Gisteren kon ik natuurlijk slechts zo ver gaan, als in een openbare voordracht gegaan kan worden, toen ik opmerkte dat Rafaël bij zijn geboorte de christelijke impuls al van nature in zich had. Men mag zich daarbij niet voorstellen, dat Rafaël de christelijke begrippen – ik heb nooit gezegd: begrippen, maar impulsen -, dat Rafaël christelijke begrippen of voorstellingen meegebracht had. Impulsen brengt men van het ene leven in een ander leven, zodat wat in een leven begripsmatig opgenomen wordt, in geheel andere wijze met de mens verenigd wordt en dan als krachten optreedt; zodat het vermogen om zijn fijngevoelige, betekenisvolle christelijke figuren scherp uit te beelden, van Rafaëls vroegere incarnaties was gekomen; dat was het, wat hem laat kenschetsen als een soort geboren Christen. De meesten van onze vrienden weten immers, dat Rafaël, voordat hij deze incarnatie heeft doorgemaakt, die van Johannes de Doper heeft doorgemaakt, en toen zijn de impulsen in zijn ziel opgenomen, die dan eruit kwamen in het leven van Rafaël zogezegd als hem aangeboren, als al van de geboorte af aanwezige christelijke impulsen.
Bron: Rudolf Steiner – GA 140 – Okkulte Untersuchungen über das Leben zwischen Tod und neuer Geburt – München 12 maart 1913 (bladzijde 282)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Aangezien ik niet in de financiële positie verkeer om Rafaël in Italië te bezoeken, was ik maar wat blij dat Rafaël had besloten om vorig jaar onze Hollandse stad Haarlem te bezoeken, alwaar ik hem weer met een bezoek kon vereren! 😊 Wat een mooie tentoonstelling was dat!
Wel meer dan een uur in de regen en de kou gestaan om überhaupt binnen te kunnen komen.
Als troost werd er wel gratis hete chocolademelk geschonken
Je wist waarvoor je het deed Haike. Aardig gebaar die coco. Mooie afbeelding van Rafaël.
Qua incarnatiereeks is ook Steiners verwijzing naar Novalis (Georg Friedrich Philipp Freiherr von Hardenberg, 1772 – 1801) bekend. Zie: Novalis (Wikipedia). Zijn rede over Europa draagt zeker ook anno 2013 actualiteitswaarde. Valt te lezen in schriftvorm: Die Christenheit oder Europa – Ein Fragment (1799).
Zinvol onderscheid (uiteraard) tussen aard en betekenis van begrippen en impulsen in bovenstaand Steinercitaat.
Hier een snelkoppeling naar Novalis’ Rede over Europa (Wikipedia) die wel werkt.
Correctie: bron van artikel over Novalis waarnaar hierboven verwezen werd is natuurlijk Anthrowiki.
Dat wist ik zeker, er hangt hier in de kamer ook al jaren een ingelijst exemplaar van een Maddona del Granducca. Waarvan Steiner zegt dat het goed is om die in huis te hebben zeker als er kleine kinderen rondlopen.
Van de overleden Antroposofisch huisarts Ogilvie is bekend dat hij er als klein jongetje naar moest kijken als hij druk was, en dat hij er dan rustiger van werd, volgens zijn eigen zeggen.
Was overigens hier niet te krijgen, heb hem uiteindelijk uit Dornach moeten laten komen.
Novalis was volgens mij de laatste incarnatie van deze persoonlijkheid bij mijn weten.
Ik heb de Madonna dell Granduca (madonna van de groothertog) in het Palazzo Pitti gezien, in de zomer van 1980, precies 33 jaar geleden. Een ‘beeld’ om nooit meer te vergeten.
In mijn Amsterdamse tijd heb ik hetgeen Haike aanhaalt, Ogilvie zelf horen zeggen….
Een interessant werk van Steiner is het boekje, Rudolf Steiner:Leonardo, Michelangelo, Rafaël.
