uit inzicht, dus tevens in voldoende mate eigen (gemaakte) denk/gedachten/kenniscomponent hanteren, lijkt me een goede zaak.
En een mooi lijflied bij het internationale voetbal is:
Het blijft een prachtlied. Lee Towers zong hem meen ik vaak bij een wedstrijd van Feyenoord. Ik heb dit lied ook hier op de blog staan in de uitvoering van Johnny Cash.
https://ridzerdvandijk.wordpress.com/2011/07/17/johnny-cash-youll-never-walk-alone/
Bijzondere uitvoering van Johnny Cash. Met orgel hoor ik. Het lied werd oorspronkelijk geschreven voor de musical Carousel (1945): You’ll Never Walk Alone – Wikipedia.
Die uitvoering, van johnnie cash doet me denken aan de opvoering in Rotterdam van de: mysteriedrama,s. Allebei slaapverwekkend, maar zeker de moeite waard vanwege de inzet:, cq dit ziijn woorden en daden! Mien
Slaapverwekkende mysteriedrama’s 😴….. Mien toch… 😊 Op het puntje van mijn stoel heb ik gezeten, en het grote geluk te hebben niet helemaal naar Dornach hoeven af te reizen.
Want wat heeft een Ammsterdammer nou in Rotterdam te zoeken behalve als daar mysteriedrama’s worden opgevoerd… 😉
Hier voor fragment You’ll Never Walk Alone uit deze musical (6.07).
Geschreven door het wereldberoemde songwritersduo Rodgers en Hammerstein, lees ik. Dank voor de links.