“Leonardo, Michelangelo en Rafaël behoren tot de grootste kunstenaars uit de geschiedenis. Steiner benadert deze ‘reuzen’ vanuit een heel speciale hoek. Door zijn intensieve studie van hun biografie en werk, en door zijn geesteswetenschappelijk onderzoek doorziet hij hun specifiek eigen karakter. In drie voordrachten schetst hij hun geestelijke grootsheid, hun individuele taak op aarde en hun invloed op de kultuur. Vervolgens komt hij steeds dichter bij het wezen van de kunstenaars.Als aanvulling is in dit boek ook Goethe’s essay over Leonardo’s Avondmaal opgenomen, èn een fragment uit Leonardo’s ‘Verhandeling over de schilderkunst’. Het boek is geschikt zowel voor in kunst geïnteresseerde lezers als voor mensen die indirekt met kunst te maken hebben: in het onderwijs, als therapeut of in het sociale leven. Tevens vormt het een wezenlijke uitbreiding van de bestaande kunsthistorische studies.
Drie openbare voordrachten gehouden in 1913 en 1914 te Berlijn. Uit GA 62 en GA 63.
Geheel herziene herdruk in voorbereiding. Verschijnt in 2013.
Prijs: (tijd. uitverk.)
132 pagina’s
ISBN: 90 72052 08-0”
Annelies,
Nou maak je me wel een beetje jaloers…. 😊
Beste Haike, de volgende keer neem ik je mee 🙂
Overigens bevind ik mij er niet zo ver vanaf…
Saluti!
Wel ja….. gooi nog wat extra olie op het vuur….. 😂
😊🇮🇹
Rafaël als schilder kende ik niet maar nu ik zijn schilderwerken zie, toont hij een ware verbondenheid met de moeder/kind verhouding. Toen mijn zoon Tobias overleden was op 27 oktober 2001 ben ik zijn roots zowel fysiek als psychies teruggegaan en kwam op ’n dag bij de kleuterklas van hem aan. De kleuterjuf van Tobias nam me mee de trap op om naar het tafeltje te komen kijken wat zij met de kleuters had opgericht, het stond halverwege de trap naar de bovenverdieping van de school, een soort platootje waar je omkeert om de rest van de trap naar boven te volgen. Ze had een buitengewoon mooi tafeltje met allerlei attributen ingericht, die haar aan Tobias deed herinneren. Ik stond perplex en wist niet meer uit te brengen, dan dankwoorden. Rechtsboven het tafeltje hing een afbeelding van de engel Rafaël. Op dat moment drong het schilderij nog niet zo goed tot me door, immers ik was nog te vol van de inspanningen van de Kleuterjuf voor mijn zoon. Ze ging er vaak heen, om met de kleuters een kaarsje voor Tobias op te steken, toen ik de onderbouw van de Meander uitliep, dacht ik, verrekt, Rafaël ook hier! Immers het verhaal van Tobias had ik al in zijn overlijdingsdienst verwerkt, ik ben dan wel geen Tobit maar ervoer wel de essentie van het verhaal. Zijn vrouw Anna maakte zich maar steeds ongerust over haar zoon Tobias! Een verschijnsel wat ik al sinds mijn kinderjaren en nu nog beleef.
Mijn vrouw(Anna) is, met onze op één na jongste zoon, met haar zus en haar jongste dochter naar India, voor drie weken naar mijn oudste dochter, die al drie jaar in India woont, om te ervaren hoe het met haar gaat.
Steiner heeft zich weliswaar nadrukkelijk van Annie Besant gescheiden en een eigen Anthroposofische filosofie over het leven gesticht, maar vraag hem niet naar de relatie met zijn vrouw, in wezen de kern van het menselijk leven!
Hier maak ik van de gelegeheid gebruik, om antwoord te geven op Hedvigs vraag: Is deze tekst van jou? Door de eeuwen heen loopt een draad, die van vrouw naar vrouwen gaat. Als antwoord naar aanleiding van het citaat: Vroomheid en vroege dood. Nu Rafaël met zijn meesterwerken in Haarlem verschenen is, kan ik zeggen: Het was een dominee van Haarlem, die zijn column via de radio voorlas. Het raakte mijn ziel, maar niet mijn hart.
Waar zoveel vrouwenvoeten gaan zal het wad eens ontstaan, op zich een prima opmerking van de dominee, maar het zal in omgekeerde richting plaats moeten vinden! Een vrouw moet op de aarde blijven staan, opdat de man kan neerdalen op aarde, ik heb aan de lijve ondervonden wat het betekent, als de omgeving je doet vluchten, voor de geboorte van ’n kind.
In die zin voel ik met Jozef en Maria mee en de geboorte van hun kind!
Jezus is voor mij een geïncarneerd woord en heeft weinig met vrouwenvoeten te maken. Ik voel het juist andersom, Jezus waste de voeten van zijn discipelen, om ze te verlossen van aardse ballast! Het zou te ver voeren om hier dieper op in te gaan.
Gisteren wandelde ik met een neefje(zeven Jaar) en mijn hond, door de bossen en kwam oog in oog te staan met een hert, in heel mijn leven(68) nog nooit te voet overkomen, we stonden allen perplex, pas toen het hert de benen nam, kwam mijn hond in actie, door geen woorden te stuitten. Mijn neefje kende herten alleen via plaatjes uit een boek, van een hok of tv, maar nu hadden we iets gemeenschappelijks, vrij wandelen in een bos.
Het herinnerde me aan het liedje: Twee bruine ogen, die keken de jager aan. Korter door de bocht: Wanneer het lam tussen de poten van een wolf kan slapen, heeft de Levensgeest zijn rust op aarde hervonden! In wezen hoort de mens als rentmeester van de Levensgeest op aarde te opereren. Steiner raakt die Levensgeest bij tijd en wijlen, dat erkent hij ook, doe met mijn woorden wat je wil, maar behoudt de essentie ervan!
Een kleine honderd jaar geleden, hadden zijn woorden een andere impact op de beschaving. In dat licht wil ik helpen zijn woorden, eigenltijds te vertalen. Nicolay Berdjajev zat met zijn oeuvre over de mens en de machine er niet zo ver naast. Gibran Kahlil met zijn oeuvres ook niet, vooral het oeuvre over Liefde spreekt me aan. Het brengt de mens terug bij zijn rol in het zijn! Het Levensbewustzijn!
Het leven is immers geen weten, daarvoor is ons menselijk bestaan op aarde te kort. Het leven is investeren in alles wat is en daarin je hart volgend. De ree rende weg, zijn hart volgend. Voor de mens ligt het iets ingewikkelder, immers de man heeft een cordon om het hart van de vrouw ontwikkeld. De vrouw ontwikkelt zich voor allerlei zaken, behalve voor het leven.
Ik staak met mijn betoog, ik heb een weerwoord nodig! Rafaël laat me nu in de steek! Ik had graag over zijn schouders naar het wereldgebeuren willen kijken, echter de TV lijkt hem voor te zijn.
Echter; Door de wereld loopt een draad,
die van hart naar harten gaat.
Zo verbonden met het leven,
zal die draad ons richting geven.
Waar zoveel vrouwenvoeten gaan
Zal het wad vanzelf ontstaan.
Ik zie en ervaar de kracht en de macht van het vrouwelijk geslacht, maar zie ook dat ze het leven op aarde overlevert aan bovenzinnelijke geesten. De schoonheid op aarde gaat uit Liefde voor haar kinderen ten gronde! Waarheid in deze is geboden! Mijn moeder gaf me de ruimte deze te ontdekken, eigenlijk ook niet, want ze had haar handen vol mijn oudere broers richting te geven. In wezen ben ik in een zorgeloze omgeving opgegroeid en snapte niet waarom moeders zo boos op hun kinderen waren, wanneer ik met hen terug kwam uit het onmetelijke bos.
Ze zouden blij behoren te zijn, echter dat gegeven is nooit veranderd.
Tussen de Levensgeest en de geest van het leven op aarde zit een groot verschil, nu ik op Bronlaak als docent werk, merk ik pas echt waar het op aarde om draait!
Voor mij onbegrijpelijk, waarom vrouwen erin trapppen!
Vriendelijke Groet
Walter Hebing
Dag Walter, van wie was toch dat liedje: twee reebruine ogen, die keken de jager aan, de smartlap ooit, verder , je hebt t niet makkelijk, dat begrijp ik via je verhaal. Houd je hoofd koel! Mien
De Selvera’s